Μόλις ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης έλυσε το γόρδιο δεσμό των ελληνοτουρκικών διαφορών, επισημαίνοντας το διεθνές αρνητικό κλίμα και συνηγορώντας υπέρ της προετοιμασίας για «επώδυνες λύσεις», τώρα βάλθηκε να «επιλύσει» και το πρόβλημα της πανδημίας.
Αξιοποιώντας την παντελή αδυναμία της συριζικής αντιπολίτευσης να δικαιολογήσει τη συνεισφορά της στη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας –και όχι μόνο– και την καταφυγή σε μια «αντιπολίτευση» α λα Πολάκη καθώς και τη φανερή αδυναμία της υπόλοιπης αντιπολίτευσης να παρουσιάσει μια πειστική πολιτική διεξόδου από τη σημερινή κρίση υγείας, ο Κ. Σημίτης οδηγείται, κατά την συνήθεια του, στη δικαιολόγηση των κυβερνητικών επιλογών και συνολικά της στρατηγικής της Δύσης έναντι της πανδημίας.
Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι όλα έγιναν όπως πρέπει το προηγούμενο διάστημα. Δεν βλέπει κανένα πρόβλημα με το ανεξέλεγκτο «άνοιγμα» του τουρισμού κατ’ εντολή του καρτέλ της τουριστικής βιομηχανίας και των αερομεταφορών. Του αρκεί η επισήμανση ότι «αυτά υπήρχαν και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη». Δεν είδε ότι και στα κράτη που αναφέρεται θερίζει η πανδημία.
Δεν βλέπει κανένα πρόβλημα με την ανυπαρξία κάθε σχεδίου στήριξης της Δημόσιας Υγείας. Οι ψευδείς διαβεβαιώσεις της κυβέρνησής του είναι αρκετές. Και ας βρίσκεται το ΕΣΥ στα όρια του πριν καν κορυφωθεί το δεύτερο κύμα.
Δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στον «συνωστισμό» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Άλλωστε δεν έχουν πει τίποτα σχετικό οι διαπρεπείς ειδικοί που συμβουλεύεται ο Κ. Μητσοτάκης, ίσως να μην υπάρχει καν μελέτη που να αποδεικνύει ότι ο ιός μεταδίδεται στα λεωφορεία και στο μετρό. Μάλιστα δεν απείχε πολύ ο Κ. Σημίτης να υιοθετήσει την απειλή του Άδωνη ότι για να ενισχυθούν τα ΜΜΜ πρέπει να γίνουν περικοπές στις συντάξεις. Τέτοιες «υπεύθυνες προτάσεις» αρμόζουν σε μια αξιόπιστη αντιπολίτευση κατά τη λογική Σημίτη.
Το μόνο που καταλαβαίνει ως αρμόζουσα πολιτική ο πρώην πρωθυπουργός είναι ότι όλα «τα κράτη της Ευρώπης ζήτησαν και ζητούν την εισήγηση των επιστημόνων. Συζητούν μαζί τους, προσπαθούν να διαμορφώσουν με βάση τις εισηγήσεις τους, που δεν συμπίπτουν πολλές φορές, τα αναγκαία μέτρα λαμβάνοντας υπόψη και τις οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους, που είναι υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να εξετάζει».
Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής; Όλες οι χώρες της Δύσης σπάζουν κάθε μέρα το αρνητικό ρεκόρ της προηγούμενης σε κρούσματα και θανάτους με το συνολικό αριθμό, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, να φθάνει στα 53.091.981 κρούσματα κορωνοϊού παγκοσμίως και ο συνολικός αριθμός των θανάτων να ανέρχονται σε 1.299.407.
Αν για όλα αυτά δεν φταίνε οι «ανεύθυνες αντιπολιτεύσεις», τότε ποιος φταίει;
