Στο… δρόμο για την Δ’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στις 8-9 Ιουλίου.
Για μήνες αλλά με αργούς ρυθμούς και με διακοπές, στο Συντονιστικό της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ γινόταν η συζήτηση με θέμα τη σύγκληση της Δ’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ (που πρώτα 5 μέλη της Γραμματείας, οι Ν. Γαλάνης, Γ. Θεωνάς, Α. Νταβανέλλος, Γ. Σαπουνάς, Δ. Τσακνιάς είχαν ζητήσει). Καταλήχθηκε, τελεικά, ένα κείμενο για το πολιτικό πλαίσιο και το οργανωτικό (υπήρξαν, κατατέθηκαν και γραπτά, διαφορετικές αντιπαραθετικές απόψεις πάνω στα ζητήματα της πολιτικής γραμμής και του οργανωτικού, για παράδειγμα, στα θέμα ευρώ και χρέος, ενώ δεν υπήρξε καμιά αναγκαία αυτοκριτική εισαγωγή). Όλα αυτά έγιναν στο τέλος του Απρίλη.
Από τον Μάη, που είχαμε την εισβολή του λαού στο πολιτικό προσκήνιο μέσω την πλατειών σε όλη την Ελλάδα, η διαδικασία συζήτησης έκλεισε, γιατί αντικειμενικά ξεπεράστηκε από τα γεγονότα. Την ίδια περίοδο, η Γραμματεία δεν λειτούργησε.
Υπήρχε, όμως, ένας διάχυτος, εκφρασμένος ανεπίσημα, προβληματισμός για την αναβολή της Δ’ Συνδιάσκεψης. Αυτό κυρίως από την πλευρά του ΣΥΝ (Αλ. Τσίπρας και Δ. Βίτσας) αλλά και ανένταχτων (Μ. Σπαθής – Τ. Χριστοδουλοπούλου), καθώς και μια εκφρασμένη άποψη από την ΚΟΕ στο Πανελλαδικό Συντονιστικό, που πραγματοποιήθηκε στην αρχή του «κινήματος των πλατειών». Μια συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού, που στην ουσία δεν ήταν ούτε πανελλαδικό ούτε συντονιστικό (ελάχιστος κόσμος, σύντομη διαδικασία, χωρίς προβληματισμό και αποφάσεις παρέμβασης για το κίνημα).
Στην τελευταία συνεδρίαση (22/6/2011) αποφασίστηκε οριστικά η πραγματοποίηση της Δ’ Συνδιάσκεψης. Η ΚΟΕ διαφώνησε τοποθετώντας τα εξής ζητήματα:
1. Ενώ το κίνημα βρίσκεται σε εξέλιξη μπροστά στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα και να πάμε στην πραγματοποίηση της Δ’ Συνδιάσκεψης, ενεργοποιώντας τα «μέλη» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ευρύτερο κόσμο. Υπάρχει ένα ζήτημα δημοκρατίας (ουσιαστικής και τυπικής) και ένα ζήτημα αξιοπιστίας της Δ’ Συνδιάσκεψης. Το κίνημα μπορεί να έχει συνέχεια και να δημιουργήσει νέες εκπλήξεις και συγκινήσεις.
2. Δεν έχει συζητηθεί, δεν έχει ερμηνευτεί το φαινόμενο «πλατείες», που αντικειμενικά είναι ένα νέο σημαντικό πολιτικό στοιχείο, έχει παράξει πολύ πλούσιο υλικό προς επεξεργασία. Απαιτείται, λοιπόν, μια συζήτηση που να έχει καταλήξεις, καθήκοντα κ.λπ., γύρω από την εισβολή του κινήματος στο προσκήνιο κα τη σχέση του -που σήμερα δεν είναι καλή- με την Αριστερά, που να απασχολήσει τη Δ’ Συνδιάσκεψη.
3. Δεν μπορούμε να μιλάμε για επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ με fast διαδικασίες, ενώ θα μπορούσαμε να πάμε σε ένα Πανελλαδικό Συντονιστικό μέσα στον Ιούλη με θέματα συζήτησης:
Α. Κίνημα και Αριστερά.
Β. Πολιτικές εξελίξεις, πολιτικό πλαίσιο.
Γ. Πρωτοβουλίες για μια ενωτική διαδικασία όλης της Αριστεράς.
Μετά το Πανελλαδικό Συντονιστικό και με βάση τις αποφάσεις του, να πραγματοποιηθεί χωρίς καμία αναβολή η Δ’ Συνδιάσκεψη του Σεπτέμβρη, αφού πραγματοποιηθούν οι Γ.Σ.
4. Μας είναι δύσκολο ως ΚΟΕ να συμμετέχουμε στις Γ.Σ. των τοπικών ΣΥΡΙΖΑ, όταν βρίσκεται σε εξέλιξη και μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή το κίνημα. Γιατί απαιτείται ένταση της προπαγάνδας, αλλά και της προσπάθειας ενεργοποίησης ακόμα περισσότερου κόσμου σε όλη την Ελλάδα, για να βοηθήσουμε την παραπέρα εξάπλωση και βάθεμα του κινήματος. Χρειάζεται να προετοιμαστούμε και για την κρίσιμη εβδομάδα που έρχεται αλλά και για την συνέχιση του κινήματος.
Ο ΣΥΝ (Αλ. Τσίπρας, Δ. Βίτσας, Τ. Κορωνάκης, Α. Καλύβης) τροποποίησε τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις που είχε -επί τρεις εβδομάδες- για το χρόνο διεξαγωγής και πρότεινε οριστικά να γίνει η Συνδιάσκεψη στις 8-9 Ιούλη. Από τη συνεδρίαση απουσίαζαν η ΔΕΑ και η ΚΕΔΑ, ενώ παρευρίσκονταν οι Ενεργοί Πολίτες και η ΑΚΟΑ.
Η βεβιασμένη εσωστρεφής επιλογή που έγινε δείχνει ότι η επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει μια από τα ίδια, όταν η περίοδος και η ατμόσφαιρα ζητάνε να πάμε αλλιώς. Όταν τα ζητήματα δημοκρατίας έχουν τεθεί πρώτα στη συζήτηση που γίνεται εντός του λαού και μέσα στις πλατείες, όταν για τα ζητήματα της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ τραυματίσαμε την ιδέα της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ και της ανασύνθεσης της Αριστεράς, όταν τα καυτά πολιτικά επίκαιρα ερωτήματα του χρέους, της Ευρώπης, του ευρώ, της συμπαράταξης ή της ενότητας της Αριστεράς ζητούν πολιτική γραμμή, πολιτική έκφραση και πολιτικές πρωτοβουλίες, δεν μπορεί η συζήτηση να γίνεται στη βάση μικροσυμφερόντων, μικροπολιτικών, κοντόθωρων εκλογικών τακτικών…
Θα λάβουμε υπ’ όψιν μας το μήνυμα της πλατείας ή πάσχουμε από την ασθένεια του Σουφλιά;
Από τον Μάη, που είχαμε την εισβολή του λαού στο πολιτικό προσκήνιο μέσω την πλατειών σε όλη την Ελλάδα, η διαδικασία συζήτησης έκλεισε, γιατί αντικειμενικά ξεπεράστηκε από τα γεγονότα. Την ίδια περίοδο, η Γραμματεία δεν λειτούργησε.
Υπήρχε, όμως, ένας διάχυτος, εκφρασμένος ανεπίσημα, προβληματισμός για την αναβολή της Δ’ Συνδιάσκεψης. Αυτό κυρίως από την πλευρά του ΣΥΝ (Αλ. Τσίπρας και Δ. Βίτσας) αλλά και ανένταχτων (Μ. Σπαθής – Τ. Χριστοδουλοπούλου), καθώς και μια εκφρασμένη άποψη από την ΚΟΕ στο Πανελλαδικό Συντονιστικό, που πραγματοποιήθηκε στην αρχή του «κινήματος των πλατειών». Μια συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού, που στην ουσία δεν ήταν ούτε πανελλαδικό ούτε συντονιστικό (ελάχιστος κόσμος, σύντομη διαδικασία, χωρίς προβληματισμό και αποφάσεις παρέμβασης για το κίνημα).
Στην τελευταία συνεδρίαση (22/6/2011) αποφασίστηκε οριστικά η πραγματοποίηση της Δ’ Συνδιάσκεψης. Η ΚΟΕ διαφώνησε τοποθετώντας τα εξής ζητήματα:
1. Ενώ το κίνημα βρίσκεται σε εξέλιξη μπροστά στην ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα και να πάμε στην πραγματοποίηση της Δ’ Συνδιάσκεψης, ενεργοποιώντας τα «μέλη» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ευρύτερο κόσμο. Υπάρχει ένα ζήτημα δημοκρατίας (ουσιαστικής και τυπικής) και ένα ζήτημα αξιοπιστίας της Δ’ Συνδιάσκεψης. Το κίνημα μπορεί να έχει συνέχεια και να δημιουργήσει νέες εκπλήξεις και συγκινήσεις.
2. Δεν έχει συζητηθεί, δεν έχει ερμηνευτεί το φαινόμενο «πλατείες», που αντικειμενικά είναι ένα νέο σημαντικό πολιτικό στοιχείο, έχει παράξει πολύ πλούσιο υλικό προς επεξεργασία. Απαιτείται, λοιπόν, μια συζήτηση που να έχει καταλήξεις, καθήκοντα κ.λπ., γύρω από την εισβολή του κινήματος στο προσκήνιο κα τη σχέση του -που σήμερα δεν είναι καλή- με την Αριστερά, που να απασχολήσει τη Δ’ Συνδιάσκεψη.
3. Δεν μπορούμε να μιλάμε για επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ με fast διαδικασίες, ενώ θα μπορούσαμε να πάμε σε ένα Πανελλαδικό Συντονιστικό μέσα στον Ιούλη με θέματα συζήτησης:
Α. Κίνημα και Αριστερά.
Β. Πολιτικές εξελίξεις, πολιτικό πλαίσιο.
Γ. Πρωτοβουλίες για μια ενωτική διαδικασία όλης της Αριστεράς.
Μετά το Πανελλαδικό Συντονιστικό και με βάση τις αποφάσεις του, να πραγματοποιηθεί χωρίς καμία αναβολή η Δ’ Συνδιάσκεψη του Σεπτέμβρη, αφού πραγματοποιηθούν οι Γ.Σ.
4. Μας είναι δύσκολο ως ΚΟΕ να συμμετέχουμε στις Γ.Σ. των τοπικών ΣΥΡΙΖΑ, όταν βρίσκεται σε εξέλιξη και μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή το κίνημα. Γιατί απαιτείται ένταση της προπαγάνδας, αλλά και της προσπάθειας ενεργοποίησης ακόμα περισσότερου κόσμου σε όλη την Ελλάδα, για να βοηθήσουμε την παραπέρα εξάπλωση και βάθεμα του κινήματος. Χρειάζεται να προετοιμαστούμε και για την κρίσιμη εβδομάδα που έρχεται αλλά και για την συνέχιση του κινήματος.
Ο ΣΥΝ (Αλ. Τσίπρας, Δ. Βίτσας, Τ. Κορωνάκης, Α. Καλύβης) τροποποίησε τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις που είχε -επί τρεις εβδομάδες- για το χρόνο διεξαγωγής και πρότεινε οριστικά να γίνει η Συνδιάσκεψη στις 8-9 Ιούλη. Από τη συνεδρίαση απουσίαζαν η ΔΕΑ και η ΚΕΔΑ, ενώ παρευρίσκονταν οι Ενεργοί Πολίτες και η ΑΚΟΑ.
Η βεβιασμένη εσωστρεφής επιλογή που έγινε δείχνει ότι η επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει μια από τα ίδια, όταν η περίοδος και η ατμόσφαιρα ζητάνε να πάμε αλλιώς. Όταν τα ζητήματα δημοκρατίας έχουν τεθεί πρώτα στη συζήτηση που γίνεται εντός του λαού και μέσα στις πλατείες, όταν για τα ζητήματα της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ τραυματίσαμε την ιδέα της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ και της ανασύνθεσης της Αριστεράς, όταν τα καυτά πολιτικά επίκαιρα ερωτήματα του χρέους, της Ευρώπης, του ευρώ, της συμπαράταξης ή της ενότητας της Αριστεράς ζητούν πολιτική γραμμή, πολιτική έκφραση και πολιτικές πρωτοβουλίες, δεν μπορεί η συζήτηση να γίνεται στη βάση μικροσυμφερόντων, μικροπολιτικών, κοντόθωρων εκλογικών τακτικών…
Θα λάβουμε υπ’ όψιν μας το μήνυμα της πλατείας ή πάσχουμε από την ασθένεια του Σουφλιά;
Νίκος Γαλάνης
Σχόλια
