Για το νέο βιβλίο του Μανώλη Γλέζου, “Και ένα μάρκο να ήταν…”
Και ένα μάρκο να ήταν… είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Μανώλη Γλέζου, ο οποίος τεκμηριώνει με τον πλέον άρτιο τρόπο τις γερμανικές οφειλές στην Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Ο Μανώλης Γλέζος, πρωτοστατώντας εδώ και πολλά χρόνια στη διεκδίκηση όσων μας χρωστά η Γερμανία, με το συγκεκριμένο βιβλίο ξεκαθαρίζει τα ζητήματα με νηφαλιότητα, δίνοντας τεκμηριωμένες και -κυρίως- πολιτικές απαντήσεις.
Στην παρουσίαση του βιβλίου, που έγινε το απόγευμα της Δευτέρας στο Πολεμικό Μουσείο, η αίθουσα γέμισε ασφυκτικά. Αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, νέοι, πρώην και νυν βουλευτές, δημοσιογράφοι, αλλά και πολίτες που τους ενδιαφέρει το θέμα, άκουσαν τον Μανώλη Γλέζο να προσεγγίζει ένα θέμα που αποτελεί ανοικτή ιστορική πληγή.
Για το βιβλίο, εκτός από τον συγγραφέα, μίλησαν οι: Νικήτας Κακλαμάνης, Σοφία Σακοράφα, Κώστας Σκανδαλίδης, Νότης Μαριάς και Νίκος Τσούκαλης, ενώ συντονιστής της βραδιάς ήταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαδάκης.
Αναγκαίες διευκρινίσεις
Ο Μανώλης Γλέζος, όπως πάντα χειμαρρώδης, αφού ευχαρίστησε τους πολλούς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης που τον τίμησαν με την παρουσία τους, τόνισε ότι θέλει, πρώτα από όλα, να διασαφηνίσει μερικούς όρους. Όπως ανέφερε: «Το βιβλίο, πρώτα και κύρια, αποσκοπεί να αποκαθάρει μερικές συγχύσεις. Και οι συγχύσεις οφείλονται κυρίως στην ορολογία. Όλοι λένε για πολεμικές αποζημιώσεις και θεωρούν ότι είναι οι ζημιές που προκάλεσε ο πόλεμος. Δεν έχει καμία απολύτως σχέση το θέμα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα με το θέμα των πολεμικών συγκρούσεων. Η σωστή ορολογία είναι οφειλές της Γερμανίας προς το Δημόσιο και προς τον ελληνικό λαό, προς τα θύματα».
«Η πρώτη κατηγορία είναι τα θέματα που χαρακτηρίζονται ως επανορθώσεις και αφορούν τις ζημιές που η Γερμανία προκάλεσε στην ελληνική οικονομία. Π.χ. το 51% των μεγαλύτερων εταιριών της χώρας πέρασε στα χέρια της γερμανικής στρατιάς. Οι επανορθώσεις αυτές ανέρχονται σε 108 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους… Πάμε τώρα στο αναγκαστικό δάνειο. Κατ’ εξαίρεση, σε σχέση με όλες τις χώρες, η Ελλάδα αναγκάστηκε να τρέφει 810.000 κατοχικά στρατεύματα και τα “Άφρικα Κορπς” του Ρόμελ! Επειδή όμως οι Γερμανοί είναι νομότυποι, ένα μέρος αυτών που αποκόμισαν τα πήραν ως δάνειο. Από αυτό μας οφείλονται 54 δισ. ευρώ. Σύνολο 162 δισ. Αυτά μας οφείλουν, χωρίς τους τόκους». Επιπλέον, ο συγγραφέας αναφέρθηκε και στους κλεμμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς.
Στη συνέχεια, ο Μανώλης Γλέζος με αριθμούς ανέδειξε το μέγεθος της θυσίας του ελληνικού λαού, τονίζοντας ότι «όλοι οι πληθυσμοί είχαν απώλειες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Σοβιετική Ένωση κακώς θεωρείται ότι έχει τις μεγαλύτερες απώλειες. Ο απόλυτος αριθμός των νεκρών της προκαλεί τρόμο, βέβαια, καθώς έχασε το 10% του πληθυσμού της. Όμως η Ελλάδα έχασε το 13,5% του λαού της! Επίσης, όλοι οι λαοί τελείωσαν τον πόλεμο με περισσότερο πληθυσμό από ό,τι ξεκίνησαν. Μόνο η Ελλάδα είδε τον πληθυσμό της να μειώνεται, με 500.000 ανθρώπους λιγότερους… Γιατί δεν το αναδείξαμε αυτό;».
Κατάφωρη αδικία
«Το 1995 βρέθηκα στο Ανόβερο», συνέχισε ο Μανώλης Γλέζος, «για μια σειρά διαλέξεων. Για πρώτη φορά οι Γερμανοί άκουσαν για οφειλές της χώρας τους προς την Ελλάδα και έμειναν άφωνοι. Αφού γύρισα στο χωριό μου, έλαβα ένα τηλεγράφημα από τη μεγαλύτερη γερμανική εφημερίδα, τη Die Zeit, που ζητούσε να γράψω σε άρθρο όσα είπα στο Ανόβερο. Το έκανα και το έστειλα χωρίς τίτλο. Ο τίτλος που έβαλε η γερμανική εφημερίδα, ήταν καταπληκτικός. Μια αδικία που πρέπει να αποκατασταθεί».
Η προσέγγιση του Μανώλη Γλέζου στο θέμα αναδεικνύεται με τον πιο εύγλωττο τρόπο από την εξής επισήμανσή του: «Εμείς δεν θέλουμε να πιάσουμε τη Γερμανία από το λαιμό. Προτείνω, ως άτομο, όσες γερμανικές εταιρίες κατασκευάζουν έργα στην Ελλάδα, να πληρωθούν από το γερμανικό Δημόσιο έναντι όσων μας οφείλουν. Τι καλύτερο από αυτό; Και για να αποδείξω ότι δεν έχω κανένα μίσος προς το γερμανικό λαό, προτείνω, όσα Ελληνόπουλα πάνε στην Γερμανία για σπουδές, να καλύπτει το γερμανικό κράτος τα έξοδά τους, έναντι του χρέους. Αφιέρωσα το βιβλίο στους Γερμανούς αντιφασίστες. Αν είχα μίσος, θα το έκανα αυτό ποτέ; Και ένα μάρκο να ήταν, άμα το οφείλετε, θα έπρεπε να το πληρώσετε, ως εγγύηση, ότι η Γερμανία δεν θα ξανακάνει παρόμοια ανοσιουργήματα. Για αυτόν το λόγο κάνουμε αυτήν την προσπάθεια».
Στη συνέχεια έθεσε αρκετά ερωτήματα, συνδέοντας το τότε με τη σημερινή πολιτική στάση της Γερμανίας απέναντι στη χώρα μας: «Γιατί φέρεται έτσι η Γερμανία προς την Ελλάδα; Μήπως επειδή ήταν η πρώτη χώρα που, με το έπος του 1940-1941 κατέρριψε το αήττητο του Άξονα; Θέλουν να μας εκδικηθούν για αυτό; Γιατί τηρούν αυτή τη στάση απέναντί μας; Έχουν πληρώσει όλες τις επανορθώσεις και τα δάνεια σε όλες τις χώρες και όχι στην Ελλάδα. Ίσως επειδή με τη Μάχη της Κρήτης ανατρέψαμε τα σχέδια του Χιτλερ, καθυστερώντας τον, γέρνοντας τον πόλεμο με το μέρος μας; Ίσως επειδή αγωνιστήκαμε κι εμείς και σήμερα στη Γερμανία δεν υπάρχει ναζισμός; Σε αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα ο Γερμανοί οφείλουν να απαντήσουν».
Ανακεφαλαιώνοντας, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους Έλληνες αλλά και Γερμανούς που ασχολούνται, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «σαν τρελοί», με το θέμα. Ενώ τόνισε και την ανάγκη για όσο πιο πλατιά ενότητα γι’ αυτό το εθνικό θέμα, υπογραμμίζοντας την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για σύσταση διακομματικής επιτροπής στη Βουλή, έπειτα από ιδέα του Παναγιώτη Κουρουμπλή.
«Κατακόκκινη πληγή»
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Σοφία Σακοράφα, επέλεξε μια εικόνα από τους Κυνηγούς του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, ώστε να αναδείξει τη βαριά ιστορικότητα του Μανώλη Γλέζου, ο οποίος σύμφωνα με τα λόγια της, αποτελεί «την αντίσταση σε χρόνο ενεστώτα, ενσάρκωση του Δίστομου, των Καλαβρύτων, των εξοριών και των καταδικών σε θάνατο. «Όπως το πτώμα του παγωμένου αντάρτη στα βουνά, που οι κυνηγοί βρίσκουν», στη σκηνή από την προαναφερθείσα ταινία, «έτσι αναδύεται ξανά και ξανά στην επιφάνεια η ιστορική αλήθεια, παρά τις προσπάθειες πολλών να την παραχαράξουν», τόνισε. Ενώ την «πληγή, που ο αντάρτης φέρει, ο Μανώλης Γλέζος, τη φέρει επίσης. Μια κατακόκκινη πληγή. Της Καισαριανής, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, την πληγή που ο φασισμός έφερε στην χώρα μας». Τέλος χαρακτήρισε το βιβλίο του Γλέζου ως ένα «μικρό μανιφέστο, που κρύβει σε κάθε σελίδα του ένα “όχι”».
Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Σκανδαλίδης, χαρακτήρισε το βιβλίο «ζωντανή ιστορική μαρτυρία», υπογραμμίζοντας ότι ο Μανώλης Γλέζος δεν χρειάζεται συστάσεις. Επικέντρωσε στο γεγονός ότι το βιβλίο «έρχεται ως επιστέγασμα στην τεκμηρίωση ενός μεγάλου εθνικού ζητήματος. Ένα βιβλίο κρίσιμο ιστορικά, που διατηρεί αμερόληπτες αποστάσεις από τη σημερινή κατάσταση των διμερών ελληνογερμανικών σχέσεων».
Ο βουλευτής της Ν.Δ. Νικήτας Κακλαμάνης επισήμανε ότι «είναι υποχρέωση αυτό το βιβλίο να διαβαστεί, ειδικά από τους νέους ανθρώπους, όχι για άλλο λόγο, αλλά για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της καταστροφής και να οργιστεί με την αδικία που γίνεται. Κυρίως αυτή την εποχή, που η Ελλάδα χειμάζεται και λιμοκτονεί». Και σημείωσε με νόημα: «Το βιβλίο αυτό θα έπρεπε να έχει εκδοθεί με μέριμνα της πολιτείας χρόνια πριν. Η νέα γενιά δεν αντέχει άλλη μία παραγραφή της ιστορίας», ενώ έκανε λόγο για «ηθική χρεωκοπία της Γερμανίας».
Ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νότης Μαριάς ανέλυσε τις οδούς μέσω των οποίων μπορεί η Ελλάδα να ξαναμπεί με ουσιαστικό τρόπο στη διεκδίκηση των οφειλομένων, χαρακτηρίζοντας συγκεκριμένες τις απαιτήσεις που υπάρχουν από τη Γερμανική πλευρά.
Τέλος, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Νίκος Τσούκαλης, σημείωσε, επίσης, την «υποχρέωση να διαβαστεί αυτό το βιβλίο», ευχόμενος «η δικαίωση να έρθει το συντομότερο δυνατόν», ενώ ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαδάκης είπε: «Μανώλης Γλέζος. Έφηβος, πατριώτης, αγωνιστής». Τρεις λέξεις που ελάχιστους περιγράφουν στην εποχή μας. Σε αυτό το βιβλίο θα βρείτε όλες τις απαντήσεις σχετικά με το γερμανικό χρέους προς την Ελλάδα, τη μόνη χώρα που δεν εισέπραξε αυτά που της οφείλονταν».
Ηλίας Σταθάτος
