Κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά του, επειδή υπερασπίστηκε το δημόσιο συμφέρον. Του Ηλία Σταθάτου
Η υπόθεση του Μίλτου Ευσταθιάδη, εργαζόμενου στον Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης που αντιμετωπίζει δικαστικές διώξεις, κινδυνεύοντας λόγω των ρυθμίσεων του Μνημονίου 3, να χάσει και τη δουλειά του, μας αφορά όλους. Το «έγκλημα» που διέπραξε; Να συμμετέχει στις δράσεις διαμαρτυρίας του Δήμου αλλά και του λαού του Ελληνικού, που α ποσκοπούσαν στην απελευθέρωση των παραλιών της περιοχής από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία ιδιοποιούνταν ένα δημόσιο αγαθό.
Χθες, μετά από αρκετές δικαστικές περιπέτειες εκδικάστηκε η υπόθεσή του στον Άρειο Πάγο, όπου είχε προσφύγει, και το αποτέλεσμα ήταν η δικαίωση, καθώς ο Μίλτος Ευσταθιάδης είχε καταδικαστεί στο παρελθόν και πρωτόδικα, και στο Εφετείο, όπου μάλιστα σχεδόν δεν του επετράπη να μιλήσει, σε μια δίκη που δεν εξέτασε την ουσία της υπόθεσης. Ο Άρειος Πάγος, λοιπόν, αποφάνθηκε ότι η δίκη του Μίλτου δεν έγινε όπως έπρεπε, πρότεινε να αναιρεθεί, να αρθεί η καταδίκη και να ξαναπραγματοποιηθεί δίκη. Σε 2 μήνες θα εκδοθεί η απόφαση, ενώ σε 5 μήνες περίπου θα πρέπει να προσφύγει ξανά στο εφετείο. Πώς φτάσαμε όμως ως το σημείο αυτό;
«Θες πρόσβαση στην παραλία; 7 ευρώ!»
Η ιστορία ξεκινά το 2007, χρονιά κατά την οποία το ζήτημα των παραλιών του Ελληνικού, που ουσιαστικά ήταν κλειστές για τους πολίτες αφού έπρεπε να καταβάλουν αντίτιμο προκειμένου να τις επισκεφθούν, τέθηκε μετ’ επιτάσεως από την παράταξη του Χρήστου Κορτζίδη και τους πολίτες του Δήμου. Όταν η παράταξη της αντιπολίτευσης έγινε Δημοτική Αρχή, ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις του Δήμου ενάντια στις περίκλειστες ακτές και τα νυκτερινά κέντρα της παραλίας. Κατά την προσπάθεια αποκλεισμού της πίστας καρτ που βρίσκεται στην περιοχή, ξυλοκοπήθηκαν δύο αντιδήμαρχοι, οδηγώντας τον Χρίστο Κορτζίδη να πραγματοποιήσει απεργία πείνας. Έπειτα, Δημοτική Αρχή και απλοί πολίτες έριξαν τα κάγκελα που περιέφρασσαν τις ακτές του Ελληνικού (απαιτούνταν 7 ευρώ για την είσοδο) και συγκρούστηκαν ενεργητικά με τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ο Μίλτος Ευσταθιάδης ως εργαζόμενος στα συνεργεία του Δήμου τα οποία εξασφάλιζαν την απρόσκοπτη, δωρεάν και δημόσια λειτουργία των παραλιών, μηνύθηκε από επιχείρηση που απέκλειε την πρόσβαση. Ο εργαζόμενος του Δήμου Ελληνικού κατηγορήθηκε για εκφοβισμό, εξύβριση, αλλά και για κλοπή κάμερας(!), ενώ η μήνυση ποτέ δεν έφτασε στα χέρια του, οδηγώντας στην ερήμην καταδίκη του σε 15 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή. Όπως πληροφορούμαστε, μάλιστα, ακόμα και οι αστυνομικές Αρχές στην έκθεσή τους δήλωσαν ότι δεν υπάρχουν ίχνη οποιασδήποτε κλοπής, και εν γένει κάμερας, την οποία σύμφωνα με την εταιρία έκλεψαν 3(!) άτομα. Μετά από έφεση η ποινή μειώθηκε σε 6 μήνες, ενώ και πάλι το δικαστήριο και το Εφετείο δεν ασχολήθηκε με την ουσία της υπόθεσης.
Ο ίδιος έχει ακόμη άλλες… 15 δίκες να αντιμετωπίσει, καθώς κατηγορείται για κάθε λογής «αδικοπραξίες», ενώ έχει κατατεθεί εναντίον του αγωγή ύψους 100.000 ευρώ από τον εκπρόσωπο της εταιρίας, ο οποίος του καταλογίζει ότι προξένησε «ηθική βλάβη». Μετά τις νομοθετικές «πρωτοβουλίες» του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκη, ο Μ. Ευσταθιάδης έχει τεθεί σε «αυτοδίκαιη αργία», και όταν για δύο μήνες του καταβλήθηκε ένα μέρος του μισθού του, ύψους μόλις 220 ευρώ, η εταιρία μήνυσε την Δημοτική Αρχή ώστε να κοπούν οι αποδοχές του, κάτι που συνέβη, οδηγώντας στον οικονομικό του στραγγαλισμό.
Πλήθος συνδικαλιστικών οργανώσεων, πολιτικά κόμματα και σύλλογοι έχουν εκφράσει τη συμπαράστασή τους στον κ. Ευσταθιάδη, ενώ το θέμα έχει έρθει και στη Βουλή με ερωτήσεις.
Ο ίδιος πάντως δεν κάμπτεται. Όπως δήλωνε στον Δρόμο, μια μέρα πριν από τη δικαίωσή του στον Άρειο Πάγο: «Είναι μια απόπειρα εκφοβισμού όλων μας. Πρέπει να είμαστε δυνατοί, να μην χάνουμε το κουράγιο μας, ώστε να τους αντιμετωπίσουμε. Ήμουν μέρος μιας συλλογικής προσπάθειας. Και σήμερα, τα ίδια θα έκανα». Αυτό τα λέει όλα.
Κύμα συμπαράστασης
Σε δηλώσεις της στον Δρόμο η αντιδήμαρχος Ελληνικού, Ροϊδή Γεωργακάκη, η οποία επίσης κατηγορείται ότι έκλεψε την περιβόητη κάμερα, αναφέρει ότι ο Δήμος συμπαραστέκεται με όλα τα μέσα στον διωκόμενο εργαζόμενο και παλεύει για να παραμείνει αυτός στη δουλειά του. «Είναι μια διαδικασία φθοράς. Πώς θα ανταποκριθεί κάποιος που βρίσκεται σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας, χωρίς μισθό, σε δικαστικά έξοδα ύψους τριών και τεσσάρων χιλιάδων ευρώ; Προσπαθούν να μας γονατίσουν». Η ίδια μάλιστα προσθέτει ότι ο Δήμος προσπαθεί να πείσει τους πολίτες ότι το ξεπούλημα των παραλιών του Ελληνικού, που προωθείται μαζί με το ξεπούλημα του πρώην αεροδρομίου, δεν θα φέρει ανάπτυξη. Ο Δήμος θα συνεχίσει να λειτουργεί, ανοικτά, δημόσια και δωρεάν τις παραλίες του Ελληνικού. Συνολικά, εκκρεμούν περισσότερες από 85 μηνύσεις σε αιρετούς, εργαζόμενους του Δήμου, εργολάβους που έκαναν εργασίες για τον δήμο, αλλά και πολίτες.
