«Απλοϊκά» ερωτήματα και πραγματικές ανάγκες. Του Σωκράτη Μαντζουράνη
Χωρίς αμφιβολία, η απόφαση για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα και ιδιαίτερα της Αριστεράς, είναι εξ αντικειμένου μια σοβαρή πολιτική πρωτοβουλία. Όταν, μάλιστα, η πρωτοβουλία αυτή αναλαμβάνεται μέσα στη σημερινή πολιτική κατάσταση κρίσης του συστήματος, αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών και έντονης κοινωνικής εξαθλίωσης, τότε το εγχείρημα αυτό αποκτά εκ των πραγμάτων καθοριστική σημασία για μελλοντικές πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας και γενικότερα.
Πολλές συζητήσεις έγιναν μετά την αναγγελία αυτής της απόφασης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσουν να γίνονται, κυρίως για τη δομή και τη λειτουργία του νέου ενιαίου φορέα και το ρόλο των «συνιστωσών».
Προσωπικά, κάθε φορά που διατύπωνα ερωτηματικά και ερωτήματα, αντιμετωπίστηκα σαν υπερασπιστής του «παλιού» και των «μικρών μαγαζιών», σαν υπέρμαχος του «να μην αλλάξει τίποτα» και πάντα με κατατρόπωναν με το πονηρό-αφελές ερώτημα:
«Δηλαδή, είσαι ευχαριστημένος με την ώς τώρα λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν θέλεις να λειτουργούν και να αποφασίζουν οι Τοπικές Επιτροπές, να είμαστε όλοι ισότιμα μέλη, να μπει νέος κόσμος που να μετέχει στις αποφάσεις, να αποφασίζει η βάση για τους βουλευτές και την πολιτική μας;».
Και βέβαια τα θέλω όλα τούτα και άλλα πολλά, τα θέλω και τα παλεύω μαζί με πολλούς άλλους εδώ και χρόνια και θέλω να απολογηθούν δημόσια όλοι όσοι μπλόκαραν και υπονόμευαν ομόφωνες αποφάσεις που προωθούσαν τη δημοκρατική λειτουργία του εγχειρήματος, την καθιέρωση ακόμα και του όρου «μέλος του ΣΥΡΙΖΑ», την ακύρωση οργάνων που αναδείκνυε η «βάση» και έρχονται σήμερα να προτείνουν πάλι, εκείνα που χθες ναρκοθετούσαν.
Ειλικρινά, αυτές οι συζητήσεις και τα «απλοϊκά» ερωτήματα έμπειρων συντρόφων, μου θύμισαν ανάλογα ερωτήματα για τις ΔΕΚΟ, από εκείνους που τις απαξίωσαν.
«Είσαι ευχαριστημένος απ΄ αυτή την Ολυμπιακή; Δεν πρέπει να εκσυγχρονιστεί;», με ρωτούσαν όσοι ήταν υπεύθυνοι για την κατάντια της.
Τελικά «εκσυγχρονισμός» ήταν η διάλυση και το ξεπούλημά της.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι: «Είναι προφανές ότι αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχει καμία αντιστοιχία με την “κομματική” δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στην καλύτερη περίπτωση φτάνει τα 20.000 μέλη. Οι πρόσφατες εξελίξεις και το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ κάνουν σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να περάσει σε νέα φάση, η οποία πρέπει να αποτυπωθεί και στην οργανωτική του δομή».
Λογικό και επιβεβλημένο, όταν ένα κόμμα του 4% γίνεται κόμμα του 27% να επιδιώκει την αύξηση των οργανωμένων του δυνάμεων και να ξαναδεί τις «δομές» του.
Ένα, όμως, αριστερό κόμμα που υποσχέθηκε να αλλάξει την κοινωνία και να τα βάλει με το σύστημα, πρέπει πρώτα και κύρια να «αντιστοιχηθεί» με τα λαϊκά προβλήματα και τις κοινωνικές ανάγκες, να προετοιμαστεί και να προετοιμάσει το λαό για τις αναπόφευκτες συγκρούσεις και ανατροπές των όσων υποσχέθηκε.
Στις δημόσιες συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο εισηγητής μιλούσε για «νέο κόμμα» και «αιτήσεις μέλους» και ο κόσμος από κάτω μιλούσε για προβλήματα και λύσεις.
Ποτέ ο κόσμος δεν εντάχθηκε σε κόμμα της Αριστεράς με «αίτηση».
Δένεσαι μέσα από αγώνες και έμπρακτη καθημερινή απόδειξη πως είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις τη ζωή του.
Να αντιστοιχηθούμε, λοιπόν, με τις ελπίδες που μας εμπιστεύτηκε ο κόσμος.
Αλλιώς, λάθος ξεκίνημα κάνουμε.
Πολλές συζητήσεις έγιναν μετά την αναγγελία αυτής της απόφασης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσουν να γίνονται, κυρίως για τη δομή και τη λειτουργία του νέου ενιαίου φορέα και το ρόλο των «συνιστωσών».
Προσωπικά, κάθε φορά που διατύπωνα ερωτηματικά και ερωτήματα, αντιμετωπίστηκα σαν υπερασπιστής του «παλιού» και των «μικρών μαγαζιών», σαν υπέρμαχος του «να μην αλλάξει τίποτα» και πάντα με κατατρόπωναν με το πονηρό-αφελές ερώτημα:
«Δηλαδή, είσαι ευχαριστημένος με την ώς τώρα λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν θέλεις να λειτουργούν και να αποφασίζουν οι Τοπικές Επιτροπές, να είμαστε όλοι ισότιμα μέλη, να μπει νέος κόσμος που να μετέχει στις αποφάσεις, να αποφασίζει η βάση για τους βουλευτές και την πολιτική μας;».
Και βέβαια τα θέλω όλα τούτα και άλλα πολλά, τα θέλω και τα παλεύω μαζί με πολλούς άλλους εδώ και χρόνια και θέλω να απολογηθούν δημόσια όλοι όσοι μπλόκαραν και υπονόμευαν ομόφωνες αποφάσεις που προωθούσαν τη δημοκρατική λειτουργία του εγχειρήματος, την καθιέρωση ακόμα και του όρου «μέλος του ΣΥΡΙΖΑ», την ακύρωση οργάνων που αναδείκνυε η «βάση» και έρχονται σήμερα να προτείνουν πάλι, εκείνα που χθες ναρκοθετούσαν.
Ειλικρινά, αυτές οι συζητήσεις και τα «απλοϊκά» ερωτήματα έμπειρων συντρόφων, μου θύμισαν ανάλογα ερωτήματα για τις ΔΕΚΟ, από εκείνους που τις απαξίωσαν.
«Είσαι ευχαριστημένος απ΄ αυτή την Ολυμπιακή; Δεν πρέπει να εκσυγχρονιστεί;», με ρωτούσαν όσοι ήταν υπεύθυνοι για την κατάντια της.
Τελικά «εκσυγχρονισμός» ήταν η διάλυση και το ξεπούλημά της.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι: «Είναι προφανές ότι αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχει καμία αντιστοιχία με την “κομματική” δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στην καλύτερη περίπτωση φτάνει τα 20.000 μέλη. Οι πρόσφατες εξελίξεις και το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ κάνουν σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να περάσει σε νέα φάση, η οποία πρέπει να αποτυπωθεί και στην οργανωτική του δομή».
Λογικό και επιβεβλημένο, όταν ένα κόμμα του 4% γίνεται κόμμα του 27% να επιδιώκει την αύξηση των οργανωμένων του δυνάμεων και να ξαναδεί τις «δομές» του.
Ένα, όμως, αριστερό κόμμα που υποσχέθηκε να αλλάξει την κοινωνία και να τα βάλει με το σύστημα, πρέπει πρώτα και κύρια να «αντιστοιχηθεί» με τα λαϊκά προβλήματα και τις κοινωνικές ανάγκες, να προετοιμαστεί και να προετοιμάσει το λαό για τις αναπόφευκτες συγκρούσεις και ανατροπές των όσων υποσχέθηκε.
Στις δημόσιες συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο εισηγητής μιλούσε για «νέο κόμμα» και «αιτήσεις μέλους» και ο κόσμος από κάτω μιλούσε για προβλήματα και λύσεις.
Ποτέ ο κόσμος δεν εντάχθηκε σε κόμμα της Αριστεράς με «αίτηση».
Δένεσαι μέσα από αγώνες και έμπρακτη καθημερινή απόδειξη πως είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις τη ζωή του.
Να αντιστοιχηθούμε, λοιπόν, με τις ελπίδες που μας εμπιστεύτηκε ο κόσμος.
Αλλιώς, λάθος ξεκίνημα κάνουμε.
Σχόλια
