Η ισπανική εφημερίδα El Pais αφιέρωσε στο διαδικτυακό της τόπο μεγάλο κομμάτι, αλλά το θέμα δεν κρίθηκε ενδιαφέρον ώστε να αναπαραχθεί.
Περί τίνος πρόκειται; Στην πόλη Μπέργκεν της Νορβηγίας συγκεντρώνονται κατά εκατοντάδες Ισπανοί μετανάστες. Μόνο που δεν έχουμε να κάνουμε με τη γνωστή μετανάστευση πτυχιούχων ή έστω ειδικευμένου εργατικού δυναμικού που αναζητά μια καλύτερη τύχη σπρωγμένο από την καθίζηση της οικονομίας στη χώρα του. Είναι άνθρωποι χωρίς -στην κυριολεξία- στον ήλιο μοίρα, ανειδίκευτοι, που δεν γνωρίζουν ούτε καν αγγλικά και μοναδικό τους κίνητρο είναι η απόγνωση. Μάλλον με τα κύματα της μετανάστευσης των εκατοντάδων χιλιάδων φυγάδων από τον εξαθλιωμένο «Νότο» της οικουμένης προς την «ευημερούσα» Ε.Ε. προσομοιάζει αυτή η «έξοδος» απελπισίας, εδώ, από το «Νότο» της Ευρωζώνης. Καμία σχέση, βέβαια, με την πολλαπλά διαφημισμένη από την ελίτ των Βρυξελλών… «ενδοευρωπαϊκή κινητικότητα» των εργαζομένων.
Οι Ισπανοί μετανάστες συσσωρεύονται στο Μπέργκεν σε χώρους υποδοχής, που λίγο διαφέρουν από τα γκέτο, όπου στοιβάζονται οι «παράνομοι» του Τρίτου Κόσμου. Αλλά αν αυτούς πηγαία ο επίσημος λαϊκισμός των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των ΜΜΕ τους έχει στιγματίσει ανεξίτηλα ως «λαθρομετανάστες», τότε πώς άραγε θα χαρακτηρίσουμε αυτή τη νέα κατηγορία των Ευρωπαίων πολιτών που με γοργούς ρυθμούς ξεβράζει στο περιθώριο η «Αγία Ευρωπαϊκή Οικογένεια»;
Στα πρώτα χρόνια του άγριου νεοφιλελευθερισμού της σαρωτικής παγκοσμιοποίησης καθιερώθηκε ο «κοινωνιολογικός» όρος του Τέταρτου Κόσμου, για να χαρακτηρίσει τα εκατομμύρια ανέργων, περιθωριοποιημένων και «αόρατων», στην καρδιά των αναπτυγμένων καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων της Δύσης. Ε, τώρα πια ο Τρίτος Κόσμος είναι εδώ. Η υπουργός Εργασίας της Νορβηγίας, μιας χώρας που φημίζεται για την ανεκτικότητά της, δηλώνει επισήμως για τους εξαθλιωμένους Ισπανούς μετανάστες, κατά τα άλλα «Ευρωπαίους πολίτες»: «Δεν τους θέλουμε, δεν μπορούμε να προσφέρουμε δουλειά σε αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους χρειαζόμαστε». Σας θυμίζει κάτι από… Καρατζαφέρη;
Οι απόβλητοι του ευρώ είναι γνήσιο προϊόν του γιγαντιαίου πειράματος, στο οποίο με αυστηρή επιστημονική συνέπεια υποβάλλουν τους λαούς της επικράτειάς τους η χρηματιστηριακή ελίτ και η πολιτική ολιγαρχία των Βρυξελλών, των Παρισίων, της Φραγκφούρτης και του Βερολίνου. Α, και του… δουκάτου του Λουξεμβούργου.
Έντεκα εκατομμύρια φτωχοί, ένας στους τέσσερις άνεργος, ένας στους δύο νέους, αυτά προβλέπει το «πείραμα» για την Ισπανία. Η Ευρωζώνη στροβιλίζεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και βουλιάζει!
Τώρα τα σημάδια του -αργού;- κοινωνικού θανάτου είναι ορατά. Τα θεμέλια του ιμπεριαλιστικού ευρω-φρουρίου θα σειστούν σύντομα από την αφύπνιση των λαών; Γιατί αυτή την ήπειρο τη διαμόρφωσαν οι εξεγέρσεις κι οι επαναστάσεις, που στις σημαίες τους έγραφαν Δημοκρατία, Ανεξαρτησία και Ισότητα.
Οι Ισπανοί μετανάστες συσσωρεύονται στο Μπέργκεν σε χώρους υποδοχής, που λίγο διαφέρουν από τα γκέτο, όπου στοιβάζονται οι «παράνομοι» του Τρίτου Κόσμου. Αλλά αν αυτούς πηγαία ο επίσημος λαϊκισμός των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των ΜΜΕ τους έχει στιγματίσει ανεξίτηλα ως «λαθρομετανάστες», τότε πώς άραγε θα χαρακτηρίσουμε αυτή τη νέα κατηγορία των Ευρωπαίων πολιτών που με γοργούς ρυθμούς ξεβράζει στο περιθώριο η «Αγία Ευρωπαϊκή Οικογένεια»;
Στα πρώτα χρόνια του άγριου νεοφιλελευθερισμού της σαρωτικής παγκοσμιοποίησης καθιερώθηκε ο «κοινωνιολογικός» όρος του Τέταρτου Κόσμου, για να χαρακτηρίσει τα εκατομμύρια ανέργων, περιθωριοποιημένων και «αόρατων», στην καρδιά των αναπτυγμένων καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων της Δύσης. Ε, τώρα πια ο Τρίτος Κόσμος είναι εδώ. Η υπουργός Εργασίας της Νορβηγίας, μιας χώρας που φημίζεται για την ανεκτικότητά της, δηλώνει επισήμως για τους εξαθλιωμένους Ισπανούς μετανάστες, κατά τα άλλα «Ευρωπαίους πολίτες»: «Δεν τους θέλουμε, δεν μπορούμε να προσφέρουμε δουλειά σε αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους χρειαζόμαστε». Σας θυμίζει κάτι από… Καρατζαφέρη;
Οι απόβλητοι του ευρώ είναι γνήσιο προϊόν του γιγαντιαίου πειράματος, στο οποίο με αυστηρή επιστημονική συνέπεια υποβάλλουν τους λαούς της επικράτειάς τους η χρηματιστηριακή ελίτ και η πολιτική ολιγαρχία των Βρυξελλών, των Παρισίων, της Φραγκφούρτης και του Βερολίνου. Α, και του… δουκάτου του Λουξεμβούργου.
Έντεκα εκατομμύρια φτωχοί, ένας στους τέσσερις άνεργος, ένας στους δύο νέους, αυτά προβλέπει το «πείραμα» για την Ισπανία. Η Ευρωζώνη στροβιλίζεται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και βουλιάζει!
Τώρα τα σημάδια του -αργού;- κοινωνικού θανάτου είναι ορατά. Τα θεμέλια του ιμπεριαλιστικού ευρω-φρουρίου θα σειστούν σύντομα από την αφύπνιση των λαών; Γιατί αυτή την ήπειρο τη διαμόρφωσαν οι εξεγέρσεις κι οι επαναστάσεις, που στις σημαίες τους έγραφαν Δημοκρατία, Ανεξαρτησία και Ισότητα.
Σχόλια
