«…Ένα τμήμα της κοινωνίας, όχι μόνο το πιο κοσμοπολίτικο ή το πιο εύπορο και κοινωνικά ισχυρό, ενθουσιάζεται με το στυλ του πρωθυπουργού. Θεωρεί πως επιτέλους η χώρα έχει στο τιμόνι έναν μοντέρνο άνθρωπο, τεχνοκράτη, ο οποίος εκφράζει την κοινωνική καταξίωση και τον δυτικό κοσμοπολιτισμό. Αντίθετα, οι αμέσως προηγούμενοι, με τα κακά αγγλικά τους και την “μπολσεβίκικη” ξύλινη γλώσσα τους γίνονται αντιληπτοί, από αυτόν τον κόσμο, ως απαίδευτοι ερασιτέχνες….»
Νίκος Μαραντζίδης στην Καθημερινή
Πολλοί οργίστηκαν ή σατίρισαν το κείμενο του Νίκου Μαραντζίδη για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι όμως! Όσο κι αν μοιάζει παράλογο ή εξοργιστικό δεν απέχει από την πραγματικότητα…
Όσοι αποκάλεσαν ή αποκαλούν «Κούλη» τον πρωθυπουργό, μάλλον είναι πολύ μακριά νυχτωμένοι.
Συνεχίζει ο Μαραντζίδης: «…Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός, τόσο έκδηλα εκφραστής των αξιών, του τρόπου ζωής και της αισθητικής μιας παγκοσμιοποιημένης φιλελεύθερης ελίτ. Πολιτικός κληρονόμος, με περιουσία πολύ πάνω από τον μέσο όρο και σπουδές, ο ίδιος και η οικογένειά του, σε ιδιωτικά σχολεία και σε ελίτ αμερικανικά πανεπιστήμια, συνιστά έναν σύγχρονο πρίγκιπα. Προβάλλει ένα συγκεκριμένο κοινωνικό ύφος, που παραπέμπει στο “γκλάμουρ” ισχυρών και διεθνώς προβεβλημένων πολιτικών οικογενειών…»
Όταν πολλοί θεώρησαν –συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου– ως επικοινωνιακά ατοπήματα τις εκδρομούλες στο βουνό εν μέσω λοκ ντάουν, την προκλητική διαμονή στο Costa Navarino, το …κορωνοπάρτι ψαροφαγίας με τον κύριο Στεφανάδη στους Φούρνους, τα τριήμερα στις παραλίες ενώ η Ελλάδα φλεγόταν και –αποκορύφωμα– τη συνοδεία της κόρης του στις ΗΠΑ για να σπουδάσει στο Yale την ίδια ώρα που χιλιάδες παιδιά έμεναν εκτός Πανεπιστημίων χάρη στον νέο νόμο που ψήφισε η Κυβέρνησή του, μάλλον κάτι κατάλαβαν λάθος.
Τα γέλια μας για την «υπέρκομψη» Μαρέβα, οι καταγγελίες για την αγορά του σπιτιού του Βολταίρου, οι off shore, τα σουλάτσα και οι επιδείξεις μόδας, οι δηλώσεις για το ότι μοιάζει ο σύζυγός της με τον… Τζέιμς Ντιν, πράγματα γελοία ή προκλητικά, δεν έγιναν καθόλου τυχαία.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως –παρά την απολύτως προκλητική στάση του ζεύγους που έχει βολέψει όλο του το σόι και τους φίλους τους σε θέσεις με σημαντικές απολαβές ή ευκαιρία πλουτισμού– η δημοφιλία παραμένει ψηλά…
«Σας έχω γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων μου» μοιάζει να λέει σχεδόν σε κάθε εμφάνισή του ο πρωθυπουργός. Δεν διστάζει να λέει πως θα κλείσει νοσοκομεία εν μέσω πανδημίας ή να πουλάει τη ΔΕΗ εν μέσω ενεργειακής κρίσης.
Δεν διστάζει να δώσει κρίσιμες θέσεις σε φιλοναζί πολιτικούς αδιαφορώντας πλήρως για τις αντιδράσεις.
Πριν λίγο καιρό θα έλεγα για «υπεροψία και μέθη» που οδηγεί νομοτελειακά στον όλεθρο…
Αυτό που κάποτε είπε ο Ιούλιος Καίσαρας πως από τη δική του γυναίκα αξίωνε να είναι υπεράνω πάσης υποψίας ή αλλιώς «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να είναι μόνο τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια», όπως έχει περάσει ως φράση έχει πλήρως αντιστραφεί!
Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να μην είναι έντιμη, πρέπει και να το προβάλλει!
Το ερώτημα είναι, ποιος είναι ο στόχος αυτής της επικοινωνιακής στρατηγικής.
Από τη μια υπάρχει το κοινό που ταυτίζεται ταξικά και οικονομικά με τον πρωθυπουργό και στο πρόσωπό του είναι σαν να κοιτάζεται στον καθρέφτη. Αποενοχοποιείται για κάθε του πράξη, η οποία μέχρι πρότινος μπορούσε να θεωρηθεί προκλητική ή και παράνομη. Ο αρχηγός δείχνει τον δρόμο: Απάτη, έπαρση, αδιαφορία για την «πλέμπα», προκλητικός τρόπος ζωής…
Από την άλλη ο κόσμος που θαυμάζει ή νιώθει πολύ μικρός για να αντιδράσει απέναντι στο χρήμα και στην εξουσία. Κόσμος που σιγά σιγά εθίζεται κι αρχίζει να τα θεωρεί όλα αυτά ως απολύτως «φυσιολογικά». Σιγά σιγά παίρνουμε όλοι τη δόση μας. Κι ό,τι στο παρελθόν δεν θα τολμούσε κανείς πολιτικός να κάνει –έτσι ανοικτά– περιφρονώντας μας όλους καταλήγουμε να το αποδεχόμαστε χωρίς να επαναστατούμε.
Ο Πάολο Σορεντίνο στην «Τέλεια ομορφιά» και κυρίως στο «Loro» περιγράφει με τον πιο διεισδυτικό τρόπο αυτόν τον κόσμο και αυτή τη νοοτροπία. Μια τάξη σε πλήρη παρακμή, που όμως συνεχίζει να κυβερνά.
Πρώτος διδάξας άλλωστε υπήρξε ο Μπερλουσκόνι με την προκλητική ζωή του και τα Μέσα Ενημέρωσης υπό τον έλεγχό του, ο οποίος έκανε όλα τα «απαγορευμένα» και εν τέλει ποτέ δεν πλήρωσε για όλα αυτά, ενώ αντιθέτως εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Ιταλίας.
Δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι η απάντηση μετά από τόσα χρόνια εκμαυλισμού της κοινωνίας. Ο «πολιτισμός» που εισήγαγε κάποτε το Κλικ μάς δίνει εδώ και χρόνια τους πικρούς καρπούς του.
Κι έτσι θα συνεχίσουν να μας κυβερνούν κακέκτυπα του Μπερλουσκόνι.
Εκτός αν…
