Του Μάριου Διονέλλη. Έχω μια αυθόρμητη απέχθεια για τα πισωγυρίσματα.
Δεν λέω να μην παραδέχεσαι τα λάθη σου. Μα να έχεις κάνει το σωστό και πάνω στην αναμπουμπούλα που προκάλεσες, εσύ πρώτος να τρέχεις να κρυφτείς, είναι λίγο… Δεν θα πω αστείο, θλιβερό, απογοητευτικό… Είναι απλώς λίγο. Είναι λιγότερο απ’ ό,τι περιμένω από σένα.
Άκουσα με μεγάλη προσοχή την ομιλία του Τάσου Κουράκη στο συνέδριο για την Εκκλησία και την Αριστερά. Έχει δίκιο. Καθαρά και ξάστερα. Υπάρχει κανείς που διαφωνεί; Ναι, να διαλέγω αν θέλω με τα λεφτά μου να χρηματοδοτηθεί η Εκκλησία.
Σταθείτε. Δεν είπα εξαρχής πως δεν θέλω. Είπα να έχω την ευκαιρία να το αποφασίσω. Να κρίνω αν το επιχείρημα της φιλανθρωπίας είναι αρκετό για την παροχή φορολογικής ασυλίας από την Πολιτεία και κυρίως από την Κοινωνία. Το ένα λεπτό που διήρκεσε η επίμαχη πρόταση Κουράκη εξηγήθηκε απόλυτα από τα προηγούμενα 25 της τοποθέτησής του.
Ναι, να πληρώσουμε τους μισθούς των ιερωμένων, όταν εξηγήσουμε τη μείωση των φόρων που απέδωσε η Εκκλησία εν μέσω κρίσης (2,5 εκατ. έναντι 10 εκατ. πριν από επτά χρόνια).
Όταν συζητήσουμε για την καταγγελία περί εγκυκλίου-οδηγίας από εν ενεργεία μητροπολίτη προς τις ενορίες του, υποδεικνύοντας τρόπους «νόμιμης» φοροδιαφυγής και όταν θα μπει στο ταμείο ο φόρος 203.000 που ΔΕΝ πλήρωσε Μονή του Αγίου Όρους για το πάρκινγκ στη Θεσσαλονίκη.
Αντί αυτών μπήκαμε στη συζήτηση για το αν θίξαμε τους φορολογούμενους-πιστούς. Πάλι μας πήρε από κάτω, όπως τότε με το «δεν είμαστε έτοιμοι».
Πόσο θα περιμένουμε για να ειπωθούν καθαρά και ξάστερα τα πράγματα; Και αν δεν τα πει ο ΣΥΡΙΖΑ ποιος θα τα πει; Θα πρέπει να γίνουν ΣΥΡΙΖΑ οι πιστοί για να είναι έτοιμοι να ακούσουν την αλήθεια;
Θα φορολογήσει ή όχι η κυβέρνηση της Αριστεράς όλα τα εκκλησιαστικά ακίνητα που αποφέρουν έσοδα; Θα αξιοποιήσει ή όχι τα κτήματα που μπορούν να καλλιεργηθούν; Θα ανακόψει ή όχι τις επιχειρηματικές μπίζνες παπάδων και μοναχών;
Δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν ιερωμένοι με κοινωνικό έργο και πνευματική εμβέλεια που θα ζήλευε κάθε πολιτικός, ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Μα, επιτέλους, θα την κάνουμε τη σούμα ή θα φοβηθούμε το χριστεπώνυμο πλήθος;
