Τη «Μαύρη Βίβλο» για τον ένα χρόνο του Μνημονίου, καθώς και τις προτάσεις της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ για διέξοδο από την κρίση, παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφοντας το πώς φτάσαμε στη τωρινή κατάσταση, είπε χαρακτηριστικά: «Εμείς λέμε ότι φτάσαμε ώς εδώ εξαιτίας της χρεοκοπίας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού σε διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο τις αιτίες, λίγο-πολύ, τις γνωρίζουμε. Είναι η φούσκα του χρηματοπιστωτικού τομέα, ο καζινοκαπιταλισμός, είναι η στρεβλή αρχιτεκτονική του ευρώ και της ΟΝΕ που γεννούσε και γεννάει ανισότητες, ελλείμματα για τις χώρες τις περιφέρειας και πλεονάσματα για τις χώρες του Βορρά.
Σε εθνικό επίπεδο, όμως; Σε εθνικό επίπεδο οι λόγοι που οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο έχουν να κάνουν με τις παράλογες και υπερβολικές αμυντικές δαπάνες -πώς μπορούμε τώρα να έχουμε αμυντικές δαπάνες στο ύψος περίπου των 800 εκατ. ευρώ, ενώ για χρόνια είχαμε πάνω από 2 δισ.-, με τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος από κάθε λογής “εργολάβους”, “προμηθευτές” και μεσάζοντες, με την τεράστια σπατάλη που έγινε με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες -οι οποίοι κοστολογήθηκαν 7 δισ. και κόστισαν 13 τελικά- και πάνω απ’ όλα, κατά την εκτίμησή μας, οφείλεται στη φοροδιαφυγή και τη φορολογική ασυλία του κεφαλαίου και του μεγάλου πλούτου, που οδήγησαν σε σημαντικότατη υστέρηση τα δημόσια έσοδα σε σχέση με τους αντίστοιχους μέσους ευρωπαϊκούς όρους».
Ως προς τις αιτίες του Δημόσιου Χρέους, ο Α. Τσίπρας εστίασε στο ζήτημα της φορολογίας. «Η μείωση των φορολογικών συντελεστών που έκανε ο κ. Αλογοσκούφης είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των φόρων από νομικά πρόσωπα (από 4,8 σε 4 δισ.) και το διπλασιασμό των φόρων που πληρώνουν μισθωτοί και συνταξιούχοι (από 3,5 σε 6,9 δισ.). Αυτά φαίνεται ότι δεν έχουν διδάξει τον κ. Σαμαρά, που εμφανίστηκε προχθές στο Ζάππειο με κεντρικό όπλο για την έξοδο από την κρίση τη μείωση των φορολογικών συντελεστών… Την περίοδο της ανάπτυξης το Χρέος μένει σταθερό. Κι αυτό είναι εξαιρετικά καθοριστικό, γιατί σηματοδοτεί την ταξικότητα του χρέους και των πολιτικών επιλογών. Δεν υπήρξε κοινωνικό απόθεμα από την ανάπτυξη. Το απόθεμα πήγε στις τσέπες λίγων που το μετέτρεψαν σε καταθέσεις σε τράπεζες της Ελβετίας».
Ως προς τον «άλλο δρόμο», αναφέρθηκε σε συγκεκριμένους «άξονες που, με την προϋπόθεση της αλλαγής συσχετισμών, μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση». Πιο συγκεκριμένα:
«Πρώτος άξονας: Μια επαναδιαπραγμάτευση του Χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του, επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου. Να διεκδικήσουμε, καταρχήν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια δίκαιη ρύθμιση του Χρέους, αφού πρώτα προχωρήσουμε σε έναν εξονυχιστικό λογιστικό έλεγχο του Χρέους -και είναι αδιανόητο ότι η κυβέρνηση κωλυσιεργεί και αρνείται- για να δούμε ποιο μέρος του είναι παράνομο και επαχθές.
Δεύτερος άξονας. Η υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και η αξιοποίησή της για την στήριξη των στρωμάτων που πλήττονται. Εμείς έχουμε πει ότι πρέπει: Πρώτον, να αποτραπεί το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων μέσα από ένα ευρύτατο κίνημα. Δεύτερον, αντί να πωληθούν τα μερίδια του Δημοσίου στον τραπεζικό τομέα να συγκροτηθεί δημόσιος πυλώνας που θα μπορεί να δανείζεται χαμηλότοκα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εγγράφοντας στο χαρτοφυλάκιό του τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, ώστε να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Τρίτον, να στηριχθούν τα ταμεία. Τουλάχιστον να ανταλλαχθούν οι μετοχές τους με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, ούτως ώστε να μη θιχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από το επικείμενο κούρεμα. Είναι μια πρόταση που βάζει τις συντάξεις πάνω από το χρέος. Την αξιοπρέπεια πάνω από το χρέος.
Τρίτος άξονας: Μια ραγδαία αναδιανομή του πλούτου. Να πληρώσουν τα μεγάλα εισοδήματα και οι περιουσίες. Όσοι δεν πλήρωναν μέχρι τώρα που με την ασυδοσία τους, συνέβαλαν στη διόγκωση του Ελληνικού Χρέους. Ο στόχος πρέπει να είναι η αύξηση των φορολογικών εσόδων στα επίπεδα του μέσου όρου των ευρωπαϊκών χωρών».
Σε εθνικό επίπεδο, όμως; Σε εθνικό επίπεδο οι λόγοι που οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδο έχουν να κάνουν με τις παράλογες και υπερβολικές αμυντικές δαπάνες -πώς μπορούμε τώρα να έχουμε αμυντικές δαπάνες στο ύψος περίπου των 800 εκατ. ευρώ, ενώ για χρόνια είχαμε πάνω από 2 δισ.-, με τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος από κάθε λογής “εργολάβους”, “προμηθευτές” και μεσάζοντες, με την τεράστια σπατάλη που έγινε με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες -οι οποίοι κοστολογήθηκαν 7 δισ. και κόστισαν 13 τελικά- και πάνω απ’ όλα, κατά την εκτίμησή μας, οφείλεται στη φοροδιαφυγή και τη φορολογική ασυλία του κεφαλαίου και του μεγάλου πλούτου, που οδήγησαν σε σημαντικότατη υστέρηση τα δημόσια έσοδα σε σχέση με τους αντίστοιχους μέσους ευρωπαϊκούς όρους».
Ως προς τις αιτίες του Δημόσιου Χρέους, ο Α. Τσίπρας εστίασε στο ζήτημα της φορολογίας. «Η μείωση των φορολογικών συντελεστών που έκανε ο κ. Αλογοσκούφης είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των φόρων από νομικά πρόσωπα (από 4,8 σε 4 δισ.) και το διπλασιασμό των φόρων που πληρώνουν μισθωτοί και συνταξιούχοι (από 3,5 σε 6,9 δισ.). Αυτά φαίνεται ότι δεν έχουν διδάξει τον κ. Σαμαρά, που εμφανίστηκε προχθές στο Ζάππειο με κεντρικό όπλο για την έξοδο από την κρίση τη μείωση των φορολογικών συντελεστών… Την περίοδο της ανάπτυξης το Χρέος μένει σταθερό. Κι αυτό είναι εξαιρετικά καθοριστικό, γιατί σηματοδοτεί την ταξικότητα του χρέους και των πολιτικών επιλογών. Δεν υπήρξε κοινωνικό απόθεμα από την ανάπτυξη. Το απόθεμα πήγε στις τσέπες λίγων που το μετέτρεψαν σε καταθέσεις σε τράπεζες της Ελβετίας».
Ως προς τον «άλλο δρόμο», αναφέρθηκε σε συγκεκριμένους «άξονες που, με την προϋπόθεση της αλλαγής συσχετισμών, μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση». Πιο συγκεκριμένα:
«Πρώτος άξονας: Μια επαναδιαπραγμάτευση του Χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του, επιμήκυνση και μείωση του επιτοκίου. Να διεκδικήσουμε, καταρχήν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια δίκαιη ρύθμιση του Χρέους, αφού πρώτα προχωρήσουμε σε έναν εξονυχιστικό λογιστικό έλεγχο του Χρέους -και είναι αδιανόητο ότι η κυβέρνηση κωλυσιεργεί και αρνείται- για να δούμε ποιο μέρος του είναι παράνομο και επαχθές.
Δεύτερος άξονας. Η υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας και η αξιοποίησή της για την στήριξη των στρωμάτων που πλήττονται. Εμείς έχουμε πει ότι πρέπει: Πρώτον, να αποτραπεί το σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων μέσα από ένα ευρύτατο κίνημα. Δεύτερον, αντί να πωληθούν τα μερίδια του Δημοσίου στον τραπεζικό τομέα να συγκροτηθεί δημόσιος πυλώνας που θα μπορεί να δανείζεται χαμηλότοκα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, εγγράφοντας στο χαρτοφυλάκιό του τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, ώστε να χρηματοδοτήσει ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Τρίτον, να στηριχθούν τα ταμεία. Τουλάχιστον να ανταλλαχθούν οι μετοχές τους με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, ούτως ώστε να μη θιχθούν τα ασφαλιστικά ταμεία από το επικείμενο κούρεμα. Είναι μια πρόταση που βάζει τις συντάξεις πάνω από το χρέος. Την αξιοπρέπεια πάνω από το χρέος.
Τρίτος άξονας: Μια ραγδαία αναδιανομή του πλούτου. Να πληρώσουν τα μεγάλα εισοδήματα και οι περιουσίες. Όσοι δεν πλήρωναν μέχρι τώρα που με την ασυδοσία τους, συνέβαλαν στη διόγκωση του Ελληνικού Χρέους. Ο στόχος πρέπει να είναι η αύξηση των φορολογικών εσόδων στα επίπεδα του μέσου όρου των ευρωπαϊκών χωρών».
Σχόλια
