Αντιμέτωπη με μια μεγάλη κρίση (ταυτόχρονα ανθρωπιστική, υγειονομική και εθνικής ασφάλειας) βρίσκεται η χώρα μας τις τελευταίες μέρες, μετά τον εμπρησμό και την ολοκληρωτική καταστροφή του ΚΥΤ της Μόριας στη Λέσβο. Η «ωρολογιακή βόμβα» του μεταναστευτικού έσκασε, δημιουργώντας μια απ’ τις πιο δύσκολες προς επίλυση καταστάσεις, ίσως τη χειρότερη για τη χώρα μας αυτή τη στιγμή – ενώ δηλαδή καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα το δεύτερο κύμα της πανδημίας αλλά και τον τούρκικο επεκτατισμό.
Επεισόδια, πυρκαγιά, άστεγοι…
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η έκρυθμη κατάσταση ξεκίνησε την Τετάρτη 9 Σεπτέμβρη όταν ομάδα μεταναστών αρνήθηκε τα μέτρα καραντίνας που επιβλήθηκαν στο hot-spot της Μόριας. Τα μέτρα αποφασίστηκαν μετά τον εντοπισμό 35 κρουσμάτων κορωνοϊού, με στόχο να εμποδίσουν την εξάπλωση του ιού εντός της δομής αλλά και τη διάδοσή του έξω απ’ αυτή. Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ, εκείνη την ώρα στη Μόρια βρίσκονταν μονοψήφιος αριθμός αστυνομικών, που προφανώς ήταν αδύνατο να ελέγξει την κατάσταση. Αποτέλεσμα των επεισοδίων αυτών ήταν να καεί μεγάλο μέρος των σκηνών και των εγκαταστάσεων.
Η φωτιά που ξέσπασε την επόμενη μέρα κατέκαψε ότι είχε απομείνει, αφήνοντας άστεγους 13 χιλιάδες ανθρώπους και δημιουργώντας μια ανεξέλεγκτη κατάσταση στο νησί. Μερικές εκατοντάδες ασυνόδευτα ανήλικα έχουν ήδη μεταφερθεί σε δομές της Β. Ελλάδας, ενώ τις προηγούμενες μέρες 2 χιλιάδες περίπου βρήκαν κατάλυμα σε επιβατικό πλοίο (που μεταφέρθηκε εκτάκτως για το λόγο αυτό στο νησί), καθώς και σε αρματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού. Οι υπόλοιποι μένουν στο δρόμο, στα όρια της πόλης της Μυτιλήνης, όπου έστησαν φραγμό δυνάμεις της αστυνομίας, αλλά και στις πλαγιές και τους οικισμούς πέριξ της Μόριας.
Γκρίζα ζώνη η Λέσβος
Αυθόρμητη πράξη οργής και απελπισίας; Προβοκάτσια; Υποκινούμενη εξέγερση από ΜΚΟ (ήδη οι αρχές ερευνούν ύποπτο SMS που καλούσε σε εκκένωση της δομής μισή ώρα πριν ξεσπάσουν οι φλόγες, αλλά και τις προτροπές ΜΚΟ προς τους μετανάστες να αντιδράσουν στα μέτρα αστυνόμευσης), οι οποίες έχουν αποδεδειγμένα και επανειλημμένα παίξει ύποπτο ρόλο στο νησί; Δάκτυλος ξένων μυστικών υπηρεσιών που έχουν όφελος απ’ την ανατίναξη και το γκριζάρισμα των νησιών του Αιγαίου; Συνδυασμός των παραπάνω;
Είναι ευθύνη των αρχών να εξακριβώσουν τα ακριβή αίτια του εγκληματικού εμπρησμού. Ίσως και να μη μάθουμε ποτέ. Το σίγουρο όμως είναι πως το ακριτικό νησί της Λέσβου με γεγονότα σαν κι αυτά αποσταθεροποιείται ακόμη περισσότερο, επιβεβαιώνοντας τη μετατροπή του σε γιγάντιο hot-spot και ντε φάκτο γκρίζα ζώνη – στην οποία δρουν ΜΚΟ, μυστικές υπηρεσίες και άλλοι, και στην οποία το ελληνικό κράτος ασκεί την κυριαρχία του μόνο μερικώς και υπό όρους.
Η Λέσβος πρέπει άμεσα να αποσυμφορηθεί. Είναι αίτημα όλου του νησιού να φύγουν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες απ’ τη Λέσβο, να μην ανοίξει καμιά άλλη δομή εγκλωβισμού μεταναστών, να σταματήσει η δράση των ΜΚΟ που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει στο νησί. Είναι ζήτημα ανθρωπισμού, κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής ασφάλειας
Οι επόμενες μέρες
Μεγάλο ερωτηματικό και ζητούμενο των αμέσως επόμενων ωρών και ημερών είναι το πώς θα μπορέσει να εκτονωθεί η κατάσταση στο νησί. Η κυβέρνηση ξεκινά εργασίες για τη δημιουργία προσωρινού καταυλισμού στο Καρά Τεπέ, ώστε να μην μείνουν οι άνθρωποι αυτοί για πολύ στο δρόμο, μεταφέρει δυνάμεις της αστυνομίας για τον έλεγχο της τάξης και κλιμάκια του ΕΟΔΥ για τη διεξαγωγή τεστ για τον κορωνοϊό. Τρέχει να μαζέψει ό,τι μπορεί, αφού δεν κατάφερε να προλάβει το κακό, και μη έχοντας κανένα στρατηγικό σχεδιασμό άρσης του αδιεξόδου – διότι αυτό θα απαιτούσε τη σύγκρουση με την ευρωπαϊκή προσταγή, να μείνουν οι μετανάστες εδώ πάση θυσία.
Η τοπική κοινωνία, φοβισμένη και οργισμένη, καχύποπτη απέναντι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, βλέπει τον τόπο της να μετατρέπεται σε αβίωτη ζώνη, τη δυστυχία να παρασέρνει μαζί μετανάστες και ντόπιους, και τις αντοχές της να εξαντλούνται. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον είναι μεγάλος ο κίνδυνος εκ νέου ανάφλεξης και προβοκατόρικων ενεργειών που πιθανά να εκτροχιάσουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν καλοδεχούμενη απ’ όσους εποφθαλμιούν την πατρίδα μας. Μια τέτοια εξέλιξη πρέπει με κάθε θυσία να αποτρέψουν οι αρχές και οι κυβερνώντες, αλλά και όλη η ελληνική κοινωνία.
Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει άμεσα να αποσυμφορηθεί το νησί. Οι συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει για το τι είδους δομή, προσωρινή ή μόνιμη, θα αντικαταστήσει τη Μόρια και πού αυτή θα στηθεί, ποιες ΜΚΟ και πώς θα συνεχίσουν να δρουν στο νησί κ.ο.κ. απλά ανακυκλώνει το αδιέξοδο και προετοιμάζει τις επόμενες εκρήξεις. Είναι αίτημα όλου του νησιού να φύγουν οι μετανάστες απ’ τη Λέσβο, που έχει σηκώσει δυσανάλογα βάρη, να μην ανοίξει καμιά άλλη δομή εγκλωβισμού μεταναστών, να σταματήσει η δράση των ΜΚΟ που λειτουργούν ως κράτος εν κράτει στο νησί. Είναι ζήτημα ανθρωπισμού, κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής ασφάλειας.
Αποτυχία της Ε.Ε., και όχι μόνο
Ο εμπρησμός και η ολική καταστροφή της Μόριας, που οδήγησε στην απόφαση να κηρυχθεί η Λέσβος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τους επόμενους 4 μήνες, δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Ήταν το προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής πολιτικής μετανάστευσης, που προέβλεπε τη μετατροπή της χώρας μας σε hot-spot όλης της Ε.Ε. και φράχτη συγκράτησης των μεταναστευτικών ροών απ’ την Τουρκία. Μια πολιτική που, παρά τις ιδεολογικές παραλλαγές, εφάρμοσαν κατά γράμμα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
Ο ευρωπαϊκός Τύπος μιλά για το «σύμβολο της αποτυχίας της Ευρώπης», και οι ηγέτες της Ε.Ε. δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στη χώρα μας βγάζοντας λόγους περί ανθρωπισμού και αλληλεγγύης. Όλοι μιλούν για μια γενναία απόφαση που πρέπει να λάβει η Ευρώπη για τον καταμερισμό των βαρών του μεταναστευτικού. Προς το παρόν όμως η αλληλεγγύη εξαντλείται στη μεταφορά μερικών δεκάδων ασυνόδευτων ανηλίκων απ’ τις δομές τις Ελλάδας σε χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά (η κα Μέρκελ δήλωσε ότι θα δεχθεί 100 ασυνόδευτα ανήλικα, το ίδιο και ο Γάλλος πρόεδρος κ. Μακρόν). Οι πολλές χιλιάδες εξακολουθούν να μένουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, χωρίς καμιά προοπτική. Οι ΜΚΟ συνεχίζουν να διαχειρίζονται τον πακτωλό των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Και η Τουρκία απειλεί διαρκώς με άνοιγμα των ροών, εντάσσοντας το μεταναστευτικό στον εν εξελίξει υβριδικό πόλεμό της, κάνοντας μάλιστα και κηρύγματα ανθρωπισμού στη χώρα μας, την Ε.Ε. και τη Δύση γενικότερα…
Η ψύχραιμη αντιμετώπιση της τωρινής κρίσης, και η πίεση για αλλαγή στρατηγικής της χώρας μας (με έμπρακτη άρνηση του ρόλου φράχτη της Ε.Ε. και αποθήκης ψυχών που μας έχει επιβληθεί), είναι όρος για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός του μεταναστευτικού. Ώστε να σταματήσουμε να βιώνουμε ανθρωπιστικές τραγωδίες όπως αυτές της Μόριας, και να ανακτηθεί η κυριαρχία της χώρας στην κρίσιμη γεωπολιτικά περιοχή των νησιών του Β.Α. Αιγαίου.
Αναγκαίες υπενθυμίσεις
Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Μόρια, είναι αναγκαίο να υπενθυμίσουμε κάποιες στιγμές του τελευταίου χρόνου που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονται με αυτά:
Όλα καλά στη Μόρια: «Το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) Λέσβου στη Μόρια είχε και έχει και σοβαρές υπηρεσίες και υποδομές, και ουδέποτε απειλήθηκε η βιωσιμότητά του», δήλωνε μεταξύ άλλων στις 15 Δεκεμβρίου 2019, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Free Sunday, ο διοικητής του ΚΥΤ της Μόριας κ. Δ. Βαφέας. Ήταν οι πρώτοι μήνες της κυβέρνησης Ν.Δ., τότε που ήθελε να καθησυχάσει την κοινή γνώμη σχετικά με το μεταναστευτικό ώστε να συνεχίσει να εφαρμόζεται η πολιτική εγκλωβισμού των μεταναστών σε «δομές» στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα.
Η απόβαση των ΜΑΤ: Μοιάζει μακρινή ιστορία, όμως ήταν μόλις 6 μήνες πριν, στις 25 Φλεβάρη του 2020, όταν δυνάμεις των ΜΑΤ έκαναν απόβαση στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου. Στόχος αυτών που τα έστειλαν ήταν να καταστείλουν τις αντιδράσεις των κατοίκων, που ζητούσαν την αποσυμφόρηση των νησιών, και να επιβάλουν την παραμονή και επέκταση των δομών εγκλωβισμού μεταναστών. Τότε οι κάτοικοι και οι φορείς των νησιών λοιδορήθηκαν ως ξενόφοβοι και φασίστες από «προοδευτικούς» των ΜΚΟ και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και «ρεαλιστές» της κυβέρνησης της Ν.Δ. Η προειδοποίηση των κατοίκων για τον κίνδυνο που συνιστά ο εγκλωβισμός δεκάδων χιλιάδων μεταναστών στον τόπο τους δεν εισακούστηκε απ’ όλους αυτούς τους υπεύθυνους σε Ελλάδα και Ευρώπη, που σήμερα δακρύζουν για το ανθρωπιστικό δράμα.
27+23+119: Είχε προξενήσει εντύπωση σε πολλούς ο τρόπος με τον οποίο είχε ανακοινωθεί ο αριθμός των νέων κρουσμάτων του κορωνοϊού στις 2 Απριλίου. Τα 23 κρούσματα στη Ριτσώνα ήταν τα πρώτα που καταγράφονταν σε δομή μεταναστών. Οι αρχές επέλεξαν να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο συνάντησης του μεταναστευτικού και της πανδημίας αυξάνοντας τα μέτρα αστυνόμευσης και ελέγχου της εισόδου στις δομές – μέτρα τα οποία, σε συνδυασμό με τη χαμηλή ένταση του πρώτου κύματος της πανδημίας στη χώρα μας, βοήθησαν ώστε να μην υπάρξουν μέχρι και το καλοκαίρι ιδιαίτερα προβλήματα. Τα μέτρα αποσυμφόρησης των δομών όμως όλο αυτό το διάστημα είναι κάτι παραπάνω από ελλιπή, ενώ οι υποτυπώδεις υποδομές υγείας (ειδικά στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου) έκαναν πολλούς να προειδοποιούν για υγειονομικές βόμβες.
13.000 άδειες καρέκλες: Την προηγούμενη Τρίτη ακτιβιστές στο Βερολίνο τοποθέτησαν 13.000 καρέκλες μπροστά από το γερμανικό Κοινοβούλιο, ζητώντας την άμεση αποσυμφόρηση του ΚΥΤ της Μόριας και καταγγέλλοντας την ελληνική κυβέρνηση και τις κυβερνήσεις της Ε.Ε. για την ανάλγητη πολιτική τους. Ο ακτιβισμός αυτός ήρθε εν μέσω δημοσιευμάτων στον ευρωπαϊκό Τύπο για τις τραγικές συνθήκες στις δομές μεταναστών στην Ελλάδα, αλλά και καταγγελιών για επαναπροωθήσεις μεταναστών στο Αιγαίο, αναπαράγοντας βίντεο που διακινούν τούρκικα μέσα. Οι «ανθρωπιστικές» αυτές φωνές στην Ευρώπη, όσο δεν μετατρέπονται σε έμπρακτες ενέργειες καταγγελίας του βρώμικου ρόλου της Τουρκίας και σε πολιτικές ισότιμης κατανομής των μεταναστών στις χώρες της Ε.Ε., το μόνο που πετυχαίνουν είναι να γίνονται το άλλοθι της Ευρώπης-Φρούριο και να συντονίζονται αντικειμενικά με φωνές όπως του Ερντογάν και του Αλ-Τζαζίρα, που πιέζουν την Ελλάδα και την καταγγέλλουν για αντιμεταναστευτική πολιτική.
