Η πανδημία του κορωνοϊού, αποτέλεσε μια μεγάλη πρόκληση για όλο τον πλανήτη, τεστάροντας τα συστήματα υγείας και την ετοιμότητα των κρατών να ανταπεξέλθουν στις έκτακτες συνθήκες που δημιούργησε αλλά και την αντοχή και την υπευθυνότητα των κοινωνιών. Το πρώτο κύμα της πανδημίας, μοιάζει με μακρινό παρελθόν για κάποιες χώρες, όπως χαρακτηριστικά η Κίνα απ’ όπου ξεκίνησαν όλα. Άλλες όπως οι ΗΠΑ και η Βραζιλία, όπου η ανεύθυνη κρατική διαχείριση συναντήθηκε με τις έντονες κοινωνικές ανισότητες, έχουν σταθερά υψηλά ποσοστά κρουσμάτων (συνολικά πάνω από 6 εκατομμύρια στις ΗΠΑ και 4 εκατομμύρια στη Βραζιλία) και θανάτων (σταθερά πάνω από 1.000 νεκροί ημερησίως στις ΗΠΑ). Ενώ και περιοχές που είχαν μείνει ανέπαφες στο πρώτο κύμα όπως η Ινδία (κατέγραψε αύξηση 9% με σχεδόν 500.000 νέα κρούσματα μόνο την προηγούμενη βδομάδα), η Αιθιοπία και άλλες χώρες της Αφρικής και της Ν.Α. Ασίας, προστίθενται στις χώρες με μεγάλο αριθμό κρουσμάτων.
Η Ευρώπη προετοιμάζεται για ένα δεύτερο κύμα πανδημίας πριν καλά-καλά κλείσουν οι πληγές από τα αποτελέσματα του πρώτου κύματος. Η χαλάρωση των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, η απελευθέρωση των μετακινήσεων, το άνοιγμα του τουρισμού και της οικονομίας, καθώς και ο μεγάλος αριθμός κρουσμάτων στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, αυξάνουν τους φόβους για αναζωπύρωση του ιού. Τα κρούσματα σε χώρες όπως η Γαλλία και Ισπανία αγγίζουν τα επίπεδα της προηγούμενης άνοιξης, χωρίς όμως να καταγράφονται τα ίδια υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Τα ερωτήματα για τις ευρωπαϊκές χώρες είναι αν και κατά πόσο αξιοποίησαν τους μήνες αυτούς για να θωρακίσουν τα συστήματα υγείας τους, καθώς και το αν θα μπορέσουν να αντέξουν οι ήδη καταπονημένες κοινωνικά και οικονομικά κοινωνίες τις επιπτώσεις ενός νέου λοκντάουν, με τις ευρωπαϊκές ελίτ να έχουν δείξει πως δεν είναι διατεθειμένες να συμφωνήσουν σε γενναία πακέτα στήριξης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, που ακόμη προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση που προκαλεί η αμφισβήτηση των ΗΠΑ του Τραμπ στη δυνατότητά του να αντιμετωπίσει την πανδημία, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου καλώντας τις χώρες να λάβουν άμεσα μέτρα για να μειωθούν οι επιπτώσεις της αναζωπύρωσης του ιού. Με ανακοινώσεις του προσπαθεί να αντιστρέψει την τάση χαλάρωσης που παρουσιάστηκε κυρίως μεταξύ νέων ανθρώπων, σαν αποτέλεσμα του ανοίγματος του τουρισμού, στο όνομα της επαναλειτουργίας της οικονομίας. Την ίδια στιγμή ανησυχητικά είναι τα αποτελέσματα ανάλυσης της Διεθνούς Αμνηστίας σύμφωνα με την οποία 7.000 επαγγελματίες της υγείας έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας της Covid-19 σε παγκόσμιο επίπεδο, με τον ΠΟΥ να καλεί τις κυβερνήσεις να πάρουν μέτρα που θα αποτρέψουν πιθανή κατάρρευση των συστημάτων υγείας. Όλα αυτά εν αναμονή του πολυπόθητου εμβολίου, για το οποίο ανταγωνίζονται μια σειρά κράτη, ερευνητικές ομάδες και πολυεθνικές του φαρμάκου, με τον ΠΟΥ όμως να προειδοποιεί πως μάλλον πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους, οπότε και αναμένεται να υπάρξουν εκτεταμένοι εμβολιασμοί, τονίζοντας τη σημασία που έχει η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια πιθανού εμβολίου.
Την ίδια στιγμή, πληθαίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο ανορθολογικές φωνές που αμφισβητούν την ύπαρξη του ιού, και αντιπαρατίθενται με τα μέτρα καραντίνας, ζητώντας την επιστροφή στην κανονικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μαζικές κινητοποιήσεις της προηγούμενης βδομάδας στο Βερολίνο, οι οποίες φαίνεται να κατάφεραν να συσπειρώσουν όχι μόνο τους παρασυρμένους απ’ την συνομοσιολογία, αλλά και μια σειρά κοινωνικά στρώματα που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να κατακρημνίζεται σαν αποτέλεσμα της κρίσης που μεγεθύνεται απ’ την πανδημία. Οι φωνές αυτές που τροφοδοτούνται απ’ τις αντιφατικές απαντήσεις που έδωσαν τα κράτη στην πανδημία, απ’ τις αντιφατικές ανακοινώσεις της επιστημονικής κοινότητας, απ’ την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στις κυβερνήσεις, τις φαρμακοβιομηχανίες κ.ο.κ. μοιάζουν να υποσκάπτουν την ικανότητα των κοινωνιών να απαντήσουν συντεταγμένα στην πανδημία (περισσότερα εδώ και εδώ).
