Ξεκίνησα να πάω στη μεγάλη ετήσια έκθεση γλυπτικής του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Μια έκθεση που άνοιξε τις πύλες της στις 16 Σεπτεμβρίου…
Όμως, βλέπετε, είμαι ένας κοινός θνητός. Και τη στιγμή που πήγαινα να περάσω την πύλη, μια αγριωπή κυρία με ρώτησε ποιος είμαι.
Προφανώς η απάντησή μου δεν ήταν ικανοποιητική και η κυρία μου δήλωσε πως δεν μπορώ να περάσω. Μόλις εκείνη τη στιγμή πρόσεξα δίπλα της μια ακόμη πιο αγριωπή κυρία, που δεν ήταν άλλη από την υπουργό Πολιτισμού.
Περίμεναν την κυρία Μακρόν και δεν ξέρω ποιους άλλους, οπότε αυθαιρέτως η είσοδος στην έκθεση ήταν απαγορευμένη. Ομολογώ πως ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όταν έρχεται σε ένα μουσείο η σύζυγος κάποιου ηγέτη ή και ο ίδιος ο ηγέτης εμείς οι άλλοι πρέπει να μένουμε απ’ έξω.
Προφανώς γιατί όλοι είμαστε ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Πώς να συγκριθεί ένας ταπεινός συνεργάτης του «Δρόμου» με την εκ Γαλλίας κυρία;
Αποζημιώθηκα λίγο πιο κάτω όταν είδα την… Μπάρμπι! Νόμιζα πως ήταν όραμα, όμως δεν είχα πέσει σε κάποια θλιβερή φαντασίωση. Ήταν η πρόεδρος της Δημοκρατίας με ένα ροζ φόρεμα που σκότωνε. Ίσως της το έδωσαν δώρο με το μαξιλαράκι που την απεικονίζει και στολίζει τον καναπέ όπου υποδέχθηκε τον τηλε-βιβλιοπώλη ακροδεξιό υπουργό, γνωστό και ως «Μπουμπούκο»…
Την επόμενη φορά, φρόντισα να ενημερωθώ μήπως επισκεπτόταν το Μουσείο κανένας ηγέτης ή η σύζυγος ή η συμπεθέρα του κι όταν βεβαιώθηκα πως δεν θα μου απαγόρευαν πάλι την είσοδο, πήρα το μετρό και πήγα στον Ευαγγελισμό στριμωγμένος σαν σαρδέλα –όπως ταιριάζει σε εμάς τους απλούς πολίτες αυτής της χώρας– και έφτασα στο Μουσείο.
Εδώ τα ξέχασα όλα!
Πραγματικά εκπληκτικές δουλειές, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Παραδοσιακές, πιο σύγχρονες, ένα πανόραμα δημιουργίας. Να απορείς πώς τόσοι ταλαντούχοι άνθρωποι βρίσκονται ανάμεσά μας και να νιώθεις μια μαγεία να σε τυλίγει στον τόσο όμορφο κήπο του Μουσείου. Περνάς το κατώφλι και βρίσκεσαι σε έναν κόσμο πολύχρωμο και καθόλου ουδέτερο.
Είναι σαφής και η πολιτική διάσταση σε πολλά από τα έργα που εκτίθενται. Οι καλλιτέχνες –στην πλειονότητά τους– είναι δίπλα μας, ζουν και αφουγκράζονται την πραγματικότητα, την σχολιάζουν ο καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Ένα κεφάλι βασιλιά, άδειο γυαλί με κορώνα, με παρέπεμψε στους ηγέτες μας. Ένα κουτί με μια σχισμή μας βεβαίωνε πως ο κόσμος μέσα είναι ίδιος με τον έξω. Εκεί ήταν κι ο ξεριζωμός, οι γυάλινες γυναικείες θεότητες, το κορίτσι με το ελάφι, οι παράξενοι στρατιώτες, τα πιόνια στη σκακιέρα, το ερωτευμένο ζευγάρι, η κραυγή απελπισίας, μια ρόδα στα σύννεφα, ένα θρανίο διαφορετικό και τόσα άλλα.
Η τέχνη μάς θρέφει. Είναι απαραίτητη όσο το ψωμί. Και μια έκθεση γλυπτικής με την υλική παρουσία των έργων δεν μπορεί αν αποτυπωθεί ούτε με φωτογραφίες, ούτε με βίντεο. Είναι η ζωντανή απόδειξη πως όλα αυτά που μάθαμε να κάνουμε από απόσταση, δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που βλέπουμε και ζούμε από κοντά.
Και φυσικά αναρωτιόμουνα πώς βιοπορίζονται αυτοί οι άνθρωποι που δημιουργούν τόσο όμορφα και μας προκαλούν αληθινές τέρψεις.
Καθώς τυχαίνει να γνωρίζω κάποιους από τους καλλιτέχνες, νομίζω θα προκαλούσε μεγάλη έκπληξη στο κοινό αν μάθαιναν πώς και πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα…
Στη χώρα των φελλών, οι δημιουργοί στέκονται στη γωνία. Όμως από εκεί μας στέλνουν μήνυμα ελπίδας!
INFO
Στην έκθεση Γλυπτικής του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ) που φιλοξενείται για τέταρτη συναπτή χρονιά στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο συμμετέχουν 94 γλύπτες, κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης ενδιαφέροντος στα μέλη του ΕΕΤΕ και επιλογής των έργων τους από την αιρετή Επιτροπή Κρίσεων του ΕΕΤΕ.
Η έκθεση θα κρατήσει έως τις 17 Οκτωβρίου 2021.
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Τετάρτη έως Κυριακή 8:00-20:00, Τρίτη 13:00-20:00 (αρκεί να μην έρθει κανένας ηγέτης ή οι συγγενείς του).
