Όσα θάφτηκαν: Κάλπες, κάλτσες, σαγιονάρες; Όχι βέβαια!

Στην εκκίνηση της προεκλογικής εκστρατείας, μετά το ναυάγιο των διερευνητικών εντολών ορισμένοι αναλυτές επικέντρωσαν στο ενδεχόμενο ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη στην «πιο κρίσιμη εκλογική μάχη ύστερα από τη μεταπολίτευση» και να προτιμήσει την παραλία μία Κυριακή σαν την ερχόμενη.

Κι ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή στο «κάδρο», που υπονομεύει σε μικροπολιτικές επιδιώξεις τη σωτηρία του τόπου. Κι άρα μαζική συνειδητή αποχή. Κι άρα, από τις… κάλτσες του Γιώργου Παπανδρέου -θυμάστε το περίφημο σαρδάμ του 2009 «όλοι στις κάλτσες!»- στις σαγιονάρες και τις αμμουδιές μεθαύριο; Κρατήσαμε το ερώτημα προς επαλήθευση παραμονές των εκλογών, λίγες μόλις εβδομάδες αφότου διατυπώθηκε η «οξυδερκής» επισήμανση.
Λοιπόν; Δεν σας προκύπτει προφανώς. Ούτε και σε μας. Αλλά γιατί; Το βράδυ του προηγούμενο Σαββάτου περπατώντας στην έρημη Αθήνα, αναλογιστήκαμε πως το πρώτο εντελώς καλοκαιρινό σαββατοκύριακο, ο κόσμος έκανε το λογαριασμό του και κατέφυγε σε όποιους κοντινούς προορισμούς ώστε τώρα να είναι… «παρών». Παρών στην πιο κρίσιμη εκλογή από τη μεταπολίτευση, χωρίς εισαγωγικά, γιατί ο καθένας αντιλαμβάνεται, πως είναι ο ίδιος αυτός κι ο διπλανός του, που φόρτισε με τέτοια ποιότητα και τόσο βάρος τα ζητούμενα αυτής της ψήφου.
Ένα χρόνο πριν, στην Πλατεία Συντάγματος, ο λαός συγκροτούσε τη δύναμή του κι ανίχνευε τη δική του συντακτική χάρτα απαλλαγής από τα δεσμά της χρεοκρατίας και του δικομματισμού. Από τις στήλες του Δρόμου, σωστά επισημαίναμε τότε τον εγκλωβισμό της ηγεσίας του ΣΥΝ στην εκλογική «παγίδα» και την υποτίμηση της λαϊκής δυναμικής της εξέγερσης. Τιτλοφορούσαμε: Με το βλέμμα στις εκλογές, υπάρχει θέμα για την Αριστερά. Κι ήρθαν έτσι τα πράγματα, που τα επάλληλα κύματα της βαθιάς κοινωνικής διεργασίας στις πλατείες και τους δρόμους του ξεσηκωμού ώθησαν κι ενέπνευσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά παγίδεψαν το ίδιο το καθεστώς μέσα στην κάλπη. Κι υπάρχει τώρα πολύ μεγάλο θέμα, αλλά για το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της διαπλοκής κι απειλείται η τρόικα με… απέλαση, άμεση μετά τις 17 Ιούνη.
Προσοχή: Ούτε δύο μήνες δεν πέρασαν από όταν ο Αλέξης Τσίπρας πρόβαλε ως μοναδική ρεαλιστική διέξοδο την άμεση κυβερνητική ανατροπή, γονιμοποιώντας το λαϊκό ρεύμα αντίστασης και αλλαγής.
Δυστυχώς, κάποιοι στα πολύ αριστερά βουλιάζουν αυτοϊκανοποιούμενοι επί του καναπέως -να οι κάλτσες- μηρυκάζοντας διανοητικά κλασικά εικονογραφημένα, ενώ στις παραλίες ως γνωστόν, φορώντας τις σαγιονάρες της σχόλης, μπορεί να χτίζει και να θαυμάζει κανείς άπαρτα φρούρια πάνω στην άμμο… Όμως ο κόσμος κι η ζωή ευτυχώς είναι αλλού, εδώ δηλαδή, στην καυτή άσφαλτο μπροστά στην πλατεία…

Σχόλια