Η ξενοδουλεία στάζει από το Wikileaks

Ποιος μιλά για αμερικανικές παρεμβάσεις.
Του Γιώργου Τσίπρα.

Οι μέχρι σήμερα διαρροές από το Wikileaks που σχετίζονται με την Ελλάδα, προέρχονται από την αλληλογραφία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Aφορούν σχετικά χαμηλής διαβάθμισης έγγραφα -όπως και όλα σχεδόν που δημοσιεύει το Wikileaks διεθνώς- και άρα λιγότερο «ζουμερά» απ’ ό,τι θα ήταν άλλα. Επίσης, είναι βέβαιο πως έστω κι έτσι, τα δημοσιευμένα αποτελούν ένα ελάχιστο τμήμα χιλιάδων εγγράφων που θα είχαν το ίδιο ή μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη χώρα μας. Παρ’ όλα αυτά, όσα έχουν δημοσιευτεί έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον στο βαθμό που επιβεβαιώνουν ορισμένα πράγματα.
Πρώτο, επιβεβαιώνουν τις στενές σχέσεις που έχουν με την πρεσβεία (μία είναι η πρεσβεία) και τον υπερατλαντικό φίλο, ο πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος όπως και ο κόσμος των ισχυρών ΜΜΕ. Από τις «αναφορές» (με την έννοια του «αναφέρομαι» σε ανώτερο) του υπουργού Δημόσιας Τάξης Χρυσοχοΐδη στον τότε πρέσβη για τη ΕΥΠ, έως τη συμμετοχή του εθνοπατριώτη (από το ύφος των γραφόμενών του) Λαζαρίδη, συμβούλου του Σαμαρά, σε σύσκεψη εργασίας της πρεσβείας για τα ανοίγματα προς Ρωσία από τον Καραμανλή, τον καιρό που κυβερνούσε ο τελευταίος. Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν εκθέσεις της πρεσβείας, αποκαλυπτικές για τις σχέσεις της με ελληνικά ΜΜΕ, δημοσιογράφους, ακόμη και τις σχολές δημοσιογραφίας. Η απαντητική επιστολή μίας των συνεργατών της εκπομπής Νέοι Φάκελοι, που εμπλέκει ένα από τα τηλεγραφήματα, μάλλον έκανε τα πράγματα χειρότερα για τους συντελεστές τους.
Δεύτερο, επιβεβαιώνουν τη διαρκή επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας από τις ΗΠΑ και την πρεσβεία τους, επέμβαση που επί ΓΑΠ τείνει να ξανα-αποκτήσει ποιότητες παλιών καλών καιρών για την Ελλάδα.
Τρίτο, ο αντιαμερικανισμός για τον οποίο η πρεσβεία σηκώνει τα χέρια ψηλά, θεωρώντας τον περίπου στοιχείο πρόληψης, επιβεβαιώνεται και αυτός πως καλώς υπάρχει. Όσοι θεωρούν πως «αντιαμερικανισμός είναι ο σοσιαλισμός των ηλίθιων» θα έπρεπε να το ξανασκεφτούν…
Τέταρτο, η πραγματικότητα που αντανακλούν τα τηλεγραφήματα δεν συνάδει με τις συμπαθείς(;) και επίμονες προσπάθειες μερίδας της Αριστεράς (από πολλές διαφορετικές καταβολές) να αποδείξει πως η εγχώρια άρχουσα τάξη δεν είναι υποχείριο κανενός, πως ό,τι κάνει το κάνει με δική της πρωτοβουλία κ.λπ. Μήπως αν αποδειχτεί το αντίθετο, μειώνεται το αίσχος των πολιτικών της και η αντίθεσή μας μαζί της και ενάντια στα κόμματά της. Μήπως η ξενοδουλεία τους να μην τους κάνει ακόμη πιο ξένο σώμα για το λαό και τη χώρα, και ακόμη πιο ασύμβατους με μια διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση.

Σχόλια