Tου Alex C. Η ισχύς σου δίνει την ικανότητα να πραγματώνεις, τη δυνατότητα να τελεσφορείς, να κάνεις πράγματα να συμβαίνουν.
Αλλά από πού προέρχεται; Σε ποιες συνθήκες οικοδομείται η ισχύς και πως μπορούμε να εντοπίσουμε την κίνησή της; Επίσης, ίσως το πιο σημαντικό ερώτημα: Πως πολλαπλασιάζουμε τις πηγές της για να την κάνουμε περισσότερο προσιτή σε όλους;
Αυτά είναι θεμελιώδη ερωτήματα, τα οποία κάθε «καταληψίας» πρέπει να έχει στο νου του, γιατί οι απαντήσεις σε αυτά θα μας βοηθήσουν να μην αναπαράγουμε τις ασυμμετρίες που εντοπίζουμε στην κοινωνία. Η αδικία δημιουργείται όταν η ισχύς διανέμεται με άνισο τρόπο και δημιουργεί ορατές ή αόρατες ιεραρχίες. Το κίνημα Occupy Wall Street δεν είναι απρόσβλητο από αυτή την αδικία, γιατί η ισχύς εκδηλώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην οικογένεια, το σχολείο, την εκκλησία, την κυβέρνηση, την εταιρεία, τις ομάδες εργασίας , τις ακτιβιστικές ομάδες, κ.ο.κ. Ως εκ τούτου, πως μπορούμε να προφυλάξουμε την επανάσταση από τις προκαταλήψεις και τις στρεβλώσεις;
Πρώτον, πρέπει να αποβάλουμε το σύμπλεγμα της παντοδυναμίας. Όχι, δεν είμαστε απρόσβλητοι από τη διαφθορά. Πρέπει, με ταπεινότητα, να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος οι «καταληψίες» να γίνουν τελικά αυτό το οποίο πολεμούσαν. Αυτή η περίπλοκη διαδικασία μετάλλαξης συμβαίνει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Γι’ αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό να ακούμε την αντίθετη άποψη και να λαμβάνουμε υπόψη πως αισθάνεται ο κόσμος. Στην κατανομή της ισχύος, είναι θεμελιώδες να προσέχουμε ποιες φωνές έχουν μεγαλύτερο βάρος και να αναρωτιόμαστε «γιατί» και «πως». Εάν οι ομαδικές αποφάσεις καθορίζονται πάντα από τις ίδιες, λίγες φωνές, τότε Αλίμονο! – έχουμε πρόβλημα (δημοκρατίας).
Η επίγνωση αυτού του γεγονότος είναι σημαντική όχι μόνο για να τηρούμε την τάξη μεταξύ μας, αλλά για να μπορέσουμε, με δυναμικό τρόπο, να εντοπίζουμε με ποιον τρόπο λαμβάνονται οι αποφάσεις και να αξιολογούμε αν αποτελούν συνδυασμό όλων των απόψεων. Στόχος δεν είναι η δημιουργία ενός μόνο κέντρου βάρους, το οποίο θα συσπειρώνει τους ανθρώπους (πρόκειται για το σχήμα ηγέτη/ακόλουθου), αλλά η δημιουργία τόσων κέντρων όσα και τα άτομα. Για παράδειγμα, μπορούμε να δούμε αυτή τη βαθιά ριζωμένη δομή στη σύγχρονη μουσική, όταν συνθέτες ανατρέπουν την παραδοσιακή δυτική τονικότητα και πειραματίζονται με την επαναληπτική τονικότητα, την πολυτονικότητα ή την ατονικότητα.
Δεύτερον, ένα μοντέλο σκέψης μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο. Για να επιτευχθεί ο στόχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, πρέπει οπωσδήποτε να περάσει μέσα από ένα Φενγκ Σούι της Ισχύος, η διάχυση της οποίας θα εξαρτάται από την ανθρώπινη πράξη και πρόθεση. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούμε, με δική μας πρωτοβουλία, να ωθήσουμε το κίνημα προς μία κατεύθυνση, στην οποία θα αισθάνονται όλοι συμμέτοχοι και όχι αποκλεισμένοι. Συγκεκριμένα, οι ριζοσπάστες πρέπει να ανιχνεύουν , π.χ. να αναγνωρίζουν τη δύναμη και να εντοπίζουν την πηγή της, με άλλα λόγια να την χαρτογραφήσουν. Έχοντας αυτή τη γνώση, θα μπορούμε ενεργά να διαμορφώσουμε τις συνθήκες, οι οποίες θα επιτρέψουν την αρμονική διάχυσή της (ισχύος) σε όλους τους «καταληψίες» και την κοινωνία.
Για να ξεκινήσουμε αυτό το έργο, πρέπει πρώτα:
Να αναγνωρίσουμε και να ταυτοποιήσουμε την πηγή της ισχύος, π.χ. πληροφορία, διασυνδέσεις, πρόσβαση σε πόρους, ιστορία, κ.λπ.
Να χαρτογραφήσουμε με ποιον τρόπο αυτή η ισχύς διαχέεται στο χώρο, στην κοινωνία και στο χρόνο.
Με βάση αυτή τη χαρτογράφηση, να φροντίσουμε ώστε η ισχύς να διαχέεται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι προς όφελος όλων.
Αυτά είναι θεμελιώδη ερωτήματα, τα οποία κάθε «καταληψίας» πρέπει να έχει στο νου του, γιατί οι απαντήσεις σε αυτά θα μας βοηθήσουν να μην αναπαράγουμε τις ασυμμετρίες που εντοπίζουμε στην κοινωνία. Η αδικία δημιουργείται όταν η ισχύς διανέμεται με άνισο τρόπο και δημιουργεί ορατές ή αόρατες ιεραρχίες. Το κίνημα Occupy Wall Street δεν είναι απρόσβλητο από αυτή την αδικία, γιατί η ισχύς εκδηλώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην οικογένεια, το σχολείο, την εκκλησία, την κυβέρνηση, την εταιρεία, τις ομάδες εργασίας , τις ακτιβιστικές ομάδες, κ.ο.κ. Ως εκ τούτου, πως μπορούμε να προφυλάξουμε την επανάσταση από τις προκαταλήψεις και τις στρεβλώσεις;
Πρώτον, πρέπει να αποβάλουμε το σύμπλεγμα της παντοδυναμίας. Όχι, δεν είμαστε απρόσβλητοι από τη διαφθορά. Πρέπει, με ταπεινότητα, να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος οι «καταληψίες» να γίνουν τελικά αυτό το οποίο πολεμούσαν. Αυτή η περίπλοκη διαδικασία μετάλλαξης συμβαίνει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Γι’ αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό να ακούμε την αντίθετη άποψη και να λαμβάνουμε υπόψη πως αισθάνεται ο κόσμος. Στην κατανομή της ισχύος, είναι θεμελιώδες να προσέχουμε ποιες φωνές έχουν μεγαλύτερο βάρος και να αναρωτιόμαστε «γιατί» και «πως». Εάν οι ομαδικές αποφάσεις καθορίζονται πάντα από τις ίδιες, λίγες φωνές, τότε Αλίμονο! – έχουμε πρόβλημα (δημοκρατίας).
Η επίγνωση αυτού του γεγονότος είναι σημαντική όχι μόνο για να τηρούμε την τάξη μεταξύ μας, αλλά για να μπορέσουμε, με δυναμικό τρόπο, να εντοπίζουμε με ποιον τρόπο λαμβάνονται οι αποφάσεις και να αξιολογούμε αν αποτελούν συνδυασμό όλων των απόψεων. Στόχος δεν είναι η δημιουργία ενός μόνο κέντρου βάρους, το οποίο θα συσπειρώνει τους ανθρώπους (πρόκειται για το σχήμα ηγέτη/ακόλουθου), αλλά η δημιουργία τόσων κέντρων όσα και τα άτομα. Για παράδειγμα, μπορούμε να δούμε αυτή τη βαθιά ριζωμένη δομή στη σύγχρονη μουσική, όταν συνθέτες ανατρέπουν την παραδοσιακή δυτική τονικότητα και πειραματίζονται με την επαναληπτική τονικότητα, την πολυτονικότητα ή την ατονικότητα.
Δεύτερον, ένα μοντέλο σκέψης μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο. Για να επιτευχθεί ο στόχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, πρέπει οπωσδήποτε να περάσει μέσα από ένα Φενγκ Σούι της Ισχύος, η διάχυση της οποίας θα εξαρτάται από την ανθρώπινη πράξη και πρόθεση. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούμε, με δική μας πρωτοβουλία, να ωθήσουμε το κίνημα προς μία κατεύθυνση, στην οποία θα αισθάνονται όλοι συμμέτοχοι και όχι αποκλεισμένοι. Συγκεκριμένα, οι ριζοσπάστες πρέπει να ανιχνεύουν , π.χ. να αναγνωρίζουν τη δύναμη και να εντοπίζουν την πηγή της, με άλλα λόγια να την χαρτογραφήσουν. Έχοντας αυτή τη γνώση, θα μπορούμε ενεργά να διαμορφώσουμε τις συνθήκες, οι οποίες θα επιτρέψουν την αρμονική διάχυσή της (ισχύος) σε όλους τους «καταληψίες» και την κοινωνία.
Για να ξεκινήσουμε αυτό το έργο, πρέπει πρώτα:
Να αναγνωρίσουμε και να ταυτοποιήσουμε την πηγή της ισχύος, π.χ. πληροφορία, διασυνδέσεις, πρόσβαση σε πόρους, ιστορία, κ.λπ.
Να χαρτογραφήσουμε με ποιον τρόπο αυτή η ισχύς διαχέεται στο χώρο, στην κοινωνία και στο χρόνο.
Με βάση αυτή τη χαρτογράφηση, να φροντίσουμε ώστε η ισχύς να διαχέεται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι προς όφελος όλων.
Σχόλια
