Απαιτείται προετοιμασία για να γλιτώσουμε το λαό και τη χώρα. Του Βασίλη Χατζηλάμπρου
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ «απειλούσε» με την άνοδό του να βγει πρώτο κόμμα, τόσο πλήθαιναν οι επιθέσεις (εντός και εκτός) εναντίον του, πως θα οδηγήσει με τη στάση του τον τόπο σε περιπέτειες και τη χώρα σε χρεοκοπία και έξοδο απ’ το ευρώ.
Ακόμα και στο κλείσιμο του πρωθυπουργού κατά τις προγραμματικές δηλώσεις ξανακούστηκε πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το κόμμα της δραχμής…
Σήμερα, που η τρικομματική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας (απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ) αντί για διαπραγμάτευση θα υλοποιήσει το σύνολο των μέτρων κι αυτά που καθυστέρησαν να εισπράξουν (από ποιους αλήθεια…) τι νόημα έχουν όλα όσα ακούγονται διεθνώς περί εξόδου και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα; Σίγουρα δεν λέγονται για να τρομάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά λέγονται για να συνετίσουν τον απείθαρχο ελληνικό λαό ή τελικά τα πράγματα οδηγούνται προς τα εκεί έτσι κι αλλιώς, όσα μνημόνια και να εφαρμόσουν.
Φωνούλες Ευρωπαίων και Γερμανών αξιωματούχων κάνουν λόγο για μεγαλύτερο κόστος για τη Γερμανία, από την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας.
Καλείται η γερμανική κυβέρνηση να ξαναμετρήσει τα πράγματα. Γιατί θα χρειαστεί πάλι αναδιάρθρωση του χρέους και το κόστος θα ’ναι πολύ μεγαλύτερο. Πολλοί υποστηρίζουν πως η «θωράκιση» απέναντι στα ελληνικά χρεόγραφα είναι ικανοποιητική και άρα μπορούμε να τους αφήσουμε… να πνιγούν.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, δεν πρόκειται να μας αφήσουν (θα κολυμπάγαμε και θα γλιτώναμε). Δεν πρόκειται για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Θα πιέσουν όσο μπορούν για να απομυζήσουν όσα μπορούν περισσότερα. Θα μας δώσουν, μάλιστα, και λίγο χρόνο ακόμα (με το αζημίωτο πάντα), έτσι που να προλάβουν να… ψωνίσουν ό,τι βγει στο σφυρί.
Τότε -και αφού θα ’χουν περάσει και τις δικές τους εκλογικές υποχρεώσεις- θα μας σπρώξουν σε έξοδο με τους δικούς τους νέους όρους. Θα μας οδηγήσουν σ’ ένα βαθύ κατηφορικό τούνελ χρεοκοπίας, στο οποίο -με πιθανή «δικιά τους» μόνη λύση- θα προβάλλει ως εθνικό ένα υποτιμημένο κατοχικό νόμισμα, με νέα διλήμματα και στενωπούς.
Αν τα πράγματα οδηγούνται εκεί, το θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τι κάνει.
Η κυβέρνηση, κάθε αντίδραση στην υλοποίηση των σχεδίων της θα την εμφανίζει ως υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας. Έτσι, επιμελημένα, οδηγείται στη σκλήρυνση και σε πιθανούς τυχοδιωκτισμούς για να γλιτώσει την κατακραυγή.
Εγκυμονούνται μεγάλοι κίνδυνοι για το λαό και τη χώρα. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο «τραχιά» και οι αβρότητες θα ’ναι υπεκφυγή απ’ το επερχόμενο μοιραίο.
Αν, λοιπόν, η εκτίμησή μας είναι πως εκεί οδηγείται ο τόπος, πρέπει να σαλπίσει γενική «προγραμματική» και οργανωτική προετοιμασία. Να εισβάλει ο κόσμος που μας στήριξε -και όχι μόνο- στον ΣΥΡΙΖΑ και στο προσκήνιο.
Δεν είναι μια διαδικασία προετοιμασίας για να «αναλάβουμε». Σε λίγο δεν θα έχει μείνει να μας «παραδώσουν» τίποτα άλλο εκτός από απελπισμένους ανθρώπους και ερείπια.
Πρόκειται για προετοιμασία ώστε να γλιτώσουμε το λαό και τη χώρα απ’ τα νύχια των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και του πολιτικού συστήματος που τους υπηρετεί.
Να μην επιτρέψουμε να ζήσει ο λαός μας το χειρότερο εφιάλτη: νέο κατοχικό νόμισμα, με αναγνώριση των χρεών από κυβέρνηση τροϊκανών συμφερόντων, με ακρίβεια, φτώχεια, χωρίς παραγωγή.
Να μην περάσει κανένα μέτρο. Φτάνει η εξαθλίωση του λαού.
Την αθέτηση των προεκλογικών τους υποσχέσεων, να την μετατρέψουμε σε έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης.
Να καλεστεί ο λαός να υπερασπίσει την επιβίωσή του.
Ακόμα και στο κλείσιμο του πρωθυπουργού κατά τις προγραμματικές δηλώσεις ξανακούστηκε πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το κόμμα της δραχμής…
Σήμερα, που η τρικομματική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας (απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ) αντί για διαπραγμάτευση θα υλοποιήσει το σύνολο των μέτρων κι αυτά που καθυστέρησαν να εισπράξουν (από ποιους αλήθεια…) τι νόημα έχουν όλα όσα ακούγονται διεθνώς περί εξόδου και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα; Σίγουρα δεν λέγονται για να τρομάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά λέγονται για να συνετίσουν τον απείθαρχο ελληνικό λαό ή τελικά τα πράγματα οδηγούνται προς τα εκεί έτσι κι αλλιώς, όσα μνημόνια και να εφαρμόσουν.
Φωνούλες Ευρωπαίων και Γερμανών αξιωματούχων κάνουν λόγο για μεγαλύτερο κόστος για τη Γερμανία, από την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας.
Καλείται η γερμανική κυβέρνηση να ξαναμετρήσει τα πράγματα. Γιατί θα χρειαστεί πάλι αναδιάρθρωση του χρέους και το κόστος θα ’ναι πολύ μεγαλύτερο. Πολλοί υποστηρίζουν πως η «θωράκιση» απέναντι στα ελληνικά χρεόγραφα είναι ικανοποιητική και άρα μπορούμε να τους αφήσουμε… να πνιγούν.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, δεν πρόκειται να μας αφήσουν (θα κολυμπάγαμε και θα γλιτώναμε). Δεν πρόκειται για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Θα πιέσουν όσο μπορούν για να απομυζήσουν όσα μπορούν περισσότερα. Θα μας δώσουν, μάλιστα, και λίγο χρόνο ακόμα (με το αζημίωτο πάντα), έτσι που να προλάβουν να… ψωνίσουν ό,τι βγει στο σφυρί.
Τότε -και αφού θα ’χουν περάσει και τις δικές τους εκλογικές υποχρεώσεις- θα μας σπρώξουν σε έξοδο με τους δικούς τους νέους όρους. Θα μας οδηγήσουν σ’ ένα βαθύ κατηφορικό τούνελ χρεοκοπίας, στο οποίο -με πιθανή «δικιά τους» μόνη λύση- θα προβάλλει ως εθνικό ένα υποτιμημένο κατοχικό νόμισμα, με νέα διλήμματα και στενωπούς.
Αν τα πράγματα οδηγούνται εκεί, το θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τι κάνει.
Η κυβέρνηση, κάθε αντίδραση στην υλοποίηση των σχεδίων της θα την εμφανίζει ως υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας. Έτσι, επιμελημένα, οδηγείται στη σκλήρυνση και σε πιθανούς τυχοδιωκτισμούς για να γλιτώσει την κατακραυγή.
Εγκυμονούνται μεγάλοι κίνδυνοι για το λαό και τη χώρα. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο «τραχιά» και οι αβρότητες θα ’ναι υπεκφυγή απ’ το επερχόμενο μοιραίο.
Αν, λοιπόν, η εκτίμησή μας είναι πως εκεί οδηγείται ο τόπος, πρέπει να σαλπίσει γενική «προγραμματική» και οργανωτική προετοιμασία. Να εισβάλει ο κόσμος που μας στήριξε -και όχι μόνο- στον ΣΥΡΙΖΑ και στο προσκήνιο.
Δεν είναι μια διαδικασία προετοιμασίας για να «αναλάβουμε». Σε λίγο δεν θα έχει μείνει να μας «παραδώσουν» τίποτα άλλο εκτός από απελπισμένους ανθρώπους και ερείπια.
Πρόκειται για προετοιμασία ώστε να γλιτώσουμε το λαό και τη χώρα απ’ τα νύχια των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και του πολιτικού συστήματος που τους υπηρετεί.
Να μην επιτρέψουμε να ζήσει ο λαός μας το χειρότερο εφιάλτη: νέο κατοχικό νόμισμα, με αναγνώριση των χρεών από κυβέρνηση τροϊκανών συμφερόντων, με ακρίβεια, φτώχεια, χωρίς παραγωγή.
Να μην περάσει κανένα μέτρο. Φτάνει η εξαθλίωση του λαού.
Την αθέτηση των προεκλογικών τους υποσχέσεων, να την μετατρέψουμε σε έλλειψη πολιτικής νομιμοποίησης.
Να καλεστεί ο λαός να υπερασπίσει την επιβίωσή του.
* Ο Βασίλης Χατζηλάμπρου είναι βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Σχόλια
