Το κοινωνικό περιθώριο μεγαλώνει, αλλά οι δομές καταργούνται. Του Βασίλη Γρετσίστα.
Η κυβέρνηση, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς αναστολές και με ένα ξέφρενο ρυθμό επιταχύνει το ξήλωμα των υπηρεσιών για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι οι ψυχικά ασθενείς, οι εξαρτημένοι από ουσίες, οι χρονίως πάσχοντες. Η αρχή έγινε με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών στις 26/8, με την οποία προκλητικά δεν έμεινε ούτε ένα ευρώ στους κωδικούς των εγκεκριμένων προϋπολογισμών δεκάδων φορέων του υπουργείου Υγείας. Απόφαση που ισοδυναμεί με αναγκαστικό κλείσιμο υπηρεσιών και φορέων, αφού η μείωση της επιχορήγησης ξεπερνάει το 50%.
Η συνέχεια της κυβερνητικής επίθεσης γίνεται με την περίφημη εργασιακή εφεδρεία, σε εφαρμογή πάλι του νόμου για το Mεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Στην εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, στις 12/9, ορισμένοι φορείς, οι οποίοι ήταν στην παραπάνω απόφαση, βρίσκονται και στη λίστα των 151 οργανισμών που πρέπει να ανακαλύψουν πλεονάζον προσωπικό.
Και για να μην υπάρχουν και παρεξηγήσεις, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, έσπευσε και αυτός να προσθέσει νέα λίστα παραληπτών οι οποίοι θα πρέπει να στείλουν στοιχεία για τους φορείς τους (ακόμα και περιουσιακά), αυτή τη φορά μέχρι τις 21/9, στο πλαίσιο λειτουργίας της Διυπουργικής Γνωμοδοτικής Επιτροπής για τη σύσταση, κατάργηση, αναδιάρθρωση και μετατροπή Υπηρεσιών, Συμβουλίων, Επιτροπών και φορέων του δημοσίου τομέα.
Όλα αυτά σε ένα τοπίο όπου υπάρχουν αυτή τη στιγμή απλήρωτοι εργαζόμενοι για 2 και 3 μήνες, ενώ σε ορισμένες δομές αδυνατούν να αγοράσουν ακόμη και στοιχειώδη είδη διατροφής. Σε ένα τοπίο όπου, τα τελευταία χρόνια, η εγκατάλειψη και η υποχρηματοδότηση, η μη καταβολή των δεδουλευμένων, οι παραιτήσεις και απολύσεις των εργαζομένων, καθώς και η ανασφάλεια στους χώρους εργασίας τούς έθεταν σε διαρκές κίνδυνο όλες αυτές τις δομές. Όλα αυτά σε ένα περιβάλλον όπου η συνέχιση λειτουργίας των δομών και η εξασφάλιση ποιοτικών υπηρεσιών βασίζονταν μέσα απ’ την καθημερινή προσπάθεια, το μεράκι και την αίσθηση προσφοράς των εργαζομένων σε αυτές τις δομές.
Μέσα από μια ανοιχτή πρόσκληση συντονισμού και κοινής δράσης εργαζομένων από τους φορείς που πλήττουν αυτές οι πολιτικές έχουν αρχίσει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ, τον ΟΚΑΝΑ, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τα Κέντρα Πρόληψης και τις μονάδες του Προγράμματος Ψυχαργώ ήδη συντονίζονται και προτείνουν ένα σχέδιο δράσεων με κοινές παραστάσεις διαμαρτυρίας, με συνέχιση και βελτίωση του συντονισμού των εργαζομένων, με τακτικές εβδομαδιαίες συσκέψεις του συντονιστικού, με διεύρυνση του μετώπου, με κάλεσμα στους άλλους φορείς και οργανισμούς του υπουργείου Υγείας και στους εργαζομένους των δημοσίων νοσοκομείων.
Βασική συμφωνία αυτού του συντονισμού για την ανατροπή της απόφασης είναι η μάχη της καθημερινής ενημέρωσης των εργαζομένων, οι συλλογικές αποφάσεις μέσα από συνελεύσεις και η λογική της κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων. Σε αυτό το πλαίσιο έχουν γίνει και συναντήσεις με παράγοντες του υπουργείου καθώς και της πολιτικής ηγεσίας των οποίων οι απαντήσεις στα ερωτήματα των εργαζομένων έχουν τη μορφή των γενικών υποσχέσεων και ορίζοντα τον Προϋπολογισμό του 2011. Οι όποιες προφορικές δεσμεύσεις που προέκυψαν από την πίεση των αντιδράσεων πρέπει να γίνουν χειροπιαστές αποφάσεις που θα εξασφαλίζουν το παρόν και το μέλλον εργαζομένων και ληπτών.
Σε μια περίοδο, όπου η οικονομική κρίση εξαθλιώνει και σπρώχνει στο περιθώριο τους κοινωνικά ασθενέστερους, επιλέγονται οι «φθηνές» λύσεις, ανεξαρτήτως ποιότητας και αποτελέσματος, και εγκαινιάζεται μια νέα λίστα, αυτή των ανθρώπων που πολύ σύντομα θα στερούνται υπηρεσίες απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης, μια λίστα που θα καταδικάζει τους λήπτες είτε να στοιβαχτούν σε ψυχιατρεία και άσυλα είτε να μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο, φλερτάροντας με την υποτροπή.
Εργαζομένων ΚΕΘΕΑ.
