Γηράσκω αεί διδασκόμενος (συνήθως πράγματα παράλογα και δυστοπικά). Υπάρχουν λοιπόν οι «διερμηνείς των δικαστηρίων».
Άνθρωποι σπουδασμένοι και μορφωμένοι. Που μιλούν δυο-τρεις-τέσσερις γλώσσες απταίστως, και παραπάνω. Ο ρόλος αυτών των ανθρώπων είναι πολύτιμος στις δικαστικές αίθουσες, αλλά και στις ανακρίσεις για την ακρίβεια των μεταφράσεων, η οποία έχει να κάνει με τις τύχες πολλών ανθρώπων.
Και πώς αντιμετωπίζει το κράτος αυτούς τους διερμηνείς; Ως παρίες. Η αμοιβή που λαμβάνουν για την παρουσία τους σε κάθε δίκη είναι το συγκλονιστικό ποσό των 17 ευρώ! Για την παρουσία τους σε ανακριτικές διαδικασίες λαμβάνουν 12 ευρώ!
Επίσης οι επιστήμονες αυτοί, ασφαλίζονται με δική τους ευθύνη! Όπως το διαβάσατε: «με δική τους ευθύνη»!
Επιπροσθέτως οι δικαστικοί διερμηνείς πρέπει να είναι διαρκώς σε επαγγελματική εγρήγορση, διότι μπορεί να κληθούν ανά πάσα στιγμή, μάλιστα χωρίς έγκαιρη προειδοποίηση, κινδυνεύοντας επιπλέον με πρόστιμο αν αδυνατούν να παρουσιαστούν, παριστάμενοι σε άλλη δίκη ή κάποια άλλη ανακριτική διαδικασία.
Συνεπεία όλων αυτών, συχνά οι διερμηνείς αντιμετωπίζονται από τους δικαστές καθώς και άλλους δικανικούς παράγοντες χωρίς σεβασμό, αναξιοπρεπώς.
Στην Ελλάδα του 2023 λοιπόν, καταστάσεις της εποχής του Μεσοπολέμου ή ακόμα χειρότερα της εποχής Δεληγιάννη. Καταστάσεις που παραπέμπουν στη σκοτεινή τότε ζωή των ανθρώπων (κατ’ αντίθεσιν με την ευτυχία των κοτζαμπάσηδων) που περιγράφει η ελληνική λογοτεχνία των παλιών σκληρών δεκαετιών που έχει περάσει αυτή η χώρα. Ένας «Καφκικός» κόσμος απάνθρωπων καταστάσεων που σχετίζονται ευθέως με τους θεσμούς του κράτους, ένας κόσμος ανάλγητων μανδαρίνων από τη μία και εργαζόμενων σε δυστοπικό καθεστώς από την άλλη.
Ακούει κανείς από τους τρεις πιθήκους της Εξουσίας που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν μιλάνε;…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
