του Γιώργου Κυριακού
«Ο ρουμανικός λαός επέλεξε την υπόσχεση της ευημερούσας Ρουμανίας σε μια ισχυρή Ευρώπη» (Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν)
Υπό τον φόβο κατάρρευσης της οικονομίας, τον οποίο είχαν διασπείρει οι γνωστοί και σ’ εμάς ευαγείς οίκοι, καθώς και υπό τις απειλές της Ευρωπαϊκής Ιεράς Συμμαχίας, επιτεύχθηκε στον Β΄ γύρο των ρουμανικών προεδρικών εκλογών η νίκη (με ποσοστό 53,6%) του ευρωφιλελεύθερου δημάρχου του Βουκουρεστίου Νικουρόρ Νταν, υποστηρικτή του Κιέβου. Ίσως η καταγγελία του έτερου υποψήφιου, Τζόρτζε Σιμιόν, πως υπήρξε νοθεία και εξόφθαλμη επέμβαση Ευρωπαίων αξιωματούχων στις εκλογές, να είναι ανώφελη πλέον. Η αλήθεια είναι ότι ο Γάλλος πρέσβης αλώνιζε τη χώρα λες και ήταν αυτός υποψήφιος, ενώ και ο ίδιος ο Μακρόν εξέφρασε δημοσίως προεκλογικά την υποστήριξή του προς τον Νταν! Επιπλέον, ο ιδρυτής του Telegram Πάβελ Ντούροφ υπονόησε παρέμβαση της γαλλικής μυστικής υπηρεσίας, δηλώνοντας ότι ο διοικητής της DGSE του ασκούσε πιέσεις να φιμώσει τους υποστηρικτές του Σιμιόν. Κερασάκι στην τούρτα της… δημοκρατίας, οι 160.000 Μολδαβοί που έλαβαν ρουμανικά διαβατήρια και μεταφέρθηκαν με πούλμαν για να ψηφίσουν (Υπενθύμιση: οι προεδρικές εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου ακυρώθηκαν, και ο «φιλορώσος» νικητής Τζορτζέσκου αποκλείστηκε, διότι «τον υποστήριζαν ύποπτοι λογαριασμοί στο ΤικΤοκ»!).
Πάντως τα συγχαρητήρια του Ζελένσκι και σημαινόντων εκπροσώπων της ευρωπαϊκής αθλιότητας είναι δείγμα για το τι θα επακολουθήσει στη χώρα αυτή, ένα ικανό τμήμα των πολιτών της οποίας αντιτάχθηκε στην άνευ όρων και ορίων υποστήριξη του Κιέβου από τη ρουμανική κυβέρνηση – πολιτική που επιδείνωσε το πρόβλημα της φτώχειας. Το ποσοστό συμμετοχής πλησίασε βέβαια το 65%, έναντι 53% στον Α΄ γύρο, γεγονός που ερμηνεύεται ως αφύπνιση όλων των δυνάμεων που υποστηρίζουν τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Ήδη το εθνικό νόμισμα ενισχύθηκε έναντι του ευρώ και, όπως γράφουν οι «αρμόδιοι» κονδυλοφόροι, μειώθηκε ο κίνδυνος υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας. Μειώθηκαν και οι φόβοι του ευρω-ιερατείου για μη επιβολή αυξήσεων στη φορολογία! Ταυτόχρονα, η αντιμετώπιση του υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος απαιτεί να «μπει χέρι» στον δημόσιο πλούτο της Ρουμανίας… Όλα αυτά, συνδυασμένα με τις πολεμικές πιστώσεις προς την Ουκρανία, θα αυξήσουν τη φτώχεια – στην οποία οι Ρουμάνοι υποτίθεται ότι θα βυθίζονταν βαθύτερα εάν εξέλεγαν πρόεδρο τον Σιμιόν. Εδώ πλέον έχουμε… ομοιοπαθητική αντιμετώπιση!
Οι εκλογές τελικά ανέδειξαν μια Ρουμανία κομμένη στα δύο. Οι «ακραίες» φωνές (έτσι αποκαλούν οι ευρωπαϊστές τους πολιτικούς τύπου Τζορτζέσκου, οι οποίοι αναδύονται μέσα από τις στάχτες που προκαλεί το «κόμμα του πολέμου») επικρίνονται αποκλειστικά και μόνο για την αντίθεσή τους στην εμπλοκή της Ρουμανίας στον πόλεμο. Τα υπόλοιπα δεν ενδιαφέρουν. Αυτό ίσως θα έπρεπε να βάλει σε σκέψεις όσους με άνεση ενδίδουν στους φιλοπόλεμους ακροκεντρώους εν ονόματι της «καταπολέμησης της ακροδεξιάς».
