Εξοντώνουν τη χώρα με την τακτική της καμένης γης. Μαγαζί-μαγαζί, σπίτι-σπίτι, βιοτεχνία-βιοτεχνία, χωριό-χωριό, δήμο-δήμο, πόλη-πόλη…
Ευθυγραμμισμένοι πλήρως με τους επιδρομείς του εξελισσόμενου πρώτου πανευρωπαϊκού πολέμου του 21ου αιώνα. Οι σύγχρονοι γερμανοτσολιάδες, οι απόγονοι των παλιών δοσιλόγων και τα νέα φυντάνια που προέρχονται από μια αδηφάγα πλουτοκρατία, από ένα χαμηλού επιπέδου κοινωνικό στρώμα ηθικά και πολιτισμικά εξαθλιωμένων μικροαστών και ένα συρφετό Αριστερών ευνοημένων από τη σαπίλα του συστήματος και ξελιγωμένων για αναγνώριση από την εντόπια και διεθνή ολιγαρχία. Γιατί,μπορεί οι αυτομολήσαντες Αριστεροί να μην έγιναν ολιγάρχες, αλλά πήραν κουπόνια από τους ολιγάρχες. Θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, από διευθυντές οργανισμών μέχρι βουλευτές και υπουργοί, θέσεις στα πανεπιστήμια με αδιαφανείς διαδικασίες και «σμπρώξιμο» πάσης φύσεως, ισόβιους μισθούς από κόμματα και παχουλές χορηγίες από τράπεζες και μη κυβερνητικές οργανώσεις και ό,τι άλλο χαρακτηρίζεται ως «κινητικότητα» στη γλώσσα των μητροπόλεων, και πιο λαϊκά «απ’ τα χαμηλά στα αψηλά».
Με την απελπιστική αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την περικοπή του εφάπαξ και των επιδομάτων αναπηρίας, γάμου, παιδιών κ.λπ. και , ταυτόχρονα, την επιβολή φόρων στα σπίτια, τα επαγγέλματα, τα οικόπεδα και τα χωράφια και τις αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στη συμμετοχή στα φάρμακα και τα νοσήλεια, στα καύσιμα και σε κάθε είδος πρώτης ανάγκης, τις επιβαρύνσεις και τις κατασχέσεις από απλήρωτες δόσεις στεγαστικών και επαγγελματικών δανείων, κάθε νοικοκυριό και κάθε επιχείρηση πυρπολείται ολοσχερώς.
Οι πυρσοί των χρυσαυγιτών στις εκδηλώσεις μίσους είναι ντεκόρ μπροστά στους πραγματικούς πυρσούς των μνημονιακών που καίνε την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη. Τον Ελληνισμό καίνε, για την ακρίβεια, καθώς η μυρωδιά από τα καμμένα της Κύπρου φτάνει στα ρουθούνια μας και ο μαύρος καπνός απλώνεται πάνω από τη Μεσόγειο.
Οι φωτιές που κατέκαψαν τα δάση φαίνονται τόσο μικρές πλέον σε σύγκριση με τη φωτιά που κατακαίει τη χώρα, σώματι και πνεύματι. Γεμάτη η Ελλάδα από κλειστά μαγαζιά, βιομηχανικά κουφάρια, ξεριζωμένα αμπέλια και κομμένα καΐκια. Τα φαντάσματα των απελπισμένων που έπεσαν στις γραμμές του τρένου ή πήδηξαν από τα μπαλκόνια τους πλανιούνται στους έρημους εμπορικούς δρόμους και τα ανθρώπινα ράκη αυξάνονται στις φυλακές από χρέη στο ΙΚΑ και την εφορία. Οι νέοι αυτοεξορίζονται και ταπεινωμένοι ως Έλληνες αναζητούν δουλειά από τους αλαζόνες των μητροπόλεων που, κατά περίπτωση, άλλους λαούς τους βομβαρδίζουν με πυραύλους, άλλους τους εξωθούν σε εμφύλιους σπαραγμούς, άλλους τους πτωχεύουν και άλλους τους περιφρονούν και τους ταπεινώνουν. Αυτή είναι η Ελλάδα που κατασκευάζουν για λογαριασμό των «συμμάχων» και των εντόπιων εργολάβων εθνικών κηδειών, οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι και οι Κουβέληδες.
Γι’ αυτό λυσσάνε τα παπαγαλάκια στις τηλεοράσεις. Εταιρία σεκιούριτι έχουν συστήσει οι μεγαλόμισθοι των καναλιών για να προστατεύσουν την εντόπια ληστρική συμμορία που διευκολύνει τους διεθνείς πειρατές για να πάρει μερίδιο από το πλιάτσικο στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Φοβούνται την Αριστερά στην εξουσία, γιατί θα πρέπει να λογοδοτήσουν όλοι αυτοί που κατασπατάλησαν το δημόσιο πλούτο, αυτοί που πλούτισαν με θαλασσοδάνεια, αυτοί που διπλοχρέωσαν και τριπλοχρέωσαν τα δημόσια έργα, αυτοί που έκαναν λαθρεμπόριο πετρελαίου και χρυσού, αυτοί που νέμονται αντιδημοκρατικά και ανεξέλεγκτα τις δημόσιες συχνότητες, αυτοί που άνοιξαν λογαριασμούς στους φορολογικούς παράδεισους και έστησαν υπεράκτιες εταιρίες για να κρύψουν το μαύρο χρήμα από μίζες και υπερτιμολογήσεις, αυτοί που ξεπούλησαν τη δημόσια περιουσία έναντι πινακίου φακής, αυτοί που καταπάτησαν τις ακτές, αυτοί που υπονόμευσαν με τις επιλογές και τις υπογραφές τους την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία. Μεγάλος συρφετός, δηλαδή, που έχει τώρα συσπειρωθεί για να εμποδίσει την αποκάλυψη. Εξ ου και ο τόσο σφιχτός εναγκαλισμός Δεξιών, Σοσιαλδημοκρατών και «Αριστερών». Κοινοί πόθοι, κοινό έγκλημα, κοινή μοίρα.
Αναβράζων,
Γκαούρ
