Όχι για τον λόγο που αναφέρει το ομώνυμο τραγούδι του Πάνου Τζαβέλα για τον Μπεζεντάκο, ο οποίος είχε αποδράσει από τις φυλακές το 1932 («οι αστοί τρομάξανε και κάστρα φτιάξανε / να κλείσουν τα παιδιά των εργατών»), αλλά επειδή αλλάζει το τοπίο των Προστατών τους, επειδή αισθάνονται εντελώς ανασφαλείς απέναντι στον «καταιγισμό των εξελίξεων», ιδίως στο Δυτικό στρατόπεδο. Κυρίως, επειδή νοιώθουν γυμνοί απέναντι στην απειλή της Τουρκίας εν μέσω αλλαγής δογμάτων, συμμαχιών, χθεσινών ισορροπιών και γεωπολιτικών αναδασμών.
Όποιος παρακολούθησε ό,τι λέχθηκε στο συνέδριο του «Κύκλου Ιδεών» του Ευ. Βενιζέλου διέκρινε τρόμο και αμηχανία μπροστά στη ραγδαία εξελισσόμενη πραγματικότητα. Βλέπουν να καταρρέει η «παγκόσμια αρχιτεκτονική ισχύος», όλος ο μεταπολεμικός κόσμος και τα βάθρα του. Βλέπουν τη Δυτική συμμαχία να μην έχει ενιαίο δόγμα, κι ότι αυτό που πάει να υιοθετήσει η Ευρώπη («εχθρός μας η Ρωσία») δεν μας εξασφαλίζει διόλου από την απειλή της Τουρκίας. Τρομάζουν διότι δεν ισχύει πια η βεβαιότητα πως, αν γίνει ένα «επεισόδιο» με την Τουρκία, οι ΗΠΑ θα παρέμβουν ώστε να λήξει γρήγορα και χωρίς πολλές φθορές. Τρέμουν στην ιδέα πως οι πόλεμοι διαρκούν, πως αν δεν έχεις τη μίνιμουμ αμυντική βιομηχανική υποδομή είσαι χαμένος. Κυρίως, τρομάζουν που ο Τραμπ εγκαταλείπει την Ευρώπη (ίσως και το ΝΑΤΟ), και τρομοκρατούνται επειδή η Τουρκία έχει δυναμώσει εκθετικά σε όλα τα επίπεδα και ποζάρει ως περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη με ιδιαίτερο ρόλο. Τη βλέπουν να πλασάρεται σε όλα τα πεδία (Ευρώπη, Ουκρανία, Μέση Ανατολή, Μεσόγειο κ.ο.κ.), καθώς οι υπόλοιποι ισχυροί προνομοποιούν τη σχέση τους μαζί της, αδιαφορώντας για την «Ελλαδίτσα».
«Οι αστοί τρομάξανε» επειδή το πλέγμα προστασίας και εξάρτησης που ήξεραν δεν στέκει πλέον. Χαρακτηριστικά η Ντόρα Μπακογιάννη παραδέχθηκε ότι ξυπνάει με τον φόβο μιας δήλωσης του Τραμπ για τα νησιά του Αιγαίου. Δεν την ανησυχούσε η ενδοτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα, αλλά τώρα ανησυχεί πολύ. Χρειάζεται ένας «σκληρός ρεαλισμός», θα αναφωνήσει. Ο καθηγητής Ροζάκης θα παραδεχθεί πως για οτιδήποτε κάνουμε στο Αιγαίο, πρέπει να ζητάμε άδεια από την Τουρκία! Στην ανασχηματισμένη κυβέρνηση Μητσοτάκη υπάρχουν 3-4 ονόματα που έχουν κάνει σημαία τους τη «συνεκμετάλλευση» με την Τουρκία όλων των κυριαρχικών μας ζητημάτων. Ο Γεραπετρίτης συμβολικά είχε κάνει και υπόκλιση όταν ήρθε ο Ερντογάν στην Αθήνα. Ο νέος υφυπουργός κ. Τσάφος έχει αποδεχθεί την τουρκική κατοχή της Β. Κύπρου. Μάλιστα φέρεται να δημοσιεύει χάρτη όπου η Λέσβος ανήκει στην Τουρκία! Και είναι ακόμα υφυπουργός… Ξεκάθαρα μηνύματα προς την «άλλη μεριά».
Αβεβαιότητα και φόβος φωλιάζουν στις οικονομικές ελίτ και στο συστημικό πολιτικό προσωπικό. Δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει από τους μέχρι τώρα προστάτες. Δηλώνουν ξανά έτοιμοι για Προστασία, αλλά θέλουν και εγγυήσεις ότι δεν θα υποστούν μεγάλες εθνικές ταπεινώσεις. Γι’ αυτό είναι διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα. Όχι στην κατεύθυνση της εθνικής κυριαρχίας (ή έστω των βαθμών εθνικής κυριαρχίας απέναντι σε πραγματικές απειλές), αλλά στην κατεύθυνση μιας ακόμα πιο εθελόδουλης προσαρμογής και υποτέλειας, που να μπορεί να παρουσιαστεί σαν «ρεαλισμός». Ψάχνουν φύλλο συκής, όμως είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν μια πιο προχωρημένη μορφή δορυφοροποίησης από την Τουρκία ως αντάλλαγμα μιας σχετικής ησυχίας. Βλέπουν τα «άλματα» που κάνει ο Ερντογάν π.χ. στην (πρώην) Συρία ή στο κουρδικό (η σύλληψη του Ιμάμογλου είναι ενδεικτική, όπως και η αφωνία ή και η αναγνώριση των τετελεσμένων του Ερντογάν σε όλα τα επίπεδα). Και είναι τέτοιος ο κρετινισμός των ελλήνων «αστών» (πολιτικών και οικονομικών ελίτ) που συνεχίζουν να βλέπουν τη Ρωσία ως εχθρό της χώρας μας. Απελαύνουν Ρώσους δημοσιογράφους, απαγορεύουν ρητά την παρουσία Ρώσων στις εκδηλώσεις για την Επανάσταση του 1821. Αλλά και τρέμουν τι θα πει ο Τραμπ.
Οι Προστάτες, ΗΠΑ και Ευρώπη, έχουν άλλους πονοκεφάλους. Το ξέρουν καλά οι δικοί μας, και ικετεύουν έστω ένα ρολάκι. Συνιστούν ψυχραιμία και συναίνεση ενώ βρίσκονται σε ταραχή και αναζήτηση. Ο Ευ. Βενιζέλος έφτασε να πει δύο φορές πως το 1827 η Ελλάδα κέρδισε την κρατική υπόστασή της με τη σύμφωνη γνώμη της Αγγλίας, ώστε η μικρή Ελλάδα και η Οθωμανική αυτοκρατορία να ανασχέσουν την κάθοδο της Ρωσίας στην περιοχή. Σαν να ομολογεί έναν ρόλο που επιζητεί για τα σημερινά από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ταυτόχρονα τρέμει το φυλλοκάρδι του για το τι θα κάνουν οι ΗΠΑ/Τραμπ, αλλά και για το τι σχεδιάζει ο «Σουλτάνος». Δεν μπορεί καν να του περάσει από τον νου ότι ο παράγων Ρωσία ίσως είναι ο μόνος που μπορεί να θέλει ένα Αιγαίο όπως υπάρχει μέχρι σήμερα, όχι ένα Τουρκικό Αιγαίο…
Και καλά οι «αστοί», ψάχνουν ρόλο και προσαρμογή. Ο τίτλος του φόρουμ του «Κύκλου Ιδεών» ήταν «Η Ελλάδα ΜΕΤΑ». Το πρόβλημα για όλους μας είναι ότι το υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας μπορεί να αντιμετωπίσει και θέμα «ΜΕΤΑ την Ελλάδα, τι;»… Το αντιλαμβανόμαστε;
