Αναγκαίος ένας ξεσηκωμός που θα οδηγήσει στον άλλο δρόμο. Του Γιώργου Νικολακάκη.
Η επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τις όποιες οργανωτικές και πολιτικές αδυναμίες έχουν επισημανθεί από διάφορες πλευρές, επιχειρείται σε μια κρίσιμη για την κοινωνία, το λαό και τη χώρα περίοδο. Τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής (Μνημόνιο και Μεσοπρόθεσμο) είναι πλέον πασιφανή. Ο ελληνικός λαός υποβάλλεται στο μαρτύριο της σταγόνας, αφού η εκταμίευση κάθε δόσης μετατρέπεται σε «ευκαιρία» λήψης ολοένα και σκληρότερων νέων μέτρων κατ’ εντολή της τρόικας και των δανειστών.
Ο δρόμος για την επισημοποίηση της ήδη υπαρκτής χρεοκοπίας έχει ανοίξει. Διάφορα σενάρια για τον τρόπο που θα πραγματοποιηθεί έρχονται στο φως ή παραμένουν ακόμα στα συρτάρια. Όποια κι αν είναι, όμως, η τελική μορφή της (εδώ θα παίξει ρόλο η εξέλιξη της κρίσης σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο), ένα είναι σίγουρο: Μέσα σ’ αυτή την πορεία επιχειρείται μια ριζική αναδιάρθρωση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος («πειραματόζωο Ελλάς»), που αφενός θα αφήσει μια «προίκα» για την όποια διάδοχη κατάσταση και αφετέρου θα αποτελέσει οδηγό για μια νέα αντιδραστική τάξη πραγμάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η αναδιάρθρωση αυτή αποσκοπεί:
– Στην πλήρη διάλυση ό,τι απέμεινε από το πάλαι ποτέ κοινωνικό κράτος, με ό,τι αυτό σημαίνει για παιδεία, υγεία και γενικότερα για οποιοδήποτε κοινωνικό αγαθό.
– Στην υποτίμηση της αξίας της εργασίας και στην αποδόμηση του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων της προηγούμενης περιόδου.
– Στην αποδιοργάνωση της οικονομικής βάσης, οδηγώντας στη χρεοκοπία μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, και ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο στο μεγάλο κεφάλαιο.
– Στην κατάλυση της αστικής δημοκρατίας όπως τη γνωρίσαμε μεταπολεμικά, η οποία θα επιχειρηθεί να επισημοποιηθεί μέσω συνταγματικών αλλαγών. Τότε, δεν θα μιλάμε πλέον για συνταγματικές εκτροπές, αλλά για ανελεύθερα, κατ’ επίφαση δημοκρατικά συστήματα, πλην όμως συνταγματικά κατοχυρωμένα.
– Επίσης, επιχειρείται η ολοκληρωτική αλλαγή των προσανατολισμών της εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με τους νέους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του ιμπεριαλιστικού άρματος στο οποίο ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του δένουν τη χώρα.
Η κοινωνία βράζει
Απέναντι σ’ αυτή την άνευ προηγουμένου ολοκληρωτική επίθεση των διεθνών ληστών και των ντόπιων υπαλλήλων τους, η κοινωνία μοιάζει πια με καζάνι που βράζει και αναζητά διέξοδο. Τη θέση της αρχικής αμηχανίας των πρώτων μηνών του μνημονίου παίρνουν σιγά-σιγά η οργή και η ριζοσπαστικοποίηση. Η πλύση εγκεφάλου της κυβερνητικής προπαγάνδας και των ΜΜΕ δεν βρίσκει πλέον εύφορο έδαφος. Τα κύματα απολύσεων στον ιδιωτικό, και τώρα και στο δημόσιο τομέα, δημιουργούν όχι μόνο ανασφάλεια αλλά και αγανάκτηση. Η ύφεση έχει πλήξει και ολοένα χειροτερεύει την κατάσταση και τους όρους ζωής των μικρομεσαίων στρωμάτων. Τα νέα χαράτσια της εφορίας, οι κάθε είδους «έκτακτες» εισφορές, όπως και οι αυξήσεις σε βασικά αγαθά και υπηρεσίες, φέρνουν σε απόγνωση τον περισσότερο κόσμο.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι η ρήξη της πολιτικής διαμεσολάβησης του αστικού πολιτικού κόσμου με το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας. Έχουμε διάρρηξη των πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών και ισορροπιών της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ο λαός αναζητά διέξοδο σ’ ένα θολό πολιτικό τοπίο. Ο δικομματισμός χάνει τις κοινωνικές του συμμαχίες, αλλά την ίδια στιγμή τα κόμματα της Αριστεράς είναι αδύναμα να πείσουν και να εκφράσουν τη λαϊκή αγανάκτηση. Επιπλέον, στο πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας, είναι καταγεγραμμένα ως κομμάτια του συστημικού παζλ. Αυτό φάνηκε άλλωστε με πολύ έντονο τρόπο το καλοκαίρι με το κίνημα των αγανακτισμένων και τις πλατείες.
Στη μάχη για το μεσοπρόθεσμο στις 15 και στις 28-29 Ιούνη, πολιτική διαμεσολάβηση του λαού απέναντι στην κυβέρνηση ΓΑΠ δεν ήταν ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η ΓΣΕΕ ή η ΑΔΕΔΥ, αλλά το κίνημα των πλατειών. Η Βουλή με το βλέμμα στραμμένο στις πλατείες ψήφιζε. Και αυτό δεν ήταν τυχαίο, επειδή οι πλατείες βρίσκονταν ένα (ή και περισσότερα) βήματα πιο μπροστά από τους σχεδιασμούς της πολιτικής Αριστεράς.
Ποια είναι η διέξοδος;
Είναι αναγκαίο σήμερα να υπάρξει διέξοδος που θα ανατρέψει τους σχεδιασμούς της τρόικας και του ΓΑΠ. Να ανατρέψει το σημερινό πολιτικό σύστημα. Να εκφράσει το λαό. Να οδηγήσει τη χώρα σε μια πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση. Η μοναδική ρεαλιστική διέξοδος σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι ένας λαϊκός ξεσηκωμός που θα επιβάλει τις λύσεις του, θα θέσει τα ζητήματα της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας και της κοινωνικής χειραφέτησης. Ένας ξεσηκωμός που θα οδηγήσει τη χώρα στον άλλο δρόμο, όπως διακηρύσσουν τα συνθήματα της Αριστεράς. Και προϋπόθεση για έναν τέτοιο σωτήριο ξεσηκωμό είναι η δημιουργία ενός παλλαϊκού κοινωνικού και πολιτικού μετώπου – δηλαδή ενός μετώπου που θα εκφράζει όχι μόνο την Αριστερά αλλά όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που είναι διατεθειμένες και έχουν συμφέρον να παλέψουν για την ανασυγκρότηση της χώρας σε μια διαφορετική, προοδευτική και ανεξάρτητη πορεία.
Κατά την άποψή μας, ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν θέλει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία, πρέπει να μοχθήσει για τη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου ανατροπής των σημερινών πολιτικών δεδομένων. Να θέσει το ζήτημα σε όλες τις υπάρχουσες δυνάμεις, αλλά και σ’ αυτές που θα ξεπηδήσουν από τους αγώνες. Να συμβάλει αποφασιστικά στη διαδικασία οικοδόμησης του μετώπου από τα κάτω, οργανώνοντας το λαό για να σταθεί όρθιος και να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα. Να δημιουργήσει δίκτυα αλληλεγγύης στις πόλεις και στις συνοικίες. Τέτοια είναι τα βήματα που οικοδομούν ένα μεγάλο μέτωπο ανατροπής, ένα συνασπισμό εξουσίας που ανατρέπει καταστάσεις.
Άρα, αυτό που δεν πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι π.χ. να αναλωθεί στον προσεταιρισμό κάποιων παραγόντων του σοσιαλιστικού χώρου, έχοντας βασικά κατά νου την αύξηση των ποσοστών του στα πλαίσια μιας υποτιθέμενης ομαλής κοινοβουλευτικής μετάβασης. Αντίθετα, είναι πολύ πιο ρεαλιστικό, και κυρίως είναι πολύ πιο αναγκαίο, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να υπηρετεί αποτελεσματικά το λαό και τη χώρα, να αποτελέσει μοχλό ριζικής αλλαγής. Να στοχεύσει σε μια μεγάλη ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού τοπίου, σε μια μεγάλης κλίμακας νέα μεταπολίτευση σε όφελος του λαού.
Μόνο έτσι…
Όλα αυτά σήμερα απαιτούν το «δια ταύτα» τους! Με αιχμή του δόρατος τα νέα χαράτσια, και με ανοιχτά τα μέτωπα της υπό πλήρη διάλυση Παιδείας και των μαζικών απολύσεων, πρέπει να οργανωθούν αγώνες αντίστασης και μη εφαρμογής των μέτρων. Αγώνες που θα ενώνονται στο στόχο της μεγάλης και απαραίτητης πολιτικής ανατροπής μέσα από παλλαϊκό ξεσηκωμό.
Για παράδειγμα: Θα περιοριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει τη βαρβαρότητα, την αδικία και την ταξικότητα των νέων χαρατσιών; Ή θα καλέσει σ’ ένα μαζικό κίνημα ανυπακοής «δεν πληρώνω τα χαράτσια» και θα συμβάλλει έμπρακτα και αποφασιστικά στην οργάνωσή του; Σήμερα, που πλατιά λαϊκά στρώματα κυριολεκτικά αδυνατούν πια να «υπακούσουν», ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί (και πρέπει!) να δώσει κουράγιο, να εμπνεύσει, να οργανώσει το λαό. Να κάνει πράξη το σύνθημα «κανένας μόνος του», οικοδομώντας δομές συλλογικής άρνησης πληρωμών. Να φροντίσει για τη νομική (και όχι μόνο) υποστήριξη αυτού του κινήματος. Να βγάλει τους βουλευτές, τους δημάρχους και τα στελέχη του στους δρόμους, στο πλάι του κόσμου που αγωνιά και αγωνίζεται. Να κινητοποιηθούν οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στις γειτονιές και την επαρχία και να επωμισθούν την όσο δυνατόν καλύτερη οργάνωση του κόσμου σ’ έναν τέτοιο αγώνα.
Με την ίδια λογική και με το ίδιο πείσμα οφείλει να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα μέτωπα που άνοιξαν και ανοίγουν, ενοποιώντας τα στην κατεύθυνση του παλλαϊκού ξεσηκωμού που θα δώσει διέξοδο. Έχουμε επίγνωση ότι αυτά δεν είναι καθόλου εύκολα. Τον αγώνα όμως πρέπει να τον δώσουμε. Πρέπει να σταθούμε μπροστά και στο πλάι μιας κοινωνίας που ασφυκτιά. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ παίξει ένα τέτοιο ρόλο, θα μπορέσει να εμπνεύσει, και να ξανασυσπειρώσει με ουσιαστικό τρόπο και τους αποστασιοποιημένους που σε μια προηγούμενη περίοδο πίστεψαν και έλπισαν σ’ αυτόν. Μα, το πιο σπουδαίο: μόνο έτσι θα τον πιστέψει και θα ακουμπήσει πάνω του ο λαός.
στην Εκτελεστική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.
(Το παραπάνω άρθρο δίνει ένα περίγραμμα της λογικής και των προτάσεων που κατέθεσε ο εκπρόσωπος της ΚΟΕ στη δεύτερη συνεδρίαση της νέας Εκτελεστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ)
