«Μπορούμε να παράγουμε». Η φράση, με χίλιες διατυπώσεις, ακούγεται από όλους τους εργαζόμενους. «Έχουμε τεχνογνωσία, έχουμε καινούργιο εξοπλισμό του 2008 που στοίχισε 17 εκατ. ευρώ. Αυτός ο εξοπλισμός δεν ανήκει σε κανέναν υπουργό ή διευθύνοντα σύμβουλο, ανήκει στον ελληνικό λαό». «Η ΕΒΟ έχει δυνατότητα να ανταποκριθεί σε όλα τα στάδια: από τη μελέτη και το σχεδιασμό μέχρι την παραγωγή, και όχι μόνο σε όπλα».
Διάλυση σημαίνει αργός θάνατος
Επί δύο μήνες σε επίσχεση εργασίας, απλήρωτοι από τον περασμένο Οκτώβριο. Εδώ και περίπου έναν χρόνο μετρούν δεκάδες κινητοποιήσεις έξω από το υπουργείο Άμυνας και στα κεντρικά της εταιρίας. Έχουν χάσει το λογαριασμό, πια, σε πόσες συναντήσεις με τους αρμόδιους υπουργούς έχουν συμμετάσχει ή σε πόσες «έφαγαν άκυρο»: από τον Μπεγλίτη στον Σπηλιόπουλο κι από τον Αιγιώτη στον Αβραμόπουλο.
Στις 19 Δεκεμβρίου 2011 κατέθεσαν μήνυση στο Α.Τ. Δάφνης «Για μη καταβολή δεδουλευμένων» και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν με πορεία στο Σύνταγμα, στο υπουργείο Οικονομίας. Πεντακόσιοι διαδηλωτές, υπό βροχή. Πεντακόσιοι εργαζόμενοι στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΒΟ – ΠΥΡΚΑΛ), από τους περίπου χίλιους συνολικά.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 μόνο το εργοστάσιο της ΕΒΟ στο Αίγιο είχε κάτι λιγότερο από χίλιους εργαζόμενους. Σήμερα μετρά 270. «Βροχή» και οι συνταξιοδοτήσεις λόγω της αβεβαιότητας των εξελίξεων – ξεπερνούν τις 500 τους τελευταίους μήνες.
«Ο Βενιζέλος είπε ότι έχει υπογράψει για 21,4 εκατ. ευρώ που αφορούν όχι μόνο τη μισθοδοσία των εργαζομένων αλλά και λειτουργικές δαπάνες του ομίλου. Άφησαν το εργοστάσιο της Ελευσίνας χωρίς ρεύμα!», λέει η πρόεδρος του σωματείου ΕΑΣ Αιγίου Ουρανία Μπίρμπα. «Σίγουρα είναι σημαντικό ότι δεν θα κάνουμε Χριστούγεννα απλήρωτοι. Οι κινητοποιήσεις μας έπιασαν τόπο. Όμως, δεν ησυχάζουμε, γιατί το ουσιαστικό είναι τι θα γίνει στη συνέχεια με τη λειτουργία του εργοστασίου», συνεχίζει η κ. Μπίρμπα.
Μη βιώσιμη… πολιτική
Καμία όμως απάντηση δεν έχουν λάβει οι εργαζόμενοι στο διά ταύτα. Απεναντίας, όλα τα δεδομένα του «στρατηγικού σχεδίου» της κυβέρνησης Παπανδρέου και της υβριδικής συνέχειάς της, αναφορικά με τα ΕΑΣ, δεν είναι ευοίωνα: Οφειλές προς τον όμιλο από παραδοθείσες παραγγελίες του 2010 που αγγίζουν τα 8 εκατ. ευρώ, οφειλές από την επιστροφή ΦΠΑ, ακύρωση των συμβάσεων με τη NAMSA (Υπηρεσία Τεχνικής-Εφοδιαστικής Υποστήριξης του ΝΑΤΟ) για τους πυραύλους Patriot, εξαγωγές κατά προτίμηση σε off shore εταιρίες, ένταξη στο ενιαίο μισθολόγιο, βιασύνη για δηλώσεις εφεδρείας πριν καν εκδοθεί η εγκύκλιος Κουτρουμάνη.
Ό,τι έχει απομείνει από τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα απαξιώνεται και αργοπεθαίνει όχι λόγω «μη βιωσιμότητας» ή «μη ανταγωνιστικότητας», αλλά λόγω πολιτικής βούλησης. «Το θέμα της ΕΒΟ είναι πολιτικό», σημειώνει, από την πλευρά του ο περιφερειακός σύμβουλος Β. Χατζηλάμπρου, χαρακτηρίζοντας την ξενάγηση, όπου παρευρέθηκε «σχολείο για τις παραγωγικές δυνατότητες που υπάρχουν».
Ένας όμιλος, όμως, με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, σε εφαρμογή, θα έκοβε τις μίζες και τα έξτρα των συμβούλων αμυντικών προμηθειών. Πολύ, δε, περισσότερο θα αποδείκνυε στην πράξη αυτό που οι κυβερνώντες αυτού του τόπου θέλουν πάση θυσία να ξεχάσουμε, ότι: «Μπορούμε να παράγουμε».
