Η στικτή ή γελαστή ύαινα είναι ένα από τα τρία είδη του γένους Hyaena, που ανήκει στην οικογένεια σαρκοφάγων θηλαστικών Hyaenidae.

Οι ύαινες και των τριών ειδών μοιάζουν με σκύλο και διαθέτουν πανίσχυρες σιαγώνες, με τεράστιους και εξαιρετικά σκληρούς γομφίους, που τους επιτρέπουν να θρυμματίζουν μεγάλα οστά και να τρέφονται με το μεδούλι. Η στικτές ύαινες του άστεως και της υπαίθρου είναι τα δυο υποείδη της στικτής ύαινας. Ονομάζονται και γελαστές λόγω του γεγονότος ότι το ουρλιαχτό τους μοιάζει με σαρκαστικό, ανατριχιαστικό γέλιο.
Όπως και τα υπόλοιπα είδη της οικογένειας και του είδους της, η στικτή ύαινα του άστεως δραστηριοποιείται τόσο τη νύχτα όσο και την ημέρα. Διαφέρει από τις υπόλοιπες ύαινες ως προς το γεγονός ότι ενώ οι πρώτες διατρέφονται κυρίως με πτώματα (και επιτίθενται σε ζωντανά θηράματα μόνο όταν αδυνατούν να βρουν αλλιώς τροφή), η ίδια αρέσκεται περισσότερο στο κυνήγι των ζωντανών θηλαστικών, ενώ συνηθίζει -και συχνότατα προτιμά- να επιτίθεται σε ανθρώπους κάθε φύλου και ηλικίας. Η στικτή ή γελαστή ύαινα του άστεως είναι μεγαλόσωμη, ευφυέστερη, τολμηρότερη και περισσότερο αγελαία από τα υπόλοιπα ζώα του γένους, της οικογένειας και του είδους της. Προκειμένου να πείσει τα μελλοντικά θύματά της να κρατηθούν εντός της ακτίνας δράσης της, εμφανίζεται ως φιλικό, άκακο και συγκινητικά προστατευτικό ζώο. Εν συνεχεία ορμά απροειδοποίητα και με τρομερή ταχύτητα εναντίον τους και τα καταβροχθίζει με πρωτοφανή βουλημία. Το εν λόγω ζώον επικυρώνει συμβολικά τη διαδικασία της χώνευσης με ανατριχιαστικά ουρλιαχτά και ρεψίματα.
Σε αντίθεση με τις λοιπές ύαινες που προτιμούν να ζουν και να δραστηριοποιούνται στην ύπαιθρο, η στικτή ύαινα του άστεως επιλέγει ως ορμητήρια του κυνηγετικού της έργου διάφορα μεγάλα και καλαίσθητα κτίρια, όπως κυβερνητικά μέγαρα, κοινοβούλια, έδρες τραπεζών και επιχειρηματικών ομίλων, χρηματιστήρια κ.ά.

(Πηγή: εγκυκλοπαίδεια Πάπαρος Γιουρούσ’ Τζερμάνικα)

Ν. Κουνενής
[email protected]

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!