Είτε πραγματικό είτε όχι, το «κρούσμα» Τραμπ έκανε πραγματικό πρωταγωνιστή της προεκλογικής καμπάνιας έναν ιό! Άρκεσαν γι’ αυτό η σχετική επίσημη ανακοίνωση του Λευκού Οίκου και οι ραγδαίες επικοινωνιακές εξελίξεις που ακολούθησαν: η «άφοβη» στάση του Τραμπ, η πληροφόρηση ότι του χορηγείται ισχυρό κοκτέιλ φαρμάκων, η εμφάνισή του με μπόλικο μακιγιάζ ως «ταχέως αναρρώσαντα», η υπόσχεσή του προς τους Αμερικανούς ότι θα χορηγήσει δωρεάν σε όλους το ίδιο «θαυματουργό» κοκτέιλ εάν χρειαστεί κ.ο.κ. Το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει ο Τραμπ στους οπαδούς του και στο τμήμα της άρχουσας τάξης που τον στηρίζει είναι σαφές: «μπορώ να γυρίσω το παιχνίδι εκμεταλλευόμενος ακόμη και την ασθένειά μου», προκαλώντας συμπάθεια (άρα και μεγαλύτερη συσπείρωση) για το κακό που τον βρήκε.
Ποιο είναι το πραγματικό αντίκτυπο αυτής της τακτικής τόσο στη «βαθιά Αμερική» όσο και στις δύο πιο κοσμοπολίτικες «ακτές» των ΗΠΑ, παραμένει άγνωστο. Στις τέσσερις εθνικού επιπέδου δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου για την προσβολή του προέδρου από τον κορωνοϊό φαίνεται να κερδίζει 1-2 ποσοστιαίες μονάδες, αλλά η δημοσκοπική απόστασή του από τον Μπάιντεν παραμένει στο 9-11%. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι τον πρόεδρο δεν τον εκλέγει απευθείας το εκλογικό σώμα των ΗΠΑ, αλλά οι εκλέκτορες κάθε πολιτείας – έτσι ηττήθηκε το 2016 η Κλίντον, παρόλο που πήρε 3 εκατομμύρια ψήφων περισσότερα από τον Τραμπ. Έτσι εξηγείται και η επιμονή-υπόσχεση του νυν προέδρου να κάνει επιτόπου καμπάνια στις κρίσιμες πολιτείες παρά την… «ευλογία Θεού» (έτσι αποκάλεσε τη μόλυνσή του!).
Σε κάθε περίπτωση, οι προεδρικές εκλογές της Τρίτης 3 Νοεμβρίου θα σημαδευτούν τόσο από την πανδημία όσο και από τις συνεχιζόμενες αμοιβαίες καταγγελίες των ανθυποψηφίων για σχέδια νοθείας και στήριξη από εχθρικές ξένες δυνάμεις: ο Μπάιντεν επιμένει ότι τον Τραμπ στηρίζουν (πάλι) οι Ρώσοι, ενώ ο Τραμπ καταγγέλλει ότι ο αντίπαλός του είναι υποχείριο της Κίνας! Υπάρχουν όμως κι άλλα ερωτήματα που βασανίζουν τον μέσο Αμερικανό ψηφοφόρο, όπως οι υποψήφιοι αντιπρόεδροι. Η επιλογή της μαύρης και θεωρούμενης πιο ριζοσπαστικής Καμάλα Χάρις από τον Μπάιντεν, που στοχεύει στη διασφάλιση της μαύρης ψήφου, κάνει πολλούς «μετριοπαθείς» ψηφοφόρους να αναρωτιούνται αν θα ψηφίσουν Μπάιντεν για να βρεθούν τελικά με πρόεδρο την Χάρις – δεδομένης της εμφανώς ασθενικής κατάστασης του Δημοκρατικού υποψηφίου προέδρου. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους πιο «ακραίους» Ρεπουμπλικανούς, που δεν συμπαθούν τον πολύ πιο «συμβατικό» Μάικ Πενς…
Ο Τραμπ δυσκολεύεται να αναπνεύσει, ο Μπάιντεν δυσκολεύεται να περπατήσει: δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο καλή εικονογράφηση ενός συστήματος που αγκομαχά 23 μόλις μέρες πριν τις εκλογές, και «φωνάζει» ότι δεν θα μπορέσει εύκολα να βρει μια μετεκλογική ισορροπία. Αλλά δεν θα ταίριαζε και μια διαφορετική εικόνα στην πάλαι ποτέ αδιαμφισβήτητη κοσμοκράτειρα Βόρεια Αμερική, που πλήττεται από μια πρωτοφανή ενδόρρηξη και βλέπει την παγκόσμια επιρροή της να φθίνει.
Γ.Α.
