Στην πολιτική σκηνή και όσα διαδραματίζονται, το κίνημα των Τεμπών είναι ένας παράγοντας που έχει έντονη παρουσία και κανείς δεν μπορεί να τον παρακάμψει. Μάλιστα όλοι υπολογίζουν ή μετρούν το τι θα μπορούσε να είναι μια έκφραση πιο συγκεκριμένη του κινήματος αυτού στην πολιτική ζωή του τόπου. Το μετρούν με ποσοστά βεβαίως γιατί έτσι έχουν μάθει. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ήδη το ρήγμα που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία με τα «Τέμπη» είναι βαθύ και ενεργό και ήδη παράγει αποτελέσματα.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της η κ. Μαρία Καρυστιανού (Παραπολιτικά 90,1) μίλησε με έμφαση για την ανάγκη ενός νέου κινήματος:
«Ελπίζω να δημιουργηθεί ένα νέο κίνημα το οποίο να βασίζεται μόνο στον πολίτη. Εγώ οραματίζομαι μια τόσο διαφορετική πολιτική όπου οι πολιτικοί θα έχουν άλλες ποιότητες, θα έχουν το όραμα, θα έχουν την ηθική, θα έχουν τσίπα να ακούγεται κάτι για το όνομά τους και να παραιτούνται μέχρι να καθαρίσει το όνομά τους. Αυτό ονειρεύομαι να δω».
Αναφερόμενη στις δημοσκοπήσεις διευκρίνισε πως η μεγάλη κοινωνική αντίδραση, που ευτυχώς υπάρχει, είναι σημαντικός παράγοντας για μια πλήρη αλλαγή ώστε να αναγεννηθεί η χώρα:
«Είναι ανόμοια τα πράγματα, έχουν βάλει το όνομα του κ. Τσίπρα, έχουν βάλει το όνομα του κ. Σαμαρά και έχουν βάλει και το δικό μου όνομα. Οι δύο πρώτοι είναι μέσα στην πολιτική ζωή της χώρας, αυτό που χαρακτηρίζει εμένα και θα ήθελα να μην υπάρχει κόμμα μπροστά γιατί με ενοχλεί πάρα πολύ. Εγώ θεωρώ ότι είναι η μεγάλη κοινωνική αντίδραση που υπάρχει και ευτυχώς που υπάρχει. Ο κόσμος αυτό θέλει, αυτό θέλω κι εγώ, θέλω μια πλήρη αλλαγή ώστε να αναγεννηθεί η χώρα, άρα σε αυτήν την κοινωνική αντίδραση, σε αυτόν τον αγώνα που γίνεται για τη Δικαιοσύνη, τη διαφάνεια και το κράτος δικαίου, ναι βεβαίως θα συμμετέχω κι εγώ».
Όταν ρωτήθηκε πώς εννοεί τη μορφοποίηση της κοινωνικής αντίδρασης «ως κοινωνικό κίνημα ή ως και πολιτικό σχήμα;», απάντησε: «Ένα πολύ μεγάλο οργανωμένο κοινωνικό κίνημα».
Απέκλεισε, όταν ρωτήθηκε για τη σχέση αυτού του κινήματος με υπάρχοντα πολιτικά σχήματα: «Για μένα το να ακουμπήσει μια τέτοια κίνηση πάνω στο υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι πολύ μεγάλο λάθος. Αυτό αν δημιουργηθεί, και ελπίζω να δημιουργηθεί και το εύχομαι, θα πρέπει να βασίζεται μόνο στους πολίτες. Εγώ προσπαθώ να παρακινώ τον κόσμο και να μείνει ενεργοποιημένος, γιατί πρέπει να μείνουμε ενεργοί πολίτες, να φωνάζουμε για τα δικαιώματά μας». Σχετικά με τον ρόλο της σε μια τέτοια κίνηση και στην ερώτηση αν μπορεί να έχει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο απάντησε: «Δεν το γνωρίζω, εξαρτάται τι ακριβώς θα είναι αυτό που θα δημιουργηθεί. Αν είναι κάτι όπως το φαντάζομαι, τόσο τέλειο και άριστο, με τέτοιους ανθρώπους δίπλα, που τους φαντάζομαι, ναι, θα μπορούσα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο».
Πρόκειται για δηλώσεις και επισημάνσεις με ιδιαίτερη σημασία γιατί όντως χρειάζεται ένα μεγάλο οργανωμένο κοινωνικό κίνημα με σαφείς αποστάσεις από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και μια πολιτική άλλης ποιότητας που να εκφράζει τις ανάγκες μιας πλήρους αλλαγής και αναγέννησης της Ελλάδας. Θα συμπληρώναμε πως σε μια τέτοια κατεύθυνση είναι παραπάνω από αναγκαίες διαδικασίες συμμετοχής, διαλόγου και επιλογών, μια πορεία συγκρότησης, συσπείρωσης και συνάντησης με πολλά «ρυάκια» και κινήσεις σε όλη τη χώρα, και βεβαίως μια σοβαρή τεκμηρίωση μιας εναλλακτικής πρότασης σε πολλά πεδία. Βήματα που πρέπει να γίνουν, μέσα σε ένα ταραγμένο πεδίο και με πολλά ανοικτά μέτωπα.
Ν.Τ.
