Με καθαρό μυαλό ο Αλ. Τσίπρας μίλησε στο συνέδριο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Με «καθαρό μυαλό» διαπίστωσε ότι ο «επώδυνος συμβιβασμός» της για 60 χρόνια επιτροπείας της χώρας, ή για 99 χρόνια παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στους δανειστές και η ολοκληρωτική παράδοση κάθε έννοιας κυριαρχίας στους δανειστές συνιστά «έξοδος από τη κρίση με τη κοινωνία όρθια και με τις λιγότερες δυνατές απώλειες για τους πιο αδύναμους, τους φτωχούς, τη μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους, τους νέους».
Με «καθαρό μυαλό» διαπίστωσε ότι με το τρίτο μνημόνιο δικαιώθηκε γιατί «πετύχαμε να εξυγιάνουμε τα δημόσια οικονομικά και αντί ελλειμμάτων να έχουμε πλεονάσματα και διαρκώς πάνω από το στόχο».
Με «καθαρό μυαλό» διέψευσε, και αθώωσε, ιθύνοντες του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και των θεσμών που δημόσια παραδέχθηκαν ότι τα μνημόνια στην Ελλάδα αποδείχθηκαν εκ των πραγμάτων καταστροφικά για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες. Γνώριζαν βέβαια όλοι αυτοί ότι ο ελληνικός πολιτικός κόσμος όχι μόνο δεν διαμαρτυρηθεί για την κυνική ομολογία τους αλλά θα τους «αθωώσει» καθώς πρωταγωνίστησε στην επιβολή τους.
Με τέτοιο καθαρό μυαλό ο Αλ Τσίπρας ζήτησε τη συνεργασία σοσιαλδημοκρατίας- αριστεράς ενώπιον του κινδύνου που συνιστά ο «εθνολαϊκισμός» και η ακροδεξιά στην Ε.Ε. Λόγια απλά και στρογγυλά.
Πρώτα συμμετέχουμε στην σταυροφορία διάλυσης της Μ. Ανατολής και καταλήστευσης της Β. Αφρικής τροφοδοτώντας κοσμοϊστορικού μεγέθους μεταναστευτικά κύματα. Μετά, παριστάνοντας τους ανθρωπιστές, ανοίγουμε δήθεν τα σύνορα για να υποδεχθούμε τους πιο καταρτισμένους από αυτούς για να μειώσουμε το «αντιπαραγωγικό» κόστος εργασίας. Και παράλληλα να διαλύσουμε το «αναχρονισμό» της κοινωνικής συνοχής για χάρη των παγκοσμιοποιητικών δοξασιών για κοινωνίες των δικαιωμάτων, των ταυτοτήτων και των αυτοπροσδιορισμών χωρίς όμως συλλογικά δικαιώματα και ελευθερίες. Για τα προβλήματα (οικονομικά κοινωνικά, πολιτισμικά) που δημιουργεί αυτή η τεράστια μετακίνηση ανθρώπων αδιαφορούμε και όποια αναφορά σε αυτά χρεώνουμε στην ακροδεξιά και το ρατσισμό. Ανοίγουμε –με τις πολιτικές εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών και το μεταναστευτικό– διάπλατα τις πόρτες στο ρατσισμό, την ξενοφοβία και την ακροδεξιά σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργεί πρόβλημα συνοχής σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Και μετά, πανηγυρίζοντας για το δίκαιο των επιλογών μας, ζητάμε συσπείρωση όσων οδήγησαν τα πράγματα, στις χώρες τους και την Ευρώπη, σε αυτό το χάλι για να συνεχιστεί η ίδια πολιτική. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…
Αλλά τουλάχιστον μην υποτιμάτε την νοημοσύνη των απλών ανθρώπων… Τέτοια «καθαρότητα σκέψης» οδηγεί σε ενίοτε σε απρόβλεπτες εκπλήξεις. Και το χειρότερο σε ακόμα πιο οδυνηρές συνέπειες.
Σ.Π.
