Ο Νετανιάχου δεν είχε καλεστεί στην πορεία των Ευρωπαίων ηγετών στο Παρίσι, την προηγούμενη εβδομάδα. Όμως η ευκαιρία εκμετάλλευσης των φρικιαστικών γεγονότων στο Παρίσι και το γεγονός ότι θα παρευρίσκονταν εκεί άλλοι Ισραηλινοί πολιτικοί, τον έφεραν γρήγορα στη Γαλλία.
Αναπόφευκτη είναι η επισήμανση της υποκρισίας. Αυτός ο πρωθυπουργός των σφαγών της Γάζας και του συνεχιζόμενου εγκλήματος της κατοχής καταδικάζει τη μισαλλοδοξία που την ξεστομίζει ωστόσο κάθε μέρα. Ο επικεφαλής του καθεστώτος που έχει σκοτώσει δημοσιογράφους και βομβαρδίζει τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, πονάει για την ελευθερία της έκφρασης. Και ας είχε βάλει στη φυλακή, λίγο πριν, μερικούς νέους Παλαιστίνιους για πολιτικά σχόλια που έγραψαν στο Facebook.
Ο πολιτικός που έχει απογειώσει τη ρητορική της σύγκρουσης των πολιτισμών και προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει ότι η σύνθλιψη της παλαιστινιακής αντίστασης είναι υπόθεση όλης της Δύσης στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, καλεί τους Εβραίους της Γαλλίας να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ. «Ο πραγματικός λόγος που ο Μπίμπι θέλει οι Γάλλοι να μεταναστεύσουν είναι για να προωθήσει μια κοσμοαντίληψη όπου δεν υπάρχουν Παλαιστίνιοι και κατοχή αλλά μόνο Εβραίοι και φανατικοί Μουσουλμάνοι» γράφει ο προοδευτικός Ισραηλινός ιστοτόπος +972. Το μόνο κίνητρο είναι ότι εκεί θα υπάρξουν επιλεκτικά ανώτεροι από τους υπόλοιπους, δηλαδή τους Παλαιστίνιους.
Δεν θα εξασφαλίσει την καλή ζωή στους Eβραίους της Γαλλίας η ύπαρξη πίσω από ένα σιδερένιο Τείχος, σύμφωνα με το ακολουθούμενο πρότυπο του σιωνιστή Τζαμποντίνσκι. Όμως, ο Νετανιάχου με χυδαίο τρόπο εκμεταλλεύεται το δράμα προκειμένου μερικοί ακόμα Γάλλοι να μετεγκατασταθούν και να περιορίσουν το δημογραφικό του άγχος.
Πολλοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η ρητορική του Νετανιάχου κάνει κακό στους Εβραίους της Ευρώπης που θέλουν να συνεχίσουν να ζουν στις χώρες τους. Ίσως και ο ίδιος ελαφρώς να το αντιλήφθηκε όταν μετά την ομιλία του σε συναγωγή του Παρισιού οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να τραγουδούν τη «Μασσαλιώτισσα». Η ισραηλινή κυβέρνηση και το Εβραϊκό Γραφείο χρόνια τώρα στοχεύουν ειδικά τους Γάλλους Εβραίους για μετανάστευση. Η μεγάλη πλειοψηφία, όμως, αρνείται την αποικιοκρατική εκμετάλλευση της θρησκευτικής τους ταυτότητας. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τα οικονομικά κίνητρα για εγκατάσταση στους συνεχώς επεκτεινόμενους εποικισμούς παίζουν σταθερά μεγάλο ρόλο.
Ο παράδεισος για τους Εβραίους δεν είναι η αποικιοκρατία αλλά η συνύπαρξη και η αντιμετώπιση και όχι ενίσχυση της Αλ Κάιντα και του ΙSIS, όπου η σύγκρουση των πολιτισμών είναι βούτυρο και στο ψωμί αυτών των τελευταίων.
Σύλλογος Ιντιφάντα
