Αναγκαίες οι κοινές πρωτοβουλίες με τις δυνάμεις της Αριστεράς, κόντρα, όμως, στις συνδιαχειριστικές λογικές
Του Δημήτρη Πετρόπουλου *
Σ’ αυτές τις συνθήκες, ως Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών απευθυνθήκαμε σε παρατάξεις με τις οποίες έχουμε από κοινού αναδείξει την κινηματική διάσταση στις διεκδικήσεις μας εντός, εκτός και εναντίον του ΤΕΕ, των δομών και των πολιτικών του, για τη διαμόρφωση ενός τέτοιου μετώπου στο χώρο μας. Μικροπολιτικές επιδιώξεις που ταλανίζουν χρόνια το χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν επέτρεψαν σ’ αυτήν τη φάση να καταγραφεί και στις εκλογές του ΤΕΕ ένα τέτοιο πολύμορφο ρεύμα αντίστασης με την κοινή κάθοδο όλων αυτών των δυνάμεων με ένα ψηφοδέλτιο.
Η Συσπείρωση Αριστερών Μηχανικών επιδιώκει κοινές πρωτοβουλίες με το σύνολο των δυνάμεων της Αριστεράς απέναντι στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Είμαστε υποχρεωμένοι, όμως, να διαχωριζόμαστε από τις συνδιαχειριστικές λογικές της παράταξης του απερχόμενου προέδρου, με τις οποίες ήρθαμε επανειλημμένα σε βίαιη σύγκρουση, όταν δε δίστασαν να ανοίξουν το δρόμο για τα πρόσφατα συντριπτικά πλήγματα στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων μηχανικών. Είμαστε, επίσης, υποχρεωμένοι να διαχωριζόμαστε από την Πανεπιστημονική, λόγω της επιζήμιας για το κίνημα στρατηγικής της περιχαράκωσης που συστηματικά ακολουθεί.
Η Συσπείρωση μέσα από την εικοσιπενταετή παρουσία της έχει αποδείξει ότι μπορεί να αποτελέσει χώρο συνεύρεσης και κοινής δράσης δεκάδων εργαζομένων μηχανικών. Από τις γενιές του αντιδικτατορικού αγώνα και του Πολυτεχνείου, μέχρι τους νέους που συμμετείχαν στο πρόσφατο φοιτητικό κίνημα των καταλήψεων. Από τους αυτοαπασχολούμενους μέχρι τους εκπαιδευτικούς και τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα. Από τους ανένταχτους μέχρι τους ενταγμένους σε ένα μεγάλο φάσμα οργανώσεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς (τόσο από το ΣΥΡΙΖΑ όσο και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Το σημείο συνοχής όλων των διαφορετικών κοινωνικών και πολιτικών καταστάσεων είναι η κοινή θέληση για μια Αριστερά χρήσιμη για τους εργαζόμενους και όχι για το σύστημα.
Εξάλλου, οι άνθρωποι της Συσπείρωσης ήταν και θα είναι ενεργοί σ’ όλα τα μέτωπα. Στην υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και την έμπρακτη εναντίωση στην Ολυμπιάδα, στο αντιπαγκοσμιοποιητικό και αντιπολεμικό κίνημα, στα σωματεία και τους συλλόγους των μηχανικών, στην εκπαίδευση και τους χώρους δουλειάς, στο ασφαλιστικό αλλά και την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων.
* Ο Δημήτρης Πετρόπουλος είναι μέλος της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών.
Η Συσπείρωση μέσα από την εικοσιπενταετή παρουσία της έχει αποδείξει ότι μπορεί να αποτελέσει χώρο συνεύρεσης και κοινής δράσης δεκάδων εργαζομένων μηχανικών
