Ο ΔΝΤάνθρωπος είναι θλιμμένος.
Ο ΔΝΤάνθρωπος γκρινιάζει: «Όλοι είναι ίδιοι», λέει!
Ο ΔΝΤάνθρωπος νιώθει ενοχές. Πιστεύει ότι ο Πάγκαλος έχει κατά βάθος δίκιο, όταν λέει «Όλοι μαζί τα φάγαμε».
Ο ΔΝΤάνθρωπος βλέπει τηλεόραση με μανία. Νομίζει ότι Τρέμη, Πρετεντέρης & Σία είναι δημοσιογράφοι…
Ο ΔΝΤάνθρωπος γκρινιάζει: «Όλοι είναι ίδιοι», λέει!
Ο ΔΝΤάνθρωπος νιώθει ενοχές. Πιστεύει ότι ο Πάγκαλος έχει κατά βάθος δίκιο, όταν λέει «Όλοι μαζί τα φάγαμε».
Ο ΔΝΤάνθρωπος βλέπει τηλεόραση με μανία. Νομίζει ότι Τρέμη, Πρετεντέρης & Σία είναι δημοσιογράφοι…
Ο ΔΝΤάνθρωπος τα βάζει με όλους τους άλλους: Τους γιατρούς, τους νταλικέρηδες, τους δημόσιους υπάλληλους, τους σιδηροδρομικούς, τους δικηγόρους, τους συμβασιούχους.
Ο ΔΝΤάνθρωπος θεωρεί τους αγώνες μάταιους: «Και τι καταφέρανε με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες;».
Ο ΔΝΤάνθρωπος ελπίζει, πιστεύει, πως κάπως αυτός θα τη γλιτώσει. Προς το παρόν μόνο μικροαπώλειες έχει…
Ο ΔΝΤάνθρωπος έχει ένα βλέμμα νεκρού. Απαθής ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες του Μετρό, του Ηλεκτρικού, του Προαστιακού. Κοιτάζει εχθρικά γύρω του: Όλοι θέλουν να του φάνε τη θέση!
Ο ΔΝΤάνθρωπος ορμά και σπρώχνει για να καθίσει αυτός.
Ο ΔΝΤάνθρωπος δεν θα ψηφίσει. Εκείνη τη μέρα θα πάει εκδρομή. Τι θ’ αλλάξει άλλωστε;
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει πως όλα μας βαραίνουν και πρέπει να τα πουλήσουμε: Τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, τις τράπεζες…
Ο ΔΝΤάνθρωπος είναι πιστός. Κάνει το σταυρό του, όποτε περνάει μπροστά από εκκλησία.
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει πως κατά βάθος, αν διώχναμε τ ους ξένους, όλα θα έφτιαχναν. Έτσι κρυφά μέσα του χειροκροτά τον Άδωνη.
Ο ΔΝΤάνθρωπος είναι οικογενειάρχης… Γιατί στα όνειρά του βλέπει τη Μανωλίδου με μαστίγιο;
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει όσα διαβάζει σε πουλημένα «free» press: Η Αριστερά διέλυσε την Παιδεία!
…Όταν έρχεται η σειρά του, όταν η επιχείρηση κλείνει, όταν το αφεντικό τον εκβιάζει «ή μείωση μισθού ή απόλυση», όταν το δάχτυλο της τρόικας τον δείχνει για να πέσει στην αρένα, δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που του συμβαίνει… Ξαφνικά είναι αυτός η «συντεχνία». Βλέπει τις ειδήσεις και μιλάνε γι’ αυτόν: Φταίει προσωπικά για τα χάλια της Οικονομίας. Στην πυρά! Τον καταδικάζει ο Καψής… Τότε είναι πια αργά… Με αδύναμη λύσσα βλέπει να βραβεύουν τον πρωθυπουργό τους οι Γερμανοί … Είναι αργά… Δεν μπορεί πια να νιώσει τίποτα… Τον έχουν νεκρώσει βαθιά
μέσα του…
Ο ΔΝΤάνθρωπος θεωρεί τους αγώνες μάταιους: «Και τι καταφέρανε με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες;».
Ο ΔΝΤάνθρωπος ελπίζει, πιστεύει, πως κάπως αυτός θα τη γλιτώσει. Προς το παρόν μόνο μικροαπώλειες έχει…
Ο ΔΝΤάνθρωπος έχει ένα βλέμμα νεκρού. Απαθής ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες του Μετρό, του Ηλεκτρικού, του Προαστιακού. Κοιτάζει εχθρικά γύρω του: Όλοι θέλουν να του φάνε τη θέση!
Ο ΔΝΤάνθρωπος ορμά και σπρώχνει για να καθίσει αυτός.
Ο ΔΝΤάνθρωπος δεν θα ψηφίσει. Εκείνη τη μέρα θα πάει εκδρομή. Τι θ’ αλλάξει άλλωστε;
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει πως όλα μας βαραίνουν και πρέπει να τα πουλήσουμε: Τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, τις τράπεζες…
Ο ΔΝΤάνθρωπος είναι πιστός. Κάνει το σταυρό του, όποτε περνάει μπροστά από εκκλησία.
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει πως κατά βάθος, αν διώχναμε τ ους ξένους, όλα θα έφτιαχναν. Έτσι κρυφά μέσα του χειροκροτά τον Άδωνη.
Ο ΔΝΤάνθρωπος είναι οικογενειάρχης… Γιατί στα όνειρά του βλέπει τη Μανωλίδου με μαστίγιο;
Ο ΔΝΤάνθρωπος πιστεύει όσα διαβάζει σε πουλημένα «free» press: Η Αριστερά διέλυσε την Παιδεία!
…Όταν έρχεται η σειρά του, όταν η επιχείρηση κλείνει, όταν το αφεντικό τον εκβιάζει «ή μείωση μισθού ή απόλυση», όταν το δάχτυλο της τρόικας τον δείχνει για να πέσει στην αρένα, δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που του συμβαίνει… Ξαφνικά είναι αυτός η «συντεχνία». Βλέπει τις ειδήσεις και μιλάνε γι’ αυτόν: Φταίει προσωπικά για τα χάλια της Οικονομίας. Στην πυρά! Τον καταδικάζει ο Καψής… Τότε είναι πια αργά… Με αδύναμη λύσσα βλέπει να βραβεύουν τον πρωθυπουργό τους οι Γερμανοί … Είναι αργά… Δεν μπορεί πια να νιώσει τίποτα… Τον έχουν νεκρώσει βαθιά
μέσα του…
Κώστας Στοφόρος
Σχόλια
