Το αίμα που χύθηκε
Το αίμα που χύθηκε
Δεν άφησε ίχνη
Η πάχνη μαράθηκε
Της καρυδιάς ο ίσκιος
Πήρε τη θέση της
Δίπλα στο νεκρό τζάμι
Και πάνω στις άσπρες κουρτίνες
Ένας σταυρός
Μακριά εκεί κάτω
Ο άγριος των κυμάτων παφλασμός
Το ταχύ βήμα του αλόγου
Ο τελευταίος σπινθήρας
Η πλάκα του τάφου.
Δε γυρεύω τίποτ’ άλλο…
Δεν γυρεύω τίποτ’ άλλο
Παρά να βρω λίγο αίμα
Στα μάγουλα της άνοιξης
Τη σαγήνη της μέρας
Στα βελούδα των ίσκιων
Εν’ ανθισμένο χέρι
Στο μάγγανο του πηγαδιού
Κι εκεί πιο μέσα από τα μάρμαρα
Πιο πέρα από το χρόνο
Από τη μια στην άλλη αστραπή
Από τη μια στην άλλη κλίμακα
Εσένα.
Η φωτεινή σιωπή
Η φωτεινή σιωπή
Σταλάζει
Από τα χείλη της πρωίας
Ένα γέλιο κατρακυλά
Μικρό χαλίκι
Λουλούδια
Και πάλι λουλούδια
Σε κάθε λουλούδι
Ένα βιολί
Κρατούμε στα χέρια μας
Την καρδιά των κοριτσιών
Ωραίο κουτί
Του ήλιου θύμηση
Θρεμμένη
Με των πουλιών τα κρύσταλλα
Και με το πάθος των εποχών
Ένα σπιρούνι
Στην πλαγιά του ανέμου.
