Διπλή ταρίφα: Ο Εφραίμ και το ράντισμα

Καλημέρα πελάτες μου! Χρόνια πολλά!

Τελείωσε μωρέ η γαλοπούλα και το γουρουνόπουλο ή θα τρώτε μέχρι τα φώτα, μαζί με τους καλικάντζαρους; Φάτε τώρα που μπορείτε, γιατί στις 15 Γενάρη έρχεται η τρόικα! Έχουμε να δούμε, συντρόφια, Καγιέν χωρίς πινακίδες…
Μπορεί να πέρασε η εποχή που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, αλλά ο «λουκάνικος» έγινε πρόσωπο της χρονιάς στο BBC και στο Τime και μαζί του ο ταξιτζής να κυνηγά τους εκπροσώπους της τρόικας. Είχα αποφασίσει, συντρόφια, να μη γράψω αυτές τις άγιες ημέρες γιατί κολάζομαι με την αθυροστομία μου και είμαι και παπαδοεγγόνι! Αλλά, αλλά… «τα κανάλια παιδί μου, τα κανάλια»! Βλέποντας, που λέτε, τις σκηνές από το Βατοπέδι και τον κόσμο να ζητωκραυγάζει υπέρ του Εφραίμ, του καλόγερου με το σατανικό βλέμμα, μια ιδέα μού καρφώθηκε στο μυαλό! Να αφήσω την πολιτική, τα κόμματα, την Αριστερά να ασχοληθώ με την ψυχή του ανθρώπου, με το μοναχισμό. Τώρα, μάλιστα, που ο ηγούμενος Εφραίμ θα είναι με τη ριγέ στολή «καγκελάριος» στον Κορυδαλλό, να βοηθήσω στο μέτωπο «Ιερές Ανταλλαγές Βατοπέδι Α.Ε.». Αρκεί, βέβαια, να μην τον πάρει το ελικοπτεράκι των αγανακτισμένων καλόγερων από τον Κορυδαλλό! Γιατί; Ο Θοδωρής, ο Γιάννης και ο Κωστάκης του Μαξίμου, που ανεβοκατέβαιναν στο Βατοπέδι, μια χαρά καλλιέργησαν την ψυχή τους – και όχι μόνο!
Και έτσι θα ικανοποιήσω και τη μάνα μου: «Τι θα γίνουν Γιάννη τα ράσα τού παππού, στο γιούκο θα τα κόψει ο σκόρος»!
Τα είδατε, πιστεύω, τα σκουπόξυλα, τις σφουγγαρίστρες, τους κουβάδες που αντάλλαξαν οι καλόγεροι στον Ναό της Γέννησης, στην Παλαιστίνη. Για τον καθαρισμό του ναού, βεβαίως! Φανταστείτε, πελάτες μου, τι ξύλο πέφτει στον Άγιο Πέτρο, στη φάση της διεκδίκησης της ψυχής του ανθρώπου! Αυτά βλέπει ο Μητσοτάκης και δεν κουνάει ρούπι. Θεέ μου! Πάλι κολάστηκα αυτές τις άγιες ημέρες. Φιλάκια στους «ορφανούς» καλόγερους του Εφραίμ.
Πάμε, όμως, τώρα στην ιστορία μας.
Ο κύριος Κώστας μπαίνει στο ταξί.
– Για πού πάμε κύριε Κώστα;
– Αμπελοκήπους.
Πάμε να αράξω λίγο και εγώ, γιατί από δουλειά, πάπαλα!  
– Τα γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα; ρωτάω.
– Ε, κάτι λίγα πιόματα κάναμε και το σχετικό γουρουνόπουλο και λουκάνικα.
– Εσείς;
– Μέχρι τη Θήβα, όχι σπουδαία πράγματα. Είναι βλέπεις και η κρίση και δεν υπάρχει και η παλιά διάθεση για πολλά.
– Η κρίση φίλε δεν είναι τίποτα, το ράντισμα είναι το πρόβλημα.
– Μπαρντόν, για ποιο ράντισμα μιλάτε;
– Καλά, παιδί μου, δεν ξέρεις ότι χρόνια τώρα μας ραντίζουνε;
– Όχι, κύριε Κώστα. Εγώ το μόνο ράντισμα που ξέρω, είναι στα κουνουπίδια, στα ραπανάκια, στις ελιές για το δάκο και ο παπάς των Φώτων για τους καλικάντζαρους.
– Παιδί μου, χρόνια τώρα περνάνε με τα αεροπλάνα και ρίχνουν σκόνη στο λαό, για να τον αλλάξουν. Δεν ξέρεις τα μεταλλαγμένα;
– Συγγνώμη κύριε Κώστα, δεν σας καταλαβαίνω, τι ρίχνουν; Λουκουμόσκονη, με τα σακιά από τη Σύρo; Και το ταξί παίρνει φωτιά από τα γέλια.
– Μη γελάς, τα πράγματα είναι σοβαρά, υπάρχουν δυνάμεις: Εβραίοι, Αμερικανοί, πράκτορες που δουλεύουν γι’ αυτό.
– Έτσι εξηγείται, κύριε Κώστα, γιατί με τον Παπαδήμο το κίνημα έχει παρουσιάσει κάμψη. Έπεσε φαίνεται διπλή, τριπλή δόση ράντισμα.
– Τώρα έρχεσαι στα λόγια μου φίλε!
– Κύριε Κώστα, δύο πράγματα συμβαίνουν: ή το «ράντισμα» που κάνεις το πρωί με ρακές είναι μεγάλο ή η «λουκουμόσκονη» που ρίχνουν τα αεροπλάνα, πιάνει! Αλλά όταν περάσεις , με το καλό, για την Πρωτοχρονιά από το Χαϊδάρι, κοίτα δεξιά σου. Όλος αυτός ο λόφος με τα πεύκα, είναι γεμάτος με «ραντισμένους Ναπολέοντες». Αλλά για να εξηγούμαστε, το πιο πολύ ράντισμα έχει πέσει σ’ αυτούς που είναι έξω από το λόφο».
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά και επαναστατική.
Φιλάκια στους Αμπελοκήπους και στα παιδιά της Πρωτοβουλίας «Ψήφος Γιοκ».

Σχόλια