Του Κωνσταντίνου Σταυρουλάκη. Τον τελευταίο καιρό η ελληνική εξέδρα στέλνει αντιφατικά μηνύματα. Από τη μία είχαμε στο Ηράκλειο τη δολοφονία του Γιάννη Ρουσάκη σε ραντεβού οργανωμένων για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, σε μία υπόθεση που ενδεχομένως να υπάρξουν ακόμη πολλά νέα επεισόδια στην εξέλιξή της. Από την άλλη πλευρά, την προηγούμενη Κυριακή είχαμε στη Ν. Σμύρνη ένα ακριβώς αντίθετο γεγονός. Ενώ το παιχνίδι Πανιώνιος-ΠΑΟΚ ήταν σε εξέλιξη, οι οργανωμένοι οπαδοί και των δύο ομάδων ξεκίνησαν να φωνάζουν συνθήματα κατά της ασκούμενης πολιτικής από την κυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου, ενώ και ο ίδιος ο ΓΑΠ άκουσε αρκετά «γαλλικά». Είχε βέβαια προηγηθεί μία απρόκλητη επέμβαση της αστυνομίας στο ημίχρονο, όπου τα ΜΑΤ εισήλθαν στην εξέδρα των οπαδών του ΠΑΟΚ και χτύπησαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους χωρίς φυσικά να καταλάβει κανείς το γιατί.
Σε ολόκληρο τον κόσμο, όσο κι αν οι εξουσίες προσπαθούν να πείσουν περί του αντιθέτου, πολλές ομάδες και ιδιαίτερα οι οπαδοί τους βλέπουν μέσα από την ταύτισή τους με την ομάδα τους και την ταύτισή τους με έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Χαρακτηριστικά, οι οπαδοί της Λάτσιο χαιρετούν συχνά φασιστικά, στο Λιβόρνο όταν μπαίνει γκολ τραγουδάει ολόκληρο το γήπεδο το Bella Ciao, ενώ και στην Κύπρο το ντέρμπι Ομόνοια-ΑΠΟΕΛ έχει γίνει πολλές φορές αιτία σύγκρουσης ομάδων ακροδεξιών οπαδών με αντίστοιχες αριστερών.
Στην Ελλάδα, αν και πάντα υπήρχε μία προτίμηση των εργατών προς τον Ολυμπιακό, ιδιαίτερα τη δεκαετία του ‘50, όπως και η ΑΕΚ υπήρξε ένα σωματείο-προνομιακός χώρος για την Αριστερά, τέτοιου βαθμού ταύτιση δεν υπήρξε ποτέ.
Μια σημαντική όμως στροφή στην ελληνική εξέδρα έγινε με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ιδιαίτερα στις τάξεις των φιλάθλων του Παναθηναϊκού συντελέστηκε μία σημαντική ριζοσπαστικοποίηση, για τα δεδομένα φυσικά αθλητικού σωματείου, με τους οπαδούς να έχουν έκτοτε πάντα πανό σχετικά με τη δολοφονία του εφήβου και τα συνθήματα κατά της αστυνομίας και της κυβέρνησης να δίνουν τον τόνο.
Την ίδια περίοδο, οπαδοί της Λάρισας ανέβαζαν πανό ενάντια στην άγρια πολιτική καταστολής της Ν.Δ., με συνθήματα για τον Ζαχόπουλο, τα dvd και τους κομιστές τους κ.λπ.
Επιπλέον, και σε άλλα σωματεία όπως ο ιστορικά αριστερός Εργοτέλης εμφανίστηκαν οι Alternatives, σύνδεσμος οπαδών με αριστερή τοποθέτηση για μία άλλη κοινωνία. Για να μη γελιόμαστε, ακόμη οι σύνδεσμοι οπαδών αποτελούν προνομιακό χώρο έκφρασης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ενώ και ο ακαδημαϊκός κ. Ζαϊμάκης, που έχει ασχοληθεί εκτενώς με το ζήτημα της πολιτικής κουλτούρας του ποδοσφαίρου, εκφράζει επιφυλάξεις για το αν ο οπαδικός χώρος μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο κοινωνικών αγώνων. Είναι όμως σημαντικό το γεγονός πως βλέπουμε ομάδες οπαδών να ψάχνουν τους πραγματικούς εχθρούς τους σε αυτούς που καταστρέφουν τη ζωή του κάθε νέου και όχι στον αντίπαλο οπαδό.
Στην Ελλάδα, αν και πάντα υπήρχε μία προτίμηση των εργατών προς τον Ολυμπιακό, ιδιαίτερα τη δεκαετία του ‘50, όπως και η ΑΕΚ υπήρξε ένα σωματείο-προνομιακός χώρος για την Αριστερά, τέτοιου βαθμού ταύτιση δεν υπήρξε ποτέ.
Μια σημαντική όμως στροφή στην ελληνική εξέδρα έγινε με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ιδιαίτερα στις τάξεις των φιλάθλων του Παναθηναϊκού συντελέστηκε μία σημαντική ριζοσπαστικοποίηση, για τα δεδομένα φυσικά αθλητικού σωματείου, με τους οπαδούς να έχουν έκτοτε πάντα πανό σχετικά με τη δολοφονία του εφήβου και τα συνθήματα κατά της αστυνομίας και της κυβέρνησης να δίνουν τον τόνο.
Την ίδια περίοδο, οπαδοί της Λάρισας ανέβαζαν πανό ενάντια στην άγρια πολιτική καταστολής της Ν.Δ., με συνθήματα για τον Ζαχόπουλο, τα dvd και τους κομιστές τους κ.λπ.
Επιπλέον, και σε άλλα σωματεία όπως ο ιστορικά αριστερός Εργοτέλης εμφανίστηκαν οι Alternatives, σύνδεσμος οπαδών με αριστερή τοποθέτηση για μία άλλη κοινωνία. Για να μη γελιόμαστε, ακόμη οι σύνδεσμοι οπαδών αποτελούν προνομιακό χώρο έκφρασης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ενώ και ο ακαδημαϊκός κ. Ζαϊμάκης, που έχει ασχοληθεί εκτενώς με το ζήτημα της πολιτικής κουλτούρας του ποδοσφαίρου, εκφράζει επιφυλάξεις για το αν ο οπαδικός χώρος μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο κοινωνικών αγώνων. Είναι όμως σημαντικό το γεγονός πως βλέπουμε ομάδες οπαδών να ψάχνουν τους πραγματικούς εχθρούς τους σε αυτούς που καταστρέφουν τη ζωή του κάθε νέου και όχι στον αντίπαλο οπαδό.
Σχόλια
