«Ποια είναι η βασική αρχή της συνωμοσίας;»
«Αν μπορεί κάποιος να τη φανταστεί, τότε σίγουρα κάποιος άλλος την έχει ήδη επιχειρήσει»
Olen Steinhauer, Έξοδος Κινδύνου
Μετά τον «Τουρίστα» για τον οποίο έχουμε ήδη γράψει αναλυτικά σε παλιότερο φύλλο της εφημερίδας (3/7/2021) μια νέα περιπέτεια με τον «Τουρίστα» – κατάσκοπο της CIA Μάιλο Γουίβερ κυκλοφόρησε στα ελληνικά και πάλι από τις εκδόσεις Πόλις (μετάφραση Άλκηστις Τριμπέρη)
Πέρα από το ότι πρόκειται για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, κατάλληλο και για το καλοκαίρι, έχει και μια ενδιαφέρουσα επικαιρότητα, αν και γράφτηκε το 2010. Κάτι που αποδεικνύει αυτό που πάγια υποστηρίζει και αυτή η στήλη, πως η λογοτεχνία, συχνά αποδεικνύεται πιο διορατική και από τους καλύτερους πολιτικούς αναλυτές.
Τι άλλο να πω για το γεγονός ότι ένας Ουκρανός πράκτορας, σε συνεργασία με τις κινεζικές μυστικές υπηρεσίες προκαλεί ένα τεράστιο χάος στη CIA; Σκεφτείτε πως εκείνη την εποχή τίποτε δεν μπορούσε να μας προετοιμάσει για όσα έμελλε να ζήσουμε στις μέρες μας…
Όμως δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που με κάνει να μιλώ πάλι για τον συγκεκριμένο συγγραφέα. Αν οι άλλοι μας δείχνουν ένα ρολόι, ο Steinhauer το ανοίγει από την πίσω πλευρά, διαλύει τον μηχανισμό και μας τον παρουσιάζει χωρίς ωραιοποιήσεις.
Ως δημοσιογράφοι συχνά γνωρίζουμε, υποψιαζόμαστε ή διαισθανόμαστε κάποια πράγματα που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι’ αυτά. Δεν έχουμε αποδείξεις.
Σε άλλη σελίδα της σημερινής εφημερίδας δημοσιεύεται η συνέντευξη του Γιάννη Η. Παππά για το βιβλίο που έχει γράψει για τον Παζολίνι. Σε αυτόν τον τόμο περιλαμβάνεται κι ένα σημαδιακό άρθρο που έγραψε το 1974 -ένα χρόνο πριν δολοφονηθεί- στη Corriere della Sera. Ο τίτλος είναι «Εγώ γνωρίζω»:
«…Γνωρίζω τα ονόματα εκείνων που είναι υπεύθυνοι για αυτό που ονομάστηκε «πραξικόπημα»…
…Γνωρίζω τα ονόματα εκείνων που είναι υπεύθυνοι για τη Σφαγήτ ου Μιλάνου στις 12 Δεκέμβρη του 1969…
…Γνωρίζω τα ονόματα της ομάδας των ισχυρών ανθρώπων, οι οποίοι με τη βοήθεια της CIA (και δευτερευόντως των Ελλήνων συνταγματαρχών και της Μαφίας) πρώτα δημιούργησαν (και απέτυχαν παταγωδώς) μια αντικομουνιστική σταυροφορία… και στη συνέχεια, πάλι με τη βοήθεια και την έμπνευση της CIA, έχουν ανασυστήσει μια αντιφασιστική ταυτότητα…»
Ο Παζολίνι εξηγεί γιατί ενώ γνωρίζει δεν μπορεί αν κοινοποιήσει τα ονόματα και εγκαλεί για το θέμα αυτό τους πολιτικούς που σωπαίνουν…
Αξιοσημείωτο ότι την εποχή που δολοφονήθηκε δεν έμενε πια στο «Γνωρίζω» αλλά έγραφε ένα βιβλίο για το πετρέλαιο, με πολλές αποκαλύψεις…
Από σύμπτωση, τις μέρες που διάβαζα τα δυο βιβλία, αναδημοσιεύτηκε ένα άρθρο του συναδέλφου Γιώργου Καραϊβάζ.
Διαβάζοντας και κάνοντας μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο διαπίστωσα ότι στις 10 Δεκεμβρίου του 2020 ο Γιώργος Καραϊβάζ γράφει για εμπλοκή της ΜΚΟ Solidarity Now στην υπόθεση Λιγνάδη.
Την ίδια μέρα που έγραφε για τη Solidarity Now, η συγκεκριμένη ΜΚΟ έπαιρνε επιχορήγηση 356.204,80 ευρώ (!) από το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου…
Η ΜΚΟ αυτή είχε λάβει: 112.156,15€ στις 06/06/2018 και 173.524,60€ στις 24/10/2018 και 120.197,35€ στις 17/12/2019 από τον Δήμο Αθηναίων.
Σύμπτωση: Η διευθύνουσα σύμβουλος κυρία Αντιγόνη Λυμπεράκη είναι θεία του Δημάρχου Αθηναίων και εξαδέλφη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη…
Ωστόσο η εμπλοκή της ΜΚΟ στην υπόθεση Λιγνάδη δεν επιβεβαιώθηκε και υπήρξε και οργισμένη ανακοίνωση από τη κυρία Λυμπεράκη (22/2/2021)
Λιγότερο από δυο μήνες αργότερα, στις 9 Απριλίου του 2021 ο δημοσιογράφος πέφτει νεκρός. Έκτοτε σκοτάδι τυλίγει τα αίτια της δολοφονίας.
Αξίζει να δείτε ποιοι απαρτίζουν το ΔΣ της ΜΚΟ αυτής: Στέλιος Ζαββός, Πρόεδρος (Ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Zeus Capital Management), Ευθύμιος Βιδάλης, Αντιπρόεδρος (πρόεδρος Εκτελεστικής Επιτροπής ΣΕΒ), Νίκος Αλιβιζάτος (Συνταγματολόγος), Νικηφόρος Διαμαντούρος, Αρίστος Δοξιάδης, Τζένιφερ Καβουνίδη, Γιάννης Μπουτάρης, Καλυψώ Νομικού και Χρήστος Ροζάκης…
Αίφνης, τον Μάρτιο του 2022, με επίκληση των… γεωπολιτικών εξελίξεων (!) αλλάζει η διευθύνουσα σύμβουλος και η κυρία Λυμπεράκη αποχωρεί.
Δεν θέλω να φανταστώ πως όλα αυτά έχουν σχέση. Αυτά είναι «θεωρίες συνωμοσίας»! Στη χώρα μας οι επιχειρηματίες –όπως όλοι γνωρίζουμε– είναι εξαιρετικά φιλάνθρωποι. Όλο Ιδρύματα φτιάχνουν.
Ποιος ξέρει όμως τι να επιφυλάσσει το μέλλον. Ίσως αν έκανε μια έρευνα ο Olen Steinhauer να μας έστελνε εδώ τον ήρωα του. Ίσως έτσι μαθαίναμε ποιος και γιατί διέταξε το αποτρόπαιο έγκλημα…
Ίσως να αποκαλύπτονταν οι ποικίλες διασυνδέσεις του Δ.Σ. της ΜΚΟ με όλα τα κέντρα πολιτικής και επιχειρηματικής εξουσίας.
Προς το παρόν επικρατεί σιωπή…