…τους Μακρόν, Σαρκοζί, Ολάντ και την Ε.Ε., που με σκότωσαν καλλιεργώντας αβεβαιότητα για το μέλλον όλων μας. Κατηγορώ επίσης την Λεπέν και τους δημοσιογράφους που υποδαυλίζουν δευτερεύοντες φόβους… Θα διαπράξω κάτι που δεν έχει επιστροφή, και δεν διαλέγω τυχαία να το κάνω μπροστά στο CROUS [πανεπιστημιακή κοινωνική υπηρεσία]: στοχεύω ένα χώρο πολιτικό, το υπουργείο και την κυβέρνηση. Η τελευταία μου επιθυμία είναι οι σύντροφοί μου να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να τελειώνουμε μια και καλή με όλα αυτά».
Στις 8 Νοεμβρίου, αφού άφησε αυτό το μήνυμα, ο 22χρονος φοιτητής Ανάς Κ. αυτοπυρπολήθηκε έξω από το CROUS της Λιόν. Αιτία ήταν οι αφόρητες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Στη σημερινή Γαλλία, μία από τις πλουσιότερες χώρες στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο, ούτε η σπουδάζουσα νεολαία μπόρεσε να γλιτώσει τις βαριές επιπτώσεις από τη βίαιη αποδόμηση του δημόσιου τομέα και τον άγριο νεοφιλελευθερισμό που υλοποιούν οι διαδοχικές κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις: 1 φοιτητής στους 5 ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, και 1 στους 2 φοιτητές αναγκάζεται να δουλεύει ως «πρόσκαιρα απασχολούμενος», με εξευτελιστικό μεροκάματο, ώστε να καλύπτει στοιχειωδώς τις ανάγκες του.
Η αυτοπυρπόληση του Ανάς Κ. λειτούργησε σαν προσάναμμα: σε δεκάδες πόλεις της Γαλλίας σημειώθηκαν αυθόρμητες κινητοποιήσεις που στόχευαν τα CROUS, στους τοίχους των οποίων οι νέοι έγραφαν με σπρέι τα τελευταία λόγια του συμφοιτητή τους. Οι διαδηλώσεις των «πρεκάριων» φοιτητών συνεχίζονται μέχρι σήμερα, παρά την άγρια καταστολή τους από τα γαλλικά ΜΑΤ, και μια σειρά φοιτητικές συνελεύσεις αποφάσισαν τον συντονισμό με τα Κίτρινα Γιλέκα ώστε η επερχόμενη απεργία της 5ης Δεκεμβρίου (στην οποία καλούν τα συνδικάτα των μεταφορών, της ενέργειας και άλλων κλάδων) να μην χειραγωγηθεί από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Στα χειρόγραφα πλακάτ καταγγέλλεται η δολοφονική πολιτική του σημερινού και των προηγούμενων Γάλλων προέδρων, όπως και η πολιτική της Ε.Ε., και οι διαδηλωτές ζητούν αξιοπρεπείς συνθήκες σπουδών και δουλειάς. Η συνάντηση των οργισμένων «πρόσκαιρα απασχολούμενων» σπουδαστών με τα πληβειακά στρώματα που κινητοποιούνται φορώντας Κίτρινα Γιλέκα έχει θορυβήσει τόσο τον Μακρόν –ο οποίος κατά τα άλλα απολαμβάνει την ανυπαρξία, ουσιαστικά, θεσμικής αντιπολίτευσης– όσο και «προοδευτικές» ηγεσίες που περιορίζονται σε διαμαρτυρίες για την τιμή των όπλων. Και κάπως έτσι, στην πραγματικότητα διόλου ξαφνικά, η γενική απεργία της 5ης Δεκεμβρίου φαίνεται να αποκτά ουσιαστικότερο νόημα…
