Αφότου τον Οκτώβριο 2022 ανέτρεψε την προηγούμενη «μεταβατική κυβέρνηση» του Πολ-Ανρί Νταμιμπά, ο λοχαγός Ιμπραχίμ Τραορέ σηματοδότησε μια ριζική αλλαγή πορείας της πολύπαθης Μπουρκίνα Φάσο – πιθανά και άλλων χωρών της Δυτικής Αφρικής. Έχοντας την υποστήριξη μεγάλου μέρους του πληθυσμού λόγω των υποσχέσεών του να καταπολεμήσει τη διαφθορά, να απωθήσει τους τζιχαντιστές και να απαλλάξει τη χώρα από τη γαλλική πατρωνία, άρχισε να εφαρμόζει ένα πρόγραμμα με στοιχεία κοινωνικής πρόνοιας και συγκρότησης στέρεων οικονομικών βάσεων. Μέσα σε λίγους μήνες υποχρέωσε τα γαλλικά στρατεύματα να φύγουν και σύναψε συμμαχία με τη Ρωσία. Η τελευταία κίνηση προκάλεσε αντιπαράθεση με το ντόπιο κομμουνιστικό κίνημα, το οποίο ρίζωσε στα λαϊκά στρώματα την εποχή των αντιαποικιακών αγώνων ερχόμενο σε ρήξη με τη σοβιετική γραμμή. Αυτό το επαναστατικό ρεύμα, που είχε πρωτοστατήσει στις αντιδικτατορικές εξεγέρσεις του 2014-15, άσκησε σκληρή κριτική στον Τραορέ, ότι «αντικαθιστά τον έναν ιμπεριαλισμό με έναν άλλον ιμπεριαλισμό». Παρ’ όλα αυτά ο Τραορέ ανέχεται την ανοιχτή πολιτική δράση μετωπικών οργανώσεων αυτού του ρεύματος (ενώ έχει απαγορεύσει τις φιλοδυτικές πολιτικές δυνάμεις), γνωρίζοντας ότι θα είναι το τελευταίο που θα επιχειρήσει να τον ανατρέψει για λογαριασμό της Δύσης.

Πράγματι, στα δυόμιση χρόνια που κυβερνά, οι Γάλλοι επιχείρησαν αρκετές φορές να απαλλαγούν από αυτόν, πατρονάροντας απόπειρες πραξικοπήματος. Μέχρι στιγμής δεν τα καταφέρνουν, παρόλο που πλέον έχουν και την «κατανόηση» της Ουάσιγκτον (ανταγωνίστριας του Παρισιού μέχρι τη δυναμική διείσδυση Ρώσων και Κινέζων και σε αυτό το τμήμα της Μαύρης Αφρικής). Δεν είναι τυχαίο ότι στις αρχές Απριλίου ο στρατηγός των πεζοναυτών Μάικλ Λάνγκλεϊ, διοικητής της AFRICOM, τον χαρακτήρισε «εγκληματία» επειδή εθνικοποίησε τα χρυσωρυχεία, αποφάσισε την επιτόπου επεξεργασία του χρυσού και άλλων πρώτων υλών, συμμάχησε με τη Ρωσία, συνεργάζεται με την Κίνα κ.ο.κ. Και φυσικά επειδή είναι δικτάτορας! Βέβαια ο Μπασόγκο, πρόεδρος της πλούσιας σε πετρέλαιο Ισημερινής Γουινέας επί 46 χρόνια, δεν είναι δικτάτορας. Ούτε ο Μπιά, πρόεδρος του Καμερούν επί 43 χρόνια. Ούτε ο Μουσεβένι, πρόεδρος της Ουγκάντα επί 39 χρόνια. Και πάει λέγοντας. Δικτάτορας δεν ήταν φυσικά ούτε ο συνταγματάρχης Κομπαορέ, που κατ’ εντολή του Παρισιού δολοφόνησε το 1987 τον προοδευτικό πρόεδρο της Μπουρκίνα Φάσο, τον Τομά Σανκαρά, κι έπειτα στρογγυλοκάθισε στην εξουσία έως το 2014, οπότε ανατράπηκε από τη λαϊκή εξέγερση…

Απειλή ανατροπής

Η κυβέρνηση του Τραορέ συνέπηξε τη «Συμμαχία του Σαχέλ» (AES) με τις γειτονικές χώρες του Μάλι και του Νίγηρα. Ανασυγκρότησε το στρατό και ανέκτησε μεγάλο τμήμα της επικράτειας που ως τότε ελεγχόταν από τους τζιχαντιστές: Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της Μπουρκίνα Φάσο, τον περασμένο Οκτώβριο ήδη το 70% της χώρας βρισκόταν υπό κυβερνητικό έλεγχο, έναντι 40% προηγουμένως (όταν οι Γάλλοι «πολεμούσαν» τους τζιχαντιστές…). Έτσι 700.000 εσωτερικά εκτοπισμένοι μπόρεσαν να γυρίσουν στα σπίτια τους και 1.500 σχολεία ξανάρχισαν να λειτουργούν. Μέσα σε μια διετία αύξησε κατά 20% το ΑΕΠ και μείωσε τις ανισότητες στην κατανομή του. Γι’ αυτό διατηρεί την υποστήριξη της φτωχής λαϊκής πλειοψηφίας σε αυτή τη χώρα των 22 εκατομμυρίων κατοίκων.

Τα προβλήματα επιβίωσης των πολλών βέβαια δεν έχουν επιλυθεί, και κανείς δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συμβεί εάν για οποιονδήποτε λόγο «αποτραβηχτούν» οι Ρώσοι. Για την ώρα απασχολούν άλλες, πιο άμεσες απειλές. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η πιθανότητα ανατροπής της σημερινής κατάστασης πραγμάτων από πραξικόπημα με Δυτική υποκίνηση. Δεν είναι τυχαία η μαζική κινητοποίηση τον περασμένο μήνα τόσο στην Μπουρκίνα Φάσο όσο και σε δεκάδες αφρικανικές χώρες ενάντια σε μια τέτοια απειλή. «Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπεί η χώρα μας σε Σουδάν ή Κονγκό» δηλώνουν εκπρόσωποι μαζικών οργανώσεων, αναφερόμενοι σε δύο αφρικανικές χώρες που κατέβαλαν και καταβάλλουν βαρύ φόρο αίματος λόγω των έξωθεν υποκινούμενων εμφύλιων συρράξεων. Και ο Γιούλιους Μαλέμα, ηγέτης του ριζοσπαστικού νοτιοαφρικανικού κόμματος EFF, δηλώνει χαρακτηριστικά: «Στεκόμαστε στο πλευρό του λοχαγού Τραορέ επειδή γνωρίζουμε ότι αγωνίζεται για την ενότητα της Αφρικής. Είμαστε ο Τραορέ και ο Τραορέ είναι εμείς. Εάν οι ιμπεριαλιστές σκοτώσουν τον Τραορέ, να ξέρετε ότι θα έχουν προκαλέσει ένα επιπλέον βαθύ τραύμα στην αφρικανική ήπειρο»…


Ο Δρόμος για την Μπουρκίνα Φάσο

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!