Οι διαφημιζόμενες από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου (Καρτερός, Κυρίτσης, Καρανίκας, τα τρία «Κ») διεθνείς επιτυχίες της κυβέρνησης συνήθως αναφέρουν πως πολλοί ηγέτες επισκέφθηκαν την χώρα, πως ο Τραμπ και οι ΗΠΑ είναι στο πλευρό μας μετά το ταξίδι του Τσίπρα, πως η Λαγκάρντ και ο Τόμσεν στάζουν μέλι για τον Αλέξη, και φυσικά η Μέρκελ είναι σχεδόν στενή συνεργάτης του πρωθυπουργού. Μαγική εικόνα για τον «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή, όπως μαγική εικόνα για τους ιθαγενείς της χώρας είναι η ανάκαμψη και το success story της οικονομίας ενώ η κοινωνά βυθίζεται σε χρέη και απόγνωση. Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ένα άλλο αναγνωρισμένο από όλους επίτευγμα της κυβέρνησης Τσίπρα. Το λένε όλα τα ΜΜΕ. Μια ελληνική λέξη επιδεικνύεται και επιβάλλεται στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο. Άλλη μια μεγάλη προσφορά της αριστερούτσικης κυβέρνησης Τσίπρα. Η λέξη Kolotumba (προφέρεται κωλοτούμπα)! Τα come back, fake news, blame game και άλλες αγγλικούρες (αμερικανούρες) που τόσο χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός δεν είναι τίποτα μπροστά στην διάδοση της Kolotumba.Η λέξη χρησιμοποιήθηκε χθες και για τις υπαναχωρήσεις του Καταλανού πρωθυπουργού απέναντι στου εκβιασμούς του Ραχόι, ο οποίος τελικά όμως κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή απέφυγε την κωλοτούμπα αλλά και τον εξευτελισμό. Διότι ο σκληρός πυρήνας της αντίδρασης θέλει πάντα εξευτελιζόμενο όποιον προσέρχεται στις γραμμές της αφού έχει πει μεγάλα λόγια και έχει σκίσει τα μνημόνια στα λόγια. Θα τον συγχαίρει για το θάρρος του αλλά θα υπενθυμίζει την αρετή του ως Kolotumba.
Έτσι η χώρα μας σαν πειραματόζωο έχει προσφέρει δύο λέξεις στην σύγχρονη πολιτική γλώσσα. Το pasokofication (πώς ένα κόμμα σοσιαλιστικό σχεδόν διαλύεται και μετατρέπεται σε κόμμα του 4% εφαρμόζοντας μια νεοφιλελεύθερη πολιτική) και το Kolotumba (ριζική αλλαγή, στροφή πολιτικής απέναντι σε προηγούμενες διακηρύξεις).
Αυτές οι δύο ελληνικές «αρετές» δείχνουν μια μεγάλη χρεοκοπία ιδεολογική και πολιτική του πολιτικού κόσμου της χώρας. Δείχνουν επίσης πως διαρκής στόχος είναι η καθυπόταξη του φρονήματος του λαού κι ο διασυρμός των ηγεσιών που ξεμύτισαν ή προσπάθησαν να εκφράσουν μια άλλη πορεία ή ακόμα σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν την λαϊκή ώθηση για την ανέλιξή τους. Η γραμμή του «εξτρεμιστικού κέντρου» της παγκοσμιοποίησης είναι η ευθυγράμμιση όλων προς τις αρχές και τους διακηρυγμένους στόχους των «λίντερ» της παγκοσμιοποίησης. Η πολιτική πρέπει να υποβαθμιστεί σε μικροπολιτική εσωτερικής κατανάλωσης για την δημιουργίας της «ψευδαίσθησης συμμετοχής» στην μεταδημοκρατία.
Η Kolotumba τίθεται στην υπηρεσία εμπέδωσης της ΤΙΝΑ («Δεν υπάρχει εναλλακτική»). Κάθε προσπάθεια διάνοιξης ενός δρόμου, κάθε προσπάθεια για μια καλύτερη κοινωνία, για ελευθερία, ανεξαρτησία, δημοκρατία, κυριαρχία είναι μάταιη. Η ΤΙΝΑ επιβάλλεται με τελεσίγραφα, με στραγγαλισμούς οικονομιών, με εμπάργκο κάθε είδους, με πολέμους. Και μόνο η κινητοποίηση τέτοιων μέσων δείχνει πως στον «σκληρό πυρήνα» του συστήματος δεν υπάρχει ψευδαίσθηση για τον κίνδυνο που διατρέχουν και για την «φοβερή» λαϊκή υποστήριξη που διαθέτουν. Τι θα γίνει όμως όταν οι Kolotumba παντός είδους θα καταστούν αναποτελεσματικοί;
