του Μάνου Κατριβάνου*
Οι εξελίξεις στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και η κύρωση της επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών αποτέλεσαν το έναυσμα της εκδήλωσης ενός γνήσιου και παλλαϊκού δημοκρατικού πατριωτισμού εντός της ελληνικής κοινωνίας, εκεί που σταθερά «σιγοκαίει» το ανυπότακτο φρόνημα του λαού μας για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Ως αναγκαία απάντηση σ’ αυτές τις νέες συνθήκες, μέσα από συνθέσεις και ανασυνθέσεις, βρίσκεται σ’ εξέλιξη εδώ και μήνες μια προσπάθεια για την ανασύσταση ενός κοινωνικού, δημοκρατικού και πατριωτικού κινήματος, ενός κινήματος αναγέννησης και σωτηρίας της πατρίδας και του λαού μας.
Στην προσπάθεια αυτή είναι σαφές ότι κανείς δεν ηγεμονεύει, κανείς δεν εξαιρείται και κανείς δεν περισσεύει. Είναι επίσης σαφές ότι η ανάγκη για την έκφραση αυτής της πλατιάς, κοινωνικής, δημοκρατικής και πατριωτικής πλειοψηφίας είναι επιτακτική, περισσότερο τώρα παρά ποτέ.
Γιατί θέλω οι δημότες να συμμετέχουν στα κοινά. Γιατί το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει, με το σύστημα των μικρών τοπικών συμφερόντων, των παραγόντων και των ελίτ εξουσίας δεν είναι αποδεκτό. Γιατί οφείλουμε όλοι οι πολίτες της Θεσσαλονίκης να επαναφέρουμε τη δημοκρατία στην πόλη μας
Σ’ αυτήν την προσπάθεια υπεράσπισης της πατρίδας και της δημοκρατίας, η Θεσσαλονίκη έχει τον πρώτο λόγο. Γιατί η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στο «μάτι του κυκλώνα» της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας, που προσπαθούν να επιβάλλουν στους λαούς και τα έθνη. Γιατί η Θεσσαλονίκη βρίσκεται τώρα στην πρώτη γραμμή του αγώνα.
Ειδικά μετά από την μετατροπή της πόλης από την δεκάχρονη σχεδόν διοίκηση Μπουτάρη, σε πειραματόζωο των εθνοαποδομητικών ελίτ της παγκοσμιοποίησης, και την επιδεικτική περιθωριοποίηση των ίδιων των κατοίκων της Θεσσαλονίκης και των αναγκών τους, είναι κρίσιμο να αναδειχθεί μια εναλλακτική αντιστασιακή και δημιουργική ατζέντα. Σήμερα, το «Μένουμε Θεσσαλονίκη» που είπε μια παρέα νέων το 2014, προβάλλοντας μια εναλλακτική πρόταση για την πόλη, πέρα από τα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης και των οικονομικών συμφερόντων, είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό σύνθημα. Ας σκεφτούμε, όσοι μένουμε και επιμένουμε σ’ αυτή την πόλη, τι νόημα έχει για εμάς αυτή η στάση.
Μένω Θεσσαλονίκη λοιπόν, εδώ, στην καρδιά της Μακεδονίας.
Μένω Θεσσαλονίκη και δίνω αυτή τη μάχη μαζί μ’ όλους τους δημοκράτες και πατριώτες συμπολίτες μου, που αγωνίζονται για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη, με θεμέλιο λίθο τη λαϊκή κυριαρχία. Γιατί στο τέλος-τέλος, ο αγώνας που δίνουμε είναι αγώνας για την ίδια τη δημοκρατία.
Μένω Θεσσαλονίκη, που πάει να πει ότι θέλω οι δημότες της πόλης να συμμετέχουν στα κοινά. Γιατί το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει, με το σύστημα των μικρών τοπικών συμφερόντων, των παραγόντων και των ελίτ εξουσίας δεν είναι αποδεκτό. Γιατί οφείλουμε όλοι οι πολίτες της Θεσσαλονίκης να επαναφέρουμε τη δημοκρατία στην πόλη μας.
Μένω Θεσσαλονίκη, που σημαίνει ότι θέλω η πόλη μου να είναι δίκαιη. Δεν δέχομαι να την αποκαλούν υποκριτικά ως ανθεκτική, ερωτική, ανοιχτή, σύγχρονη, πολύχρωμη ή τους υπόλοιπους επιθετικούς προσδιορισμούς της πολιτικής ορθότητας. Θέλω την πόλη μου να είναι δίκαιη και αξιοπρεπής για όλους τους δημότες της, στην καθαριότητα, στο κυκλοφοριακό, στα σχολεία. Θέλω να υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη στην καθημερινότητα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών.
Μένω Θεσσαλονίκη, γιατί ως πολίτης αγωνιώ και αγωνίζομαι για τον πολιτισμό που αυτή η πόλη ακτινοβολεί στην οικουμένη. Γιατί θέλω τη Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα της Μακεδονίας και όχι των ΝΑΤΟϊκών Βαλκανίων. Γιατί θέλω τη Θεσσαλονίκη πόλη ελληνική και ακριβώς γι’ αυτό πόλη οικουμενική.
Μένω Θεσσαλονίκη, ανυποχώρητα και ανυπότακτα…
*O Μάνος Κατριβάνος είναι δρ. Γεωλογίας ΑΠΘ και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης με την παράταξη «Μένουμε Θεσσαλονίκη» με επικεφαλής τον Γ. Ρακκα.
