Εβδομαδιαία εφημερίδα σκέφτεσαι και έχεις στο μυαλό σου ένα χοντρό πακέτο εντύπων με ένθετα, περιοδικά, «προσφορές» από μάσκες σήμερα, μέχρι λαχνούς για διαμερίσματα κάποτε. Εφημερίδες δε μπορείς να τα πεις, τουλάχιστον όχι πια. Αν κάποτε λέγαμε «το έγραψαν τα Νέα» και αμέσως επικρατούσε μια σιωπηλή αποδοχή της εγκυρότητας της είδησης, σήμερα ποιος μπορεί να το πει χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του σε ποιον ανήκουν τα Νέα; Και δυστυχώς δεν είναι μόνο τα Νέα. Σχεδόν όλες οι εφημερίδες έχουν χάσει τον ρόλο τους και ανήκουν σε κάποιο όμιλο ενός πανίσχυρου ιδιοκτήτη που μέσω των εντύπων του ασκεί την εξουσία του.
Η ελπίδα διατηρείται όμως στις «μικρές» εφημερίδες, σε αυτές που μια ομάδα ανθρώπων μαζεύεται ακόμη γύρω από ένα τραπέζι και σπάει το κεφάλι της στο πώς θα δώσει στον αναγνώστη αυτό που ψάχνει: πραγματική ενημέρωση. Ο Δρόμος της Αριστεράς, κουβαλάει την στόφα των παλιών εφημερίδων, εκείνων που κρατούσε ο πατέρας μας το πρωί της Κυριακής με τα χέρια ορθάνοιχτα ώστε να τεντώσουν τα τεράστια φύλλα. Εκείνων των τεράστιων φύλλων που έκαναν τον άνθρωπο να χάνεται μέσα τους. Παρά το σύγχρονο μέγεθός του, χάνεσαι και σήμερα, στον Δρόμο βουτάς το μεσημέρι του Σαββάτου και μπορεί να βγεις το απόγευμα της Πέμπτης!
Μα πώς γίνεται αυτό με 32 σελίδες μόνο; Γίνεται! Δε μπορείς να τον διαβάσεις διαγώνια, ή θα κάτσεις να διαβάσεις ή δε θα το κάνεις καθόλου. Από το Θέμα της Εβδομάδας, τις σελίδες για τον Πολιτισμό, την Κοινωνία και τα Διεθνή μέχρι την Πολιτική, και το Περίπτερο Ιδεών, θα σε απορροφήσει. Κλείνοντας την τελευταία σελίδα του Δρόμου, έχεις ενημερωθεί για τα κινήματα και τις εξελίξεις στη Λ. Αμερική, και παράλληλα έχεις ταξιδέψει με το Όχημα της Ποίησης στα βάθη της ψυχής σου.
Δεν φτάνει ο χώρος να γράψεις όσα σου προσφέρει ο Δρόμος, θα αρκεστώ σε δύο θέματα όμως.
Δεν έχω βρει καλύτερη απάντηση σε συνομιλητή που τσουβαλιάζει την Αριστερά και την στάση της στα εθνικά θέματα, από την υπόδειξη να διαβάσει τον Δρόμο. Σε μια εποχή που η Αριστερά παρέδωσε τα εθνικά θέματα ως μονοπώλιο στα χέρια των φιλελευθέρων, έρχεται ο Δρόμος να σώσει την τιμή της.
Το άλλο είναι η στήριξη του Δρόμου στα περιβαλλοντικά κινήματα, και ειδικότερα στον αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Από την πρώτη στιγμή φιλοξένησε -και στηρίζει ακόμη- εκατοντάδες άρθρα του αγώνα για Δημόσιο και Κοινωνικό νερό για όλους. Σε μια εποχή που στο όνομα της νέας κανονικότητας τα ΜΜΕ πνίγουν τις φωνές αντίστασης και αντίδρασης, ο Δρόμος προσφέρει ένα βήμα ελευθερίας και έκφρασης των αγώνων μας. Μια αναζήτηση στο site του Δρόμου του λήμματος «νερό», θα βγάλει 253 σελίδες με 10 άρθρα σε καθεμιά. Λίγο λιγότερες από τις 285 σελίδες που βγάζει το λήμμα «Δρόμος», Δρόμος της Αριστεράς και αγώνες για το Νερό πάνε μαζί!
* Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ
