Η Εβίνα ήξερε πως τα μικρά φαντασματάκια συνήθως ήταν ντυμένα με ένα άσπρο σεντόνι και παρ’ ότι ευαγγελίζονταν το φόβο, διασκέδαζαν τα μικρά παιδάκια.
Αυτή τη φορά, έλαβε χώρα μια διαφορετική διαδικασία, που στενοχώρησε μικρούς και μεγάλους… Παρά τις προετοιμασίες, το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν το ευκταίο. Τι και αν είχε φορέσει ένα πανέμορφο γαλάζιο φόρεμα; Τι και αν είχε πάει κομμωτήριο εμπιστευόμενη τις πιο δημιουργικές πτυχές του κομμωτή της; Τι και αν είχε φορέσει τις ολοκαίνουργιες κόκκινες γόβες της;
Πάνω που νόμιζε ότι τα είχε κάνει όλα όπως έπρεπε, πάνω που αισθανόταν πως είχε εκπληρώσει σχεδόν στην εντέλεια την αποστολή της, πάνω που κατευθυνόταν προς το στόχο με φινέτσα και αποφασιστικότητα, έχασε τα πάντα. Ένα μαύρο φάντασμα τη σκούντησε λίγο άγαρμπα, σα να ήθελε επίτηδες να την κάνει να νιώσει άσχημα, προσπερνώντας τη. Της πέρασε το μήνυμα…
Αμέσως, έχασε το χαμόγελο, την ευεξία και την όποια διάθεση της. Κάθισε γονατιστή, έβγαλε τις γόβες και χωρίς να έχει καμία ανησυχία αν το γρασίδι θα λερώσει το φόρεμα της, κοίταζε προς την εξέδρα των επισήμων. Κάποιοι χαμογελούσαν, κάποιοι πανηγύριζαν, κάποιοι ήταν μαγκωμένοι, κάποιοι «άφριζαν» παραδομένοι στο βασίλειο του εκνευρισμού και της αγανάκτησης. Και το τρόπαιο εκεί, να στέκει σχεδόν αγέρωχο, αλλά να μη χαμογελάει, υιοθετώντας έναν παράξενο μορφασμό. Να έχει επιλέξει τη στάση της ουδετερότητας, άραγε, από τακτ και ευγένεια; Μα, όποιος ήταν ικανός μπορούσε να δει πίσω από το γονότυπο. Δυσφορία έκρυβε. Βεβηλωμένο αισθανόταν, αλλά δεν ήθελε να χαλάσει τη (χαλασμένη) γιορτή.
Και απέναντι, περισσότερο κόσμο διέκρινες στις πύλες εξόδου, παρά στις κερκίδες τις ίδιες. Μπορεί η μαυρίλα να ασπρίσει τα τοπία; Μπορεί ο ήλιος να ανατείλει ξανά; Μπορεί η μπάλα να είναι στο επίκεντρο και οι διαιτητές απλοί παράγοντες εξυπηρέτησης του αθλήματος και μόνο; Χέρια που δεν κόβουν κεφαλιές παράνομα, αμυντικοί που δεν γκρεμίζουν ύπουλα μέσα σε περιοχές επιθετικούς, ανατροπές που γίνονται έξω από αυτές και δεν σφυρίζονται πέναλτι που διαμορφώνουν νικητές…
Μπορεί στον 21ο αιώνα ο Δαβίδ να νικήσει ξανά το Γολιάθ; Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αναφανδόν όχι. Δεν πρέπει να χαλάσει η όρεξη του ισχυρού με τίποτα… Αλλού; Ποιος ξέρει…
Κώστας Μαρούντας
