Του Κωνσταντίνου Μ. Σκηνιώτη. Οι ημέρες που περνάμε είναι, για τους πιστεύοντες, ημέρες ιδιαίτερης θρησκευτικής κατάνυξης. Αλλά και για όσους δεν είναι ιδιαίτερα θρησκευόμενοι, ο συμβολισμός των ημερών είναι διακριτός και ιδιαίτερος.
Η αποθέωση, ο γολγοθάς, η σταύρωση και η ανάσταση είναι οπωσδήποτε συστατικά της πορείας της ζωής όλων.
Μπορεί κανείς να διακρίνει αυτή την πορεία στη ζωή προσώπων αλλά και λαών.
Σήμερα, τόσο στη χώρα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, βιώνουμε μια κατάσταση τραγική. Ο καπιταλισμός αντιμετωπίζοντας μια βαθιά δομική κρίση, ως αποτέλεσμα των ιστορικών αδιεξόδων του, επιχειρεί να καταστρέψει τον κόσμο της εργασίας για να βρει διέξοδο.
Τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς βρισκόμαστε σε μια εποχή απόλυτης συσσώρευσης πλούτου σε ελάχιστα χέρια, αναδιάταξη του συστήματος σε βάρος της κοινωνίας, ακραίου και άκρατου πλουτισμού από την καταλήστευση κοινωνικών πόρων.
Σημαντικός σκοπός και στόχος σε αυτή τη διαδικασία είναι η λεηλάτηση και κατάργηση των κοινωνικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Ο καπιταλισμός θέλει να συναντήσει την επόμενη φάση με τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νεολαίους σε μια κατάσταση απόγνωσης και απαλλαγμένους από όλα τα κατακτημένα δικαιώματά τους.
Στη χώρα μας:
• Οι άνεργοι έχουν φτάσει το 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους.
• Ο μη ενεργός πληθυσμός είναι σήμερα 500.000 περισσότερος από τον ενεργό πληθυσμό, ξεπερνώντας ακόμα και τις εποχές μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• Όλες οι προσλήψεις που έχουν γίνει σε ποσοστό 60% αφορούσαν και αφορούν ελαστικές μορφές εργασίας, δηλαδή ολιγόωρη απασχόληση, μονοήμερα, διήμερα κ.λπ.
• 150.000 επιχειρήσεις έχουν απλήρωτο το προσωπικό τους πάνω από δύο έως και πέντε μήνες.
• Ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος.
• Κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκεται σήμερα το 40% του πληθυσμού.
• Το 25% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το απόλυτο όριο της φτώχειας.
• Οι μισθοί και οι συντάξεις είναι ήδη μειωμένες κατά μέσο όρο 40%.
• Οι τιμές υπηρεσιών, αγαθών και προϊόντων ανεβαίνουν διαρκώς.
• Φτάσαμε, πλέον, στο σημείο κάθε μέρα να έχουμε τρεις αυτοκτονίες.
Αυτή η τραγική εικόνα θα μπορούσε να συμπληρωθεί και από άλλα συγκλονιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή αναδιανομή εισοδήματος και μεταφοράς κοινωνικών πόρων και πλούτου από τους πολλούς σε εξαιρετικά λίγους.
Την ίδια ώρα οι αποφασίζοντες για όλη αυτή την πολιτική μάς λένε:
• Ότι στο χώρο της υγείας χάνονταν κάθε χρόνο 5,5 δισ. ευρώ δηλαδή 55 δισ. σε μια δεκαετία.
• Ότι η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 9,5 δισ. ευρώ τον χρόνο δηλαδή 95 δισ. σε μια δεκαετία.
• Ότι η εισφοροδιαφυγή αγγίζει τα 4 δισ. ευρώ το χρόνο, δηλαδή 40 δισ. σε μια δεκαετία.
Μόνο αυτά αρκούν για να καταδείξουν πώς φτάσαμε ώς τη σημερινή κατάσταση. Όσοι σήμερα την ανακαλύπτουν, οφείλουν να πουν στο λαό γιατί δεν έδρασαν όλα αυτά τα χρόνια.
Την ίδια ώρα η χώρα ήταν τέταρτη στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών στην αγορά όπλων και οπλικών συστημάτων.
Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν αληθινό γολγοθά. Ο λαός περνάει την πιο Μεγάλη Εβδομάδα του.
Όμως, βαθιά μέσα μας, πρέπει να κρατήσουμε την ελπίδα για την ανάσταση από όλη αυτή την τραγωδία.
Το μήνυμα που πρέπει να κρατήσουμε και να διατηρήσουμε είναι η ανάγκη της αλληλεγγύης, της αγάπης και της συνεισφοράς του ενός προς τον άλλον.
Είναι πρώτιστο καθήκον να απαλλαγούμε από τη σύμβαση και το Μνημόνιο καθώς και από τις επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν, ως μοχλός της αναπαραγωγής και της αναδιάταξης του συστήματος.
Η Αριστερά, διαχρονικά, έχει αποδείξει με τους αγώνες και τις μάχες της ότι είναι η ελπίδα για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νεολαίους. Στους χώρους της καθώς και στα συνδικάτα και στα κινήματα, είναι αναγκαία η συμμετοχή και η συσπείρωση όλων, για να δοθούν οι πολιτικές, κοινωνικές και συνδικαλιστικές απαντήσεις εναντία σε αυτή την πολιτική.
Μπορεί κανείς να διακρίνει αυτή την πορεία στη ζωή προσώπων αλλά και λαών.
Σήμερα, τόσο στη χώρα όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, βιώνουμε μια κατάσταση τραγική. Ο καπιταλισμός αντιμετωπίζοντας μια βαθιά δομική κρίση, ως αποτέλεσμα των ιστορικών αδιεξόδων του, επιχειρεί να καταστρέψει τον κόσμο της εργασίας για να βρει διέξοδο.
Τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς βρισκόμαστε σε μια εποχή απόλυτης συσσώρευσης πλούτου σε ελάχιστα χέρια, αναδιάταξη του συστήματος σε βάρος της κοινωνίας, ακραίου και άκρατου πλουτισμού από την καταλήστευση κοινωνικών πόρων.
Σημαντικός σκοπός και στόχος σε αυτή τη διαδικασία είναι η λεηλάτηση και κατάργηση των κοινωνικών, πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Ο καπιταλισμός θέλει να συναντήσει την επόμενη φάση με τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νεολαίους σε μια κατάσταση απόγνωσης και απαλλαγμένους από όλα τα κατακτημένα δικαιώματά τους.
Στη χώρα μας:
• Οι άνεργοι έχουν φτάσει το 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους.
• Ο μη ενεργός πληθυσμός είναι σήμερα 500.000 περισσότερος από τον ενεργό πληθυσμό, ξεπερνώντας ακόμα και τις εποχές μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• Όλες οι προσλήψεις που έχουν γίνει σε ποσοστό 60% αφορούσαν και αφορούν ελαστικές μορφές εργασίας, δηλαδή ολιγόωρη απασχόληση, μονοήμερα, διήμερα κ.λπ.
• 150.000 επιχειρήσεις έχουν απλήρωτο το προσωπικό τους πάνω από δύο έως και πέντε μήνες.
• Ένας στους τρεις εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος.
• Κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκεται σήμερα το 40% του πληθυσμού.
• Το 25% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το απόλυτο όριο της φτώχειας.
• Οι μισθοί και οι συντάξεις είναι ήδη μειωμένες κατά μέσο όρο 40%.
• Οι τιμές υπηρεσιών, αγαθών και προϊόντων ανεβαίνουν διαρκώς.
• Φτάσαμε, πλέον, στο σημείο κάθε μέρα να έχουμε τρεις αυτοκτονίες.
Αυτή η τραγική εικόνα θα μπορούσε να συμπληρωθεί και από άλλα συγκλονιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή αναδιανομή εισοδήματος και μεταφοράς κοινωνικών πόρων και πλούτου από τους πολλούς σε εξαιρετικά λίγους.
Την ίδια ώρα οι αποφασίζοντες για όλη αυτή την πολιτική μάς λένε:
• Ότι στο χώρο της υγείας χάνονταν κάθε χρόνο 5,5 δισ. ευρώ δηλαδή 55 δισ. σε μια δεκαετία.
• Ότι η φοροδιαφυγή αγγίζει τα 9,5 δισ. ευρώ τον χρόνο δηλαδή 95 δισ. σε μια δεκαετία.
• Ότι η εισφοροδιαφυγή αγγίζει τα 4 δισ. ευρώ το χρόνο, δηλαδή 40 δισ. σε μια δεκαετία.
Μόνο αυτά αρκούν για να καταδείξουν πώς φτάσαμε ώς τη σημερινή κατάσταση. Όσοι σήμερα την ανακαλύπτουν, οφείλουν να πουν στο λαό γιατί δεν έδρασαν όλα αυτά τα χρόνια.
Την ίδια ώρα η χώρα ήταν τέταρτη στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών στην αγορά όπλων και οπλικών συστημάτων.
Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν αληθινό γολγοθά. Ο λαός περνάει την πιο Μεγάλη Εβδομάδα του.
Όμως, βαθιά μέσα μας, πρέπει να κρατήσουμε την ελπίδα για την ανάσταση από όλη αυτή την τραγωδία.
Το μήνυμα που πρέπει να κρατήσουμε και να διατηρήσουμε είναι η ανάγκη της αλληλεγγύης, της αγάπης και της συνεισφοράς του ενός προς τον άλλον.
Είναι πρώτιστο καθήκον να απαλλαγούμε από τη σύμβαση και το Μνημόνιο καθώς και από τις επιπτώσεις που αυτά επιφέρουν, ως μοχλός της αναπαραγωγής και της αναδιάταξης του συστήματος.
Η Αριστερά, διαχρονικά, έχει αποδείξει με τους αγώνες και τις μάχες της ότι είναι η ελπίδα για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και τους νεολαίους. Στους χώρους της καθώς και στα συνδικάτα και στα κινήματα, είναι αναγκαία η συμμετοχή και η συσπείρωση όλων, για να δοθούν οι πολιτικές, κοινωνικές και συνδικαλιστικές απαντήσεις εναντία σε αυτή την πολιτική.
(Το άρθρο γράφτηκε πριν από δέκα μέρες. Ο τίτλος του αποδείχτηκε προφητικός. Η πολιτική πράξη του Δημήτρη Χριστούλα στο Σύνταγμα επιβεβαίωσε την αλήθεια του)
* Ο Κωνσταντίνος Μ. Σκηνιώτης είναι ποιητής,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Σχόλια
