Χωρίς εκπαιδευτικό προσανατολισμό οι αλλαγές του υπουργείου Παιδείας
του Θοδωρή Σταμούλη
Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινά με τον υπουργό Παιδείας να ισχυρίζεται αυτό που σε μια κανονική χώρα είναι αυτονόητο, πως, δηλαδή, οι εκπαιδευτικοί θα είναι στις θέσεις τους την προσεχή Δευτέρα και δε θα υπάρχουν κενά στα σχολεία. Βέβαια αυτό καθόλου δε σημαίνει πως θα είναι έτσι, ή πολύ περισσότερο πως υλοποιείται η δέσμευση του Ν. Φίλη για 20.000 διορισμούς εκπαιδευτικών σε βάθος τριετίας, αρχής γενομένης από τη φετινή χρονιά. Αυτά ήταν λόγια που γρήγορα πάρθηκαν πίσω από τον λαλίστατο υπουργό, μια και το κουαρτέτο ούτε για πλάκα δε συζήτησε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Έτσι λοιπόν το Υπουργείο προχωρά στη δοκιμασμένη συνταγή της αθρόας πρόσληψης αναπληρωτών προκειμένου να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα σχολεία. Συγκεκριμένα πάνω από 21.000 χιλιάδες αναπληρωτές δήλωσε ο υπουργός πως θα προσληφθούν τη φετινή χρονιά.
Όμως επειδή ακόμα κι αυτές οι προσλήψεις αναπληρωτών δεν επαρκούν για να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες σε εκπαιδευτικούς, καθώς κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται μερικές χιλιάδες και δεν προσλαμβάνεται κανένας μόνιμος, το Υπουργείο Παιδείας επιδόθηκε για άλλη μια φορά στις γνωστές αλχημείες προκειμένου να κρύψει το πρόβλημα. Ας δούμε λοιπόν τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν καθώς αρκετές αλλαγές γίνονται ακόμη κι αυτές τις ημέρες.
Καταρχάς μείωσαν τις ώρες λειτουργίας των δημοτικών σχολείων αναμορφωμένου προγράμματος από 35 σε 30 ώρες την εβδομάδα και των γυμνασίων από 35 σε 32. Βέβαια το Υπουργείο επικαλέστηκε παιδαγωγικούς λόγους, αλλά είναι προφανές πως η κύρια επιδίωξή του ήταν να μειώσει τις ανάγκες σε εκπαιδευτικούς κατά μερικές χιλιάδες και στις δύο βαθμίδες. Και βέβαια δε σταμάτησε μόνο σ’ αυτή την «παιδαγωγική» ρύθμιση, αλλά αύξησε και τον ελάχιστο αριθμό παιδιών που απαιτούνται για να λειτουργήσει το ολοήμερο δημοτικό με στόχο να λειτουργήσουν λιγότερα τέτοιου τύπου σχολεία.
Αντίστοιχα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αύξησε τον αριθμό των παιδιών που απαιτούνται για τη λειτουργία ομάδων προσανατολισμού (πρώην κατευθύνσεις) στο Γενικό Λύκειο και των Τομέων στο ΕΠΑΛ. Έτσι είναι πιθανό πολλά παιδιά είτε ν’ αναγκαστούν ν’ αλλάξουν σχολείο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, προκειμένου ν’ ακολουθήσουν την κατεύθυνση που προτιμούν, είτε ν’ αλλάξουν προσανατολισμό.
Παράλληλα το Υπουργείο λίγο πριν ξεκινήσουν τα σχολεία τροποποίησε τις αναθέσεις μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς με στόχο να καλύπτονται οι ανάγκες με όσο το δυνατόν λιγότερους. Έτσι για παράδειγμα Μαθηματικά στο Γυμνάσιο θα μπορούν να διδάσκουν οι Μηχανικοί των ΕΠΑΛ, οι Τεχνολόγοι, οι καθηγητές Πληροφορικής, Θρησκευτικά οι Φιλόλογοι και πάει λέγοντας. Αντίστοιχα στο Δημοτικό οι δάσκαλοι θα μπορούν να διδάσκουν Γυμναστική, Μουσική, Θεατρική Αγωγή.
Μια από τις τελευταίες αλλαγές ανακοινώθηκε πριν λίγες ημέρες από το Υπουργείο και αφορούσε το μάθημα των Αγγλικών στα Γυμνάσια. Έτσι αντί το μάθημα να διδάσκεται στα παιδιά με βάση το επίπεδο γνώσης της Αγγλικής, καθώς παιδιά που προέρχονται από ολιγοθέσια δημοτικά δε διδάχτηκαν ποτέ τη γλώσσα αυτή, πλέον ο χωρισμός σε επίπεδα θα γίνεται μόνο σε δύο τμήματα στα σχολεία εκείνα που λειτουργούν με τρία τμήματα ανά τάξη. Στο τρίτο τμήμα λοιπόν είναι πιθανό να διδάσκονται μαζί Αγγλικά, παιδιά που κάνουν για χρόνια αυτή τη γλώσσα, είτε στο δημόσιο σχολείο είτε σε φροντιστήρια και παιδιά που έρχονται για πρώτη φορά σ’ επαφή μ’ αυτή την ξένη γλώσσα.
Οι αλλαγές αυτού του τύπου είναι πολύ πιθανό να μην είναι οι τελευταίες στο πολύπαθο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Το Υπουργείο Παιδείας μέσω της συρρίκνωσης, από τη μια, του σχολείου και της ευελιξίας, από την άλλη, των εκπαιδευτικών στοχεύει να πείσει την κοινωνία πως το σχολείο λειτουργεί ομαλά και σε όφελος των παιδιών. Η πραγματική στόχευση βέβαια είναι να ξεκινήσει όπως, όπως η χρονιά κι έχει… το κουαρτέτο. Μεγάλα θύματα αυτής της μεθόδου είναι οι ίδιοι οι μαθητές, καθώς η μόρφωσή τους είναι το τελευταίο που απασχολεί τον υπουργό. Αυτό όμως που είναι το τελευταίο γι’ αυτόν οφείλουμε ως κοινωνία να το θέσουμε στις πρώτες μας προτεραιότητες, αν μας ενδιαφέρει το μέλλον της νέας γενιάς και συνολικά του τόπου.
