Ιδίως μετά το 2003, κανόνας της διοίκησης στη Ριζάρειο είναι η αυθαιρεσία, ο φαβοριτισμός και η κατασπατάληση των πόρων της ακίνητης περιουσίας. Τα διοικητικά ήθη εκφράστηκαν με τη μορφή απευθείας αναθέσεων μελετών σε «ημετέρους», με επιδόματα εξαγοράς της σιωπής υπαλλήλων, με δημόσιες σχέσεις για εξασφάλιση της πολιτικής κάλυψης, με απαξίωση της ακίνητης περιουσίας και με αναποτελεσματική εισπρακτική πολιτική των οφειλών.
Καταγγελίες ενός συμβούλου κι ενός εργαζομένου, αλλεπάλληλα δημοσιεύματα και η επερώτηση της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώς Διώτη έπεσαν σαν τις ψιχάλες στο βούρκο· «μη μου τους κύκλους τάραττε» οι επιθεωρητές και οι Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, «νίπτω τας χείρας μου» οι κκ Μπέζας και Παπακωνσταντίνου, ευθυγραμμισμένοι σε μία αρμονική συμφωνία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αμφότεροι συμφώνησαν ότι: «Η εντολή δόθηκε. Φταίει η δικαστική εμπλοκή της υπηρεσιακής κατάστασης της κας Παπαχριστοφίλου που ανέλαβε τον έλεγχο».
Υπό το βάρος όλων αυτών και της αναμενόμενης φορολόγησης το ίδρυμα καταρρέει και το συμβούλιο εκβιάζει τους εργαζόμενους. Στις 22 Ιουλίου, οι υπάλληλοι έμαθαν εγγράφως ότι ή θα πρέπει να δεχτούν την εν λευκώ αλλαγή των συμβάσεών τους ή απολύονται λόγω παύσης δραστηριοτήτων.
Η αντίδραση των εργαζόμενων ήταν να ιδρύσουν σωματείο για πρώτη φορά στα χρονικά. Ο συνδικαλισμός στη Ριζάρειο αποτελεί πρωτόγνωρη δημοκρατική εμπειρία και για το συμβούλιο ηχεί σαν πολεμική σάλπιγγα. Αμέσως, το συμβούλιο αναβίωσε την «παρατεχνική υπηρεσία» τοποθετώντας «φίλο» εξωτερικό συνεργάτη στην οργανική θέση του προσφάτως απολυμένου επόπτη οικοδομών. Έπειτα, επιτέθηκε στον πρόεδρο του σωματείου, Βασίλη Στύλο, διοικητικό υπάλληλο της τεχνικής υπηρεσίας με απόφαση απομάκρυνσής του από τη διοίκηση σε ανύπαρκτο γραφείο απομονωμένο από το αντικείμενο της εργασίας του και τον κύριο όγκο των συναδέλφων του. Βέβαια, σύμφω
Υπό το βάρος όλων αυτών και της αναμενόμενης φορολόγησης το ίδρυμα καταρρέει και το συμβούλιο εκβιάζει τους εργαζόμενους. Στις 22 Ιουλίου, οι υπάλληλοι έμαθαν εγγράφως ότι ή θα πρέπει να δεχτούν την εν λευκώ αλλαγή των συμβάσεών τους ή απολύονται λόγω παύσης δραστηριοτήτων.
Η αντίδραση των εργαζόμενων ήταν να ιδρύσουν σωματείο για πρώτη φορά στα χρονικά. Ο συνδικαλισμός στη Ριζάρειο αποτελεί πρωτόγνωρη δημοκρατική εμπειρία και για το συμβούλιο ηχεί σαν πολεμική σάλπιγγα. Αμέσως, το συμβούλιο αναβίωσε την «παρατεχνική υπηρεσία» τοποθετώντας «φίλο» εξωτερικό συνεργάτη στην οργανική θέση του προσφάτως απολυμένου επόπτη οικοδομών. Έπειτα, επιτέθηκε στον πρόεδρο του σωματείου, Βασίλη Στύλο, διοικητικό υπάλληλο της τεχνικής υπηρεσίας με απόφαση απομάκρυνσής του από τη διοίκηση σε ανύπαρκτο γραφείο απομονωμένο από το αντικείμενο της εργασίας του και τον κύριο όγκο των συναδέλφων του. Βέβαια, σύμφω
Σχόλια
