Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός
ΑΡΘΟΥΡΟΣ ΡΕΜΠΟ
(1854-1891)
Φράσεις
Όταν γεμίζουμε με δύναμη – ποιος κάνει πί-
σω και φοβάται; και με χαρά; – ποιος σοβαρεύ-
ει και λυπάται; Όταν γινόμαστε πολύ κακοί –
σαν τι μας περιμένει;
Στολιστείτε, χορέψτε, γελάστε. – Ποτέ δεν θα
μπορέσω να ρίξω απ’ το παράθυρο τον Έρωτα.
– Συντρόφισσα, ζητιάνα, παιδί τέρας! Πόσο
σου είναι αδιάφορες αυτές οι άμοιρες και τα τερ-
τίπια τους, και οι καημοί μου. Γίνε μαζί μας έ-
να με την αλλόκοτη φωνή σου, αυτή η φωνή
σου! σκληρή παρηγοριά για τούτη την απόγνω-
ση την τιποτένια.
Εργάτες
Α, θερμό πρωινό του Φλεβάρη. Ο άκαιρος Νο-
τιάς ήρθε ν’ αναμοχλεύσει μνήμες απ’ την παρά-
λογη φτώχεια μας, απ’ της νιότης τη μιζέρια.
Είχε η Ένρικα ένα φουστάνι από μπαμπάκι,
ασπρόμαυρο, καρό, που σίγουρα φορέθηκε τον
προηγούμενο αιώνα, ένα σκουφάκι με κορδέλες,
κι ένα μαντίλι από μετάξι. Θλίψη πιο μαύρη κι
απ’ το πένθος. Κάναμε γύρο στα προάστια. Εί-
χε φορτώσει ο καιρός, κι ο άνεμος του Νότου
δυνάμωνε τη δυσοσμία των γυμνών κήπων και
των ξερών λιβαδιών.
Απ’ τον περίπατο η γυναίκα μου δεν είχε
μάλλον κουραστεί όσο εγώ. Μες στο στεκάμενο
νερό, που είχε αφήσει η πλημμύρα του περα-
σμένου μήνα, ψηλά εκεί στο μονοπάτι, μου έδει-
ξε πολύ μικρά ψαράκια.
Η πολιτεία, με τους καπνούς και τη βουλή απ’
τις δουλειές, μας ακολούθησε στην περιδιάβασή
μας για πολύ. Ο άλλος κόσμος, α! τι κατοικία, α-
πό το θόλο κι απ’ τα φυλλώματα ευλογημένη! Τις
μελανές σελίδες των παιδικών μου χρόνων μού θύ-
μιζε ο Νοτιάς, του θέρους τις απελπισίες, πόση και
πόση δύναμη και γνώση η τύχη πάντα στέρησε α-
πό μένα. Όχι! δεν θα περάσουμε το καλοκαίρι σε
τούτη τη φιλάργυρη πατρίδα όπου θα είμαστε μο-
νάχα ένα ζευγάρι ορφανό. Δεν θέλω πια το μπρά-
τσο μου το ατσάλινο να σέρνει ένα είδωλο αγάπης.
Δημοκρατία
«Η σημαία περνά μέσα απ’ το βρομερό το-
πίο, και η χωριάτικη λαλιά μας καταπνίγει το
τύμπανο.
»Στα κέντρα θα τροφοδοτήσουμε την κυνικό-
τερη πορνεία. Θα σφαγιάσουμε τις δίκαιες εξε-
γέρσεις.
»Στις χώρες του πιπεριού και των ξεθωρια-
σμένων χρωμάτων! – στην υπηρεσία των πιο α-
ποτρόπαιων βιομηχανικών ή στρατιωτικών εκ-
μεταλλεύσεων.
»Καλή αντάμωση εδώ, ή όπου να ’ναι.Κλη-
ρωτοί καλής θέλησης, θα έχουμε μια φιλοσοφία
θηρίων. Ανίδεοι για την επιστήμη, πωρωμένοι
για την άνεση. Η ρήξη με τον κόσμο που προ-
χωρεί. Αυτή είναι η πρόοδος η αληθινή. Εμπρός,
μαρς!».
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
