Τις τελευταίες μέρες συνεχίζουν να «σκάνε» απανωτά τα διάφορα επεισόδια και τα σκάνδαλα που μαρτυρούν πως μπορεί να είμαστε στον προθάλαμο μιας πολιτικής κρίσης που θα αγκαλιάσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η υπόθεση των υποκλοπών, του βουλευτή Πάτση, οι διάφορες συγκρούσεις μεταξύ ολιγαρχών-εκδοτών-κυβέρνησης, ο ρόλος της ΕΥΠ, η διαφθορά και η σήψη του ποδοσφαίρου, η διαπλοκή του υποκόσμου με το πολιτικό σύστημα και η μαφιοποίηση της πολιτικής δίνουν τον τόνο στις πολιτικές εξελίξεις σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται ταραγμένη και προεκλογική.
Η λίστα του Predator
Η σημαντική υπόθεση των υποκλοπών πήρε νέα τροπή μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδας Documento, όπου δημοσιεύτηκε λίστα με όσους παρακολουθούνταν από το Μαξίμου. Σε αυτή τη λίστα υπήρχαν διάφοροι υπουργοί της κυβέρνησης Μητσοτάκη όπως και βασικοί επιχειρηματίες που στήριζαν μέχρι πρότινος την κυβέρνηση. Πολιτικοί όπως ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαµαράς, ο Νίκος ∆ένδιας, ο Αδωνης Γεωργιάδης, ο Βασίλης Κικίλιας, ο πρώην πρόεδρος του ΕΟ∆Υ Παναγιώτης Αρκουµανέας και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Επιχειρηματίες όπως ο Βαγγέλης Μαρινάκης ή ο Γιάννης Βαρδινογιάννης παρακολουθούνταν εμμέσως µέσω παγίδευσης των συνεργατών τους. Δημοσιογράφοι όπως ο Αλέξης Παπαχελάς επίσης είχε παγιδευτεί (Καθημερινή – Σκάι – Αλαφούζος). Η λίστα των υποκλοπών συνέχισε να διακινείται και από άλλες πλευρές όπως τα Νέα, το Βήμα αλλά και η Καθημερινή αφού εκδότες ή στελέχη αυτών των Μέσων είχαν παγιδευτεί με το λογισμικό Predator ενώ καθημερινές είναι οι προαναγγελίες για νέες αποκαλύψεις. Όπως είναι λογικό οι αποκαλύψεις ταρακούνησαν το Μαξίμου σε μια περίοδο που βιώνει πολλές πολιτικές δυσκολίες.
Μαρινάκης-Μητσοτάκης
Το επόμενο επεισόδιο είναι η μετωπική σύγκρουση Βαγγέλη Μαρινάκη και Κυριακού Μητσοτάκη, Με σοβαρή ανάμειξη των εφημερίδων που ελέγχει ο Β. Μαρινάκης σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών και με αφορμή ένα πέναλτι στο ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Οι δηλώσεις του Γ. Βρέντζου, μέλος του Δ.Σ. του Ολυμπιακού ήταν το σύνθημα της επίθεσης προς το Μαξίμου: «Αυτό που είναι ξεκάθαρο σήμερα και αναδείχθηκε είναι ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικείται από ένα φασιστικό παρακράτος που διέπεται από παρανομία και οργανωμένο έγκλημα. Αυτό βέβαια είναι λογικό όταν στα τελευταία τρία χρόνια λειτούργησε μέσα στην κυβέρνηση ένα καθεστώς παρανομίας στο Μέγαρο Μαξίμου με επικεφαλής τον Γρηγόρη Δημητριάδη και άλλα λαθραία και παράνομα στοιχεία. Η ανοχή μας σε αυτή την ανομία τελείωσε. Η προσωπική μου πρόταση είναι ο Ολυμπιακός να αποχωρήσει από το πρωτάθλημα και να διεκδικήσει στα δικαστήρια την κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου.» Δήλωση με ξεκάθαρη αιχμή προς τον πρωθυπουργό αφού «απαιτεί» την παράδοση του ανιψιού του στην δικαιοσύνη ενώ ο Κ. Μητσοτάκης με τη σειρά του απάντησε σε συνέντευξή του ότι «δεν εκβιάζεται από επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν παρεξηγήσει τους ρόλους τους».
Παράλληλα έγινε γνωστό ότι υπήρχε και συνάντηση το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μαξίμου μεταξύ του Β. Μαρινάκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη σύμφωνα με το δημοσίευμα της ιστοσελίδας Powergame η οποία ανήκει στον όμιλο των Παραπολιτικών του Γιάννη Κουρτάκη, συνεργάτη του Β. Μαρινάκη και μέλους της λίστας του Predator. Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «στη συνάντηση των δύο ανδρών ο Μαρινάκης επί της ουσίας επανέλαβε τα όσα γράφουν οι εφημερίδες του για την υπόθεση των υποκλοπών και τις προεκτάσεις που έχει αυτή. Επί της ουσίας, ο γνωστός εκδότης αποφάσισε να κλιμακώσει το θέμα των υποκλοπών. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.» Οι κινήσει και οι δηλώσεις Μαρινάκη είναι σαφείς προς τις αξιώσεις και τους εκβιασμούς προς τη μεριά του Μαξίμου αφού φαίνεται ότι ο εφοπλιστής θεωρεί τον εαυτό του «ριγμένο» στις διάφορες μοιρασιές που γίνονται.
Από ό,τι φαίνεται έχουν πολλά ακόμα να δουν τα μάτια μας αφού τα γεγονότα είναι απανωτά σε ένα εγχώριο και διεθνές περιβάλλον που εγκυμονεί πολλές εξελίξεις, ανακατατάξεις, νέες μοιρασιές και γεωπολιτικούς αναδασμούς. Σε αυτό το περιβάλλον φαίνεται ότι και τα εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα αναδιατάσσονται και επιθυμούν αλλαγές και νέους ρόλους. (Διαβάστε περισσότερα και στις σελίδες 4-5 αυτού του φύλου του Δρόμου)
Εκλογικές «μεταγραφές»
Η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει και έχουμε μεταγραφές. Όχι ποδοσφαιρικές αλλά εκλογικές αυτή τη φορά. Γιατί οι ομάδες για να τραβήξουν και να κόψουν πρώτες το νήμα της εκλογικής νίκης (γιατί για τον πρωθυπουργικό θώκο μάλλον τα κουκιά δεν φτάνουν) χρειάζονται ενίσχυση σε όλες τις γραμμές – ακόμα και το ήδη υπάρχον ρόστερ. Μάλιστα την προηγούμενη βδομάδα στο ευρύτερο στρατόπεδο της ελληνικής κεντροαριστεράς είχαμε σοβαρές κινήσεις.
Και έτσι έχουμε μια μεγάλη μεταγραφή, εσωτερική μεν, που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ – αυτή η ομάδα ξέρει να φτιάχνει τους οπαδούς της με τις κατάλληλες κινήσεις της. Στέφανος Τζουμάκας. Μπαμ! Τι Μαρσέλο, τι Μπερνάρ, τι Αραούχο, τι Χάμες. Τζουμάκας! Και όχι για άμυνα ή για κέντρο αλλά για επίθεση. Στρατηγός στην επίθεση του κόμματος για να γκρεμιστεί το καθεστώς Μητσοτάκη. Μα τι μεταγραφή είναι αυτή, θα πει κάποιος. Εντάξει μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τον είχε στο ρόστερ από το 2019 αλλά μετά από κατάλληλο πρόγραμμα εκγύμνασης και εκμάθησης τακτικής, θα βγει από τη ναφθαλίνη και θα παίξει καλή μπαλίτσα σαν επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτικής Στρατηγικής και Ανάλυσης. Πέρα από την πλάκα, ο Στέφανος Τζουμάκας μπαίνει στη βιτρίνα της Κουμουνδούρου ενόψει εκλογών αφού ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι έχει τις ικανότητες και τις διασυνδέσεις για να παίξει ρόλο στα βορβορώδη πολιτικά μαγειρέματα που θα προκύψουν πριν και μετά τις επόμενες εκλογές. Και βέβαια νομίζει ότι με αυτόν τον τρόπο θα ανακόψει τις διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και ότι αυτή η εσωτερική μεταγραφή θα λειτουργήσει σαν ένα ακόμα άνοιγμα προς την κεντροαριστερά. Δύσκολο, θα σχολιάσει κάποιος…
Η άλλη μεγάλη μεταγραφή είναι του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ – και αυτή εσωτερική μάλλον. Είναι του 30άρη συνταγματολόγου και πολιτικού αναλυτή Παναγιώτη Δουδωνή, τον οποίο ο Νίκος Ανδρουλάκης επέλεξε για γραμματέα πολιτικού σχεδιασμού. Μπορεί η τοποθέτηση του Π. Δουδωνή να πλασάρεται σαν μεταγραφή από την κοινωνία των πολιτών ή από το «επιτελικό» κράτος των Μητσοτάκη-Πιερρακάκη αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μέλος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, της βενιζελικής σχολής, που στήριξε τον Ν. Ανδρουλάκη εσωκομματικά. Πρόκειται για μια κίνηση που θέλει να έρθει σε αντίστιξη με την αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ, του Στ. Τζουμάκα, τονίζοντας ότι η κεντροαριστερά χρειάζεται νέα υλικά για να προχωρήσει. Και να παίζει σε πολλά ταμπλό, θα συμπληρώναμε εμείς…
Η τύφλωση του υγιούς φιλάθλου
Η ομάδα να κερδίζει και δεν μας νοιάζει με ποιον τρόπο. Αυτή η νοοτροπία κατακτάει ολοένα και περισσότερο έδαφος στο μυαλό του μέσου φιλάθλου – κόκκινου, πράσινου, κιτρινόμαυρου, ασπρόμαυρου κ.ο.κ. Μάλιστα σε πολλούς φιλάθλους μέσα στο μυαλό τους γίνεται, κατά ένα μαγικό τρόπο, και ο εξής διαχωρισμός: Άλλο η ομάδα, άλλο η διοίκηση. Γιατί σχεδόν πάντα η διοίκηση είναι λίγο (sic) λερωμένη και πρέπει οι φίλαθλοι (γιατί όποιοι κάνουν αυτόν τον μαγικό διαχωρισμό θεωρούν ότι είναι υγιείς φίλαθλοι και όχι άρρωστοι οπαδοί) να παίρνουν αποστάσεις. Αλλά, στο τέλος-τέλος, πάνω από όλα η ομάδα. Βέβαια, στην πραγματικότητα, τα συμφέροντα της διοίκησης και της ομάδας είναι ένα και το αυτό, και έτσι έχουμε το «περίεργο» φαινόμενο υγιείς φίλαθλοι να τσακώνονται για τα συμφέροντα των διοικήσεων θεωρώντας ότι τσακώνονται μόνο για τα πεπραγμένα των ομάδων τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δεν μιλάμε για τους άρρωστους οπαδούς που σκοτώνονται με την πρώτη ευκαιρία…
Κακά τα ψέματα, το ποδόσφαιρο έχει βρωμίσει πολύ από την εμπλοκή κάθε λογής υπόκοσμου με αυτό αλλά και είναι και τόσο πολιτικοποιημένο πια που απαιτείται μια πολιτική στάση απέναντί του συνολικά. Αυτή η στάση δεν είναι εύκολο να βρεθεί αλλά είναι απαραίτητο να αναζητηθεί και έχει σαν προϋπόθεση την απόσταση από τον υπόκοσμο και τους ολιγάρχες. Αυτό θα είναι ένα πρώτο σημάδι υγείας από όσους θεωρούν τους εαυτούς τους υγιείς φιλάθλους και όχι οπαδικούς στρατούς…
