Ο εκλεγμένος της ΔΗΜ.ΑΡ. σε μνημονιακό ρόλο
«Από την πλευρά μας, θα προασπίσουμε το δικαίωμα στην εργασία – που είναι βασικό ατομικό δικαίωμα, σε μια εποχή κατά την οποία το συνδικαλιστικό κίνημα μετατρέπεται σε ιμάντα της αντιδραστικής, εσωστρεφούς πολιτικής των ηγεσιών των συνδικάτων και των ιδεολογικών και πολιτικών “καπέλων” τους».
Όχι, δεν πρόκειται για μανιφέστο του Συνδέσμου Βιομηχάνων, ούτε για ανακοίνωση της Δράσης του κ. Μάνου ή της Δημοκρατικής Συμμαχίας της κ. Μπακογιάννη. Αποτελεί την κατακλείδα δήλωσης του μέλους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, Ηλία Κανέλλη, με την οποία καλεί σε «αποδοκιμασία» κάθε σκέψη για απεργία την ερχόμενη εβδομάδα.
Για τον -κατά τα λοιπά- αριστερό συνδικαλιστή το δικαίωμα στην εργασία είναι βασικό ατομικό δικαίωμα και προφανώς δεν φαίνεται να ενοχλείται που στον κλάδο (τον οποίο υποτίθεται εκπροσωπεί) εξαπλώνονται οι ατομικές συμβάσεις εργασίας.
«Είναι δυνατόν να απεργήσουμε για το PSI;», αναρωτιέται δήθεν αφελώς ο συνδικαλιστής επικεφαλής της παράταξης που στήριξε η ΔΗΜ.ΑΡ. στις τελευταίες εκλογές των δημοσιογράφων, αναλαμβάνοντας για λογαριασμό όλης της μνημονιακής, κυβερνητικής και εργοδοτικής πτέρυγας την υπονόμευση κάθε απεργιακής αντίδρασης των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Τι ακριβώς έχει συμβεί; Μήπως οι δημοσιογράφοι κήρυξαν μόνοι τους πολιτική απεργία και δεν το καταλάβαμε;
Η ανταλλαγή ομολόγων που οδήγησε σε ληστεία των μισών και πλέον αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, στερεί ποσά που αντιστοιχούν σε συντάξεις περίπου 15 ετών για τους εργαζόμενους στον Τύπο και ασφαλώς θα οδηγήσουν σε σύντομη κατάρρευση και αυτά τα δήθεν ευγενή ταμεία. Οι διοικήσεις των ταμείων αρνήθηκαν να συναινέσουν και δέχτηκαν την επίθεση της κυβέρνησης. Τα σωματεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ συζητούν τρόπους αντίδρασης και σχεδιάζουν απεργιακή κινητοποίηση με στόχο την υπεράσπιση των ταμείων, την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και την αντίσταση στη μνημονιακή λαίλαπα που, ειδικά στον Τύπο, έχει αποφέρει χιλιάδες θύματα.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, το χορό της υπονόμευσης και της απεργοσπασίας δεν τον σέρνουν οι εργοδότες, ούτε οι συνδικαλιστές των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ούτε καν οι μηχανισμοί της κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι ένας οπαδός της υπεύθυνης Αριστεράς, της Αριστεράς που υποκλίνεται στο Μνημόνιο και προασπίζει τα συμφέροντα των εκδοτών, της Αριστεράς που ονειρεύεται κυβερνητικούς θώκους και (προφανώς) γραφεία Τύπου και δημοσίων σχέσεων.
Όχι, δεν πρόκειται για μανιφέστο του Συνδέσμου Βιομηχάνων, ούτε για ανακοίνωση της Δράσης του κ. Μάνου ή της Δημοκρατικής Συμμαχίας της κ. Μπακογιάννη. Αποτελεί την κατακλείδα δήλωσης του μέλους του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, Ηλία Κανέλλη, με την οποία καλεί σε «αποδοκιμασία» κάθε σκέψη για απεργία την ερχόμενη εβδομάδα.
Για τον -κατά τα λοιπά- αριστερό συνδικαλιστή το δικαίωμα στην εργασία είναι βασικό ατομικό δικαίωμα και προφανώς δεν φαίνεται να ενοχλείται που στον κλάδο (τον οποίο υποτίθεται εκπροσωπεί) εξαπλώνονται οι ατομικές συμβάσεις εργασίας.
«Είναι δυνατόν να απεργήσουμε για το PSI;», αναρωτιέται δήθεν αφελώς ο συνδικαλιστής επικεφαλής της παράταξης που στήριξε η ΔΗΜ.ΑΡ. στις τελευταίες εκλογές των δημοσιογράφων, αναλαμβάνοντας για λογαριασμό όλης της μνημονιακής, κυβερνητικής και εργοδοτικής πτέρυγας την υπονόμευση κάθε απεργιακής αντίδρασης των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Τι ακριβώς έχει συμβεί; Μήπως οι δημοσιογράφοι κήρυξαν μόνοι τους πολιτική απεργία και δεν το καταλάβαμε;
Η ανταλλαγή ομολόγων που οδήγησε σε ληστεία των μισών και πλέον αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, στερεί ποσά που αντιστοιχούν σε συντάξεις περίπου 15 ετών για τους εργαζόμενους στον Τύπο και ασφαλώς θα οδηγήσουν σε σύντομη κατάρρευση και αυτά τα δήθεν ευγενή ταμεία. Οι διοικήσεις των ταμείων αρνήθηκαν να συναινέσουν και δέχτηκαν την επίθεση της κυβέρνησης. Τα σωματεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ συζητούν τρόπους αντίδρασης και σχεδιάζουν απεργιακή κινητοποίηση με στόχο την υπεράσπιση των ταμείων, την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και την αντίσταση στη μνημονιακή λαίλαπα που, ειδικά στον Τύπο, έχει αποφέρει χιλιάδες θύματα.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, το χορό της υπονόμευσης και της απεργοσπασίας δεν τον σέρνουν οι εργοδότες, ούτε οι συνδικαλιστές των κομμάτων της συγκυβέρνησης, ούτε καν οι μηχανισμοί της κυβερνητικής προπαγάνδας. Είναι ένας οπαδός της υπεύθυνης Αριστεράς, της Αριστεράς που υποκλίνεται στο Μνημόνιο και προασπίζει τα συμφέροντα των εκδοτών, της Αριστεράς που ονειρεύεται κυβερνητικούς θώκους και (προφανώς) γραφεία Τύπου και δημοσίων σχέσεων.
Άξιος ο μισθός του!
Μ.Σ.
Σχόλια
