Του Ζαχαρία Ρουστάνη. Επειδή η ελληνική κοινωνία ξεψυχά στα χαλάσματα του Μνημονίου…
Μετρά τα θύματα και τις καταστροφές από τη σφοδρότατη επίθεση των διεθνών τοκογλύφων και των συμμάχων τους στην ευρωπαϊκή και στην εγχώρια πολιτική σκηνή, από τη μεθοδευμένη φτωχοποίηση των πάντων, από την κατάφωρη παραβίαση και απαξίωση του συνταγματικού πλαισίου νομιμότητας, από την αιφνίδια… απόσυρση του κοινωνικού κράτους και τον ύπουλο προγραμματισμό καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου, από την καταρράκωση της αξιοπρέπειας και την εθνική ταπείνωση, από την παρατεταμένη κακοποίηση της νοημοσύνης μας και της κοινής λογικής.
Επειδή παντού στο βομβαρδισμένο τοπίο και ανάμεσα στα κοινωνικά χαλάσματα συναντά κανείς μόνο φτωχά απομεινάρια της αξιοπιστίας τόσο των πολιτικών εκπροσώπων όσο και των πολιτικών θεσμών και δη των κομμάτων εξουσίας, όπως τα κατάντησε η διαφθορά, η ασυνέπεια και η ανακολουθία λόγων και πράξεων, ανήμπορα να αποτρέψουν φασιστοτερατογενέσεις, ανίκανα να παραβγούν δυναμικά στην εσωστρέφεια, την απόγνωση και την παραίτηση ενός συνεχώς και διευρυνόμενου τμήματος του πληθυσμού…
Επειδή οι θέσεις της Αριστεράς σε όλους τους τομείς της κοινωνικής οργάνωσης, της οικονομίας και της πολιτικής περιλαμβάνουν, καλύπτουν και επιδιώκουν τις ανθρωπιστικές προτεραιότητες και τα εκλεκτότερα επιτεύγματα στην ιστορία των κοινωνιών, όπως η αξία της ανθρώπινης ζωής, του κοινωνικού αγαθού και του φυσικού περιβάλλοντος, το πνεύμα αλληλεγγύης και η στήριξη των ασθενέστερων, το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και η εφαρμογή των αρχών της δημοκρατίας, οι ελευθερίες που ευνοούν τη δημιουργικότητα, την αγαστή συνύπαρξη και την ευημερία, εκπέμποντας ανθρώπινες αρετές και ποιότητα…
Επειδή, εν ολίγοις, ποτέ άλλοτε δεν τέθηκε τόσο επιτακτικά στην ελληνική κοινωνία η ανάγκη της αριστερής διεξόδου και μοναδικό εμπόδιο για να εκδηλωθεί και εκλογικά αυτό ως «παλλαϊκή εντολή» είναι η δυσπιστία, η απαξίωση των πολιτικών διεργασιών, ο φόβος της κωλοτούμπας και της ασυνέπειας…
Η ενωμένη ριζοσπαστική Αριστερά, με τα σαφώς ακαταμάχητα επιχειρήματά της, καλείται να σταθεί στο ύψος μιας μοναδικής ευθύνης. Και αφού διακηρύξει, ασφαλώς, τις αυστηρές δεσμεύσεις που χρειάζεται ο κόσμος, τις κατακόκκινες γραμμές και τις αδιαπραγμάτευτες αρχές κατά την άσκηση της εξουσίας, να βρει και να αναστήσει εγκαταλελειμμένες έννοιες και λέξεις που θεραπεύουν τις πληγές και που ζεσταίνουν τις ανθρώπινες καρδιές…
Να ανασυρθούν από τα χαλάσματα του ολέθρου μας η εντιμότητα των πολιτικών προσώπων, η ειλικρίνεια και η προσωπική τους δέσμευση, η ευγένεια και η καθαρότητα του πολιτικού τους λόγου, η εξωστρέφεια, η θεσμοθετημένη διαφάνεια της πολιτικής τους δράσης…
Να μπουν ρητά και κατηγορηματικά στο καταστατικό του κόμματος και να συνοδευτούν από βαρύτατες ποινές και ρήτρες ασυνέπειας.
Έτσι θα βρουν τον δρόμο τους και οι μπερδεμένοι συμπολίτες μας και θα στηρίξουν μια προσπάθεια τιτάνια, ηρωική κι ωραία.
Κι έτσι θα κρατηθούν σε απόσταση ασφαλείας οι πονηροί, οι καιροσκόποι, που αναζητούν εξ επαγγέλματος το νέο ορμητήριο του πολιτικαντισμού τους.
