Ξαφνικά οι… διανοούμενοί μας ξύπνησαν. Και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το κλείσιμο του Βιβλιοπωλείου της Εστίας. Του Κώστα Στοφόρου
Κι εκεί που ζητούσαν ακόμη σκληρότερα μέτρα, στήριζαν λυσσαλέα το Μνημόνιο, φρόντιζαν να μην ακουστεί λέξη από υποτιθέμενα «προοδευτικά» σωματεία, όπως η Εταιρία Συγγραφέων, τώρα βλέπουν έκπληκτοι τις συνέπειες της πολιτικής που στηρίζουν.
Τι ειρωνεία να έχει βγάλει ακριβώς από την Εστία το πρώτο του βιβλίο ένας από τους πιο χυδαίους υπερασπιστές των τροϊκανών (εσωτερικού- εξωτερικού) Χ. Χωμενίδης!
Τι βαθύτατη υποκρισία από τον Τομέα Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ (σοβαρά υπάρχει τέτοιος τομέας;) που μας καλεί να κάνουμε όλοι(!) την αυτοκριτική μας(!) Στην εποχή της Γερουλάνειας επιδρομής επί του Πολιτισμού πού ακριβώς βρίσκονταν όλοι αυτοί;
Τι γελοιότητα η ναυαρχίδα του Μπομπολιστάν να γράφει ότι «χάνεται ένα ισχυρό πνευματικό σύμβολο».
Όλοι αυτοί που τώρα βουρκώνουν, δεν είχαν προσέξει ότι εδώ και καιρό οι εργαζόμενοι στην Εστία ήταν απλήρωτοι.
Δεν είχαν παρατηρήσει ότι το Μνημόνιο προβλέπει μέτρα για το βιβλίο που το οδηγούν με σιγουριά στον αφανισμό.
Δεν καταλάβαιναν ότι τα βιβλιοπωλεία φυτοζωούν, τα χρέη στους εκδοτικούς οίκους συσσωρεύονται, οι συγγραφείς σπανίως πληρώνονται.
Εκτός όμως από τους υποκριτές υπάρχουν και οι… κυνικοί. Κονδυλοφόροι από καιρό κουφοί και τυφλοί στην πραγματικότητα:
Ο Κανέλλης στα Νέα δεν βλέπει κρίση αλλά μας ενημερώνει ότι «την ώρα που κλαίμε, παραβλέπουμε ότι στο κέντρο άνοιξαν άλλα βιβλιοπωλεία». Τώρα, πού τα είδε… Μάλλον κυκλοφορούμε σε διαφορετικούς δρόμους. Κάθε μέρα στο κέντρο δεν έχω δει να ανοίγει οτιδήποτε. Πόσο μάλλον βιβλιοπωλείο!
Όσο για τον περίφημο πια Πάσχο, αφού μας ενημερώνει πως σε τίποτα δεν φταίει ο καπιταλισμός, σημειώνει με τη γνωστή του χυδαιότητα, ειρωνευόμενος καταστάσεις τραγικές: «Πω πω πάθος για τα βιβλία! Αύριο ευαίσθητοι αριστεροί λειτουργοί θα καταγγείλουν κρούσματα λιποθυμιών στα σχολεία από την πείνα για διάβασμα».
Δεν ξέρω, τελικά, ποιοι μου προκαλούν περισσότερη αηδία…
