Της Δέσποινας Σπανού.
Με την απογραφή, ξαναήρθε στην επικαιρότητα το ζήτημα του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων συνδεδεμένο με τις αντίστοιχες κυβερνητικές σκοπιμότητες.
Ήτοι:
1. Να παρουσιαστεί η κυβέρνηση ως η υπεύθυνη και η μόνη ικανή να βάλει μια τάξη σε ένα γενικότερο «μπάχαλο» που υπάρχει στο Δημόσιο, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κυβερνήσει για πολλά χρόνια και ότι πολλά από τα κυβερνητικά του στελέχη, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, έχουν διατελέσει υπουργοί και άρα είναι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση.
2. Η φιλολογία περί πολύ μεγάλου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και άρα μεγάλων δαπανών, διαμορφώνει συνείδηση στην κοινή γνώμη, ώστε να αποδεχτεί αποφάσεις για ιδιωτικοποιήσεις που, ουσιαστικά, θα τις πληρώσει ο ελληνικός λαός, χωρίς πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα, την οποία δεν μπορούν να αποκρύψουν ούτε με το πόρισμα της απογραφής.
α. Ο αριθμός των ατόμων που απογράφησαν και ο οποίος περιλαμβάνει όλους τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο, ανεξαρτήτου εργασιακής θέσης (απογράφηκε ακόμα και ο πρωθυπουργός), είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που ανακοινώθηκε, καταρχήν. Οι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι (εκτός των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας) είναι περίπου οι μισοί. Με στοιχεία του προϋπολογισμού του 2010 ήταν 403.000 σήμερα είναι, σαφώς, λιγότεροι λόγω συνταξιοδότησης. Είναι μεγάλος ο αριθμός αυτός; Σαφώς όχι!
β. Στην Ελλάδα έχουμε από τα πιο «φθηνά» δημόσια. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων είναι πολύ μικροί, είμαστε προτελευταίοι στην Ευρώπη των 15 και η συνολική δαπάνη για το Δημόσιο, επίσης με στοιχεία της Eurostat, είναι πολύ μικρή.
Η πραγματικότητα, αυτή διαστρεβλώνεται συνεχώς από την κυβέρνηση, τους οικονομικούς παράγοντες, μεγαλοδημοσιογράφους οι οποίοι διαρκώς αναφέρονται στο δαπανηρό για τους πολίτες δημόσιο.
Ποια είναι η πραγματικότητα;
1. Τα προβλήματα που υπάρχουν στο Δημόσιο είναι αυτά που οι ίδιες κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει, χρησιμοποιώντας το ως λάφυρο του εκάστοτε νικητή των εκλογών, ως μέσο εξυπηρέτησης μικροκομματικών σκοπιμοτήτων αλλά και ικανοποίησης συμφερόντων διαφόρων οικονομικών παραγόντων και οικονομικών φίλων.
2. Οι αλλαγές που μέχρι τώρα έχουν γίνει, αλλά και αυτές που προωθούνται τώρα σε ΔΕΚΟ π.χ. ΟΣΕ και ΔΕΗ θα έχουν ως συνέπεια την τεράστια αύξηση των τιμολογίων που επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό.
3. Οι συγχωνεύσεις οργανισμών που γίνονται (ΟΑΕΔ, Εργατική Εστία, ΟΕΚ) από τις οποίες, μάλιστα, καλλιεργείται η φήμη ότι θα προκύψει και πλεονάζον προσωπικό, έχουν ως συνέπεια την κατάργηση σημαντικών υπηρεσιών προς τον πολίτη, γεγονός που αποκρύπτεται συστηματικά.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε προβλήματα του Δημοσίου θα πρέπει από τον Σεπτέμβρη να συνταχτούμε με τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες για την κατοχύρωση των αυτονόητων δικαιωμάτων που εξυπηρετούνται από αυτό (υγεία, παιδεία, ασφάλιση). Ο κοινωνικός αυτοματισμός που προσπάθησε η κυβέρνηση να περάσει όλο το προηγούμενο διάστημα, βάσει του οποίου στρέφεται ο ένας κλάδος εργαζομένων εναντίον του άλλου, προκειμένου να περάσει η πρωτοφανής σε σκληρότητα νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκείται σήμερα, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όλοι μαζί θα την ανατρέψουμε!
1. Να παρουσιαστεί η κυβέρνηση ως η υπεύθυνη και η μόνη ικανή να βάλει μια τάξη σε ένα γενικότερο «μπάχαλο» που υπάρχει στο Δημόσιο, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κυβερνήσει για πολλά χρόνια και ότι πολλά από τα κυβερνητικά του στελέχη, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, έχουν διατελέσει υπουργοί και άρα είναι υπεύθυνοι για την όλη κατάσταση.
2. Η φιλολογία περί πολύ μεγάλου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και άρα μεγάλων δαπανών, διαμορφώνει συνείδηση στην κοινή γνώμη, ώστε να αποδεχτεί αποφάσεις για ιδιωτικοποιήσεις που, ουσιαστικά, θα τις πληρώσει ο ελληνικός λαός, χωρίς πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα, την οποία δεν μπορούν να αποκρύψουν ούτε με το πόρισμα της απογραφής.
α. Ο αριθμός των ατόμων που απογράφησαν και ο οποίος περιλαμβάνει όλους τους μισθοδοτούμενους από το Δημόσιο, ανεξαρτήτου εργασιακής θέσης (απογράφηκε ακόμα και ο πρωθυπουργός), είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που ανακοινώθηκε, καταρχήν. Οι πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι (εκτός των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας) είναι περίπου οι μισοί. Με στοιχεία του προϋπολογισμού του 2010 ήταν 403.000 σήμερα είναι, σαφώς, λιγότεροι λόγω συνταξιοδότησης. Είναι μεγάλος ο αριθμός αυτός; Σαφώς όχι!
β. Στην Ελλάδα έχουμε από τα πιο «φθηνά» δημόσια. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων είναι πολύ μικροί, είμαστε προτελευταίοι στην Ευρώπη των 15 και η συνολική δαπάνη για το Δημόσιο, επίσης με στοιχεία της Eurostat, είναι πολύ μικρή.
Η πραγματικότητα, αυτή διαστρεβλώνεται συνεχώς από την κυβέρνηση, τους οικονομικούς παράγοντες, μεγαλοδημοσιογράφους οι οποίοι διαρκώς αναφέρονται στο δαπανηρό για τους πολίτες δημόσιο.
Ποια είναι η πραγματικότητα;
1. Τα προβλήματα που υπάρχουν στο Δημόσιο είναι αυτά που οι ίδιες κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει, χρησιμοποιώντας το ως λάφυρο του εκάστοτε νικητή των εκλογών, ως μέσο εξυπηρέτησης μικροκομματικών σκοπιμοτήτων αλλά και ικανοποίησης συμφερόντων διαφόρων οικονομικών παραγόντων και οικονομικών φίλων.
2. Οι αλλαγές που μέχρι τώρα έχουν γίνει, αλλά και αυτές που προωθούνται τώρα σε ΔΕΚΟ π.χ. ΟΣΕ και ΔΕΗ θα έχουν ως συνέπεια την τεράστια αύξηση των τιμολογίων που επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό.
3. Οι συγχωνεύσεις οργανισμών που γίνονται (ΟΑΕΔ, Εργατική Εστία, ΟΕΚ) από τις οποίες, μάλιστα, καλλιεργείται η φήμη ότι θα προκύψει και πλεονάζον προσωπικό, έχουν ως συνέπεια την κατάργηση σημαντικών υπηρεσιών προς τον πολίτη, γεγονός που αποκρύπτεται συστηματικά.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε προβλήματα του Δημοσίου θα πρέπει από τον Σεπτέμβρη να συνταχτούμε με τους μεγάλους κοινωνικούς αγώνες για την κατοχύρωση των αυτονόητων δικαιωμάτων που εξυπηρετούνται από αυτό (υγεία, παιδεία, ασφάλιση). Ο κοινωνικός αυτοματισμός που προσπάθησε η κυβέρνηση να περάσει όλο το προηγούμενο διάστημα, βάσει του οποίου στρέφεται ο ένας κλάδος εργαζομένων εναντίον του άλλου, προκειμένου να περάσει η πρωτοφανής σε σκληρότητα νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκείται σήμερα, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Όλοι μαζί θα την ανατρέψουμε!
Η Δέσποινα Σπανού είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ
Σχόλια
