Προσπαθώ να θυμηθώ αν στην Παγκόσμια Ιστορία υπήρξαν Γενοκτονίες εφάμιλλες της Γενοκτονίας των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς.
Υπήρξαν! Με κορυφαίο το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί.
Η διαφορά είναι ότι η Γενοκτονία των Παλαιστινίων διαπράττεται τον 21ο αιώνα.
Και η δεύτερη διαφορά είναι ότι διαπράττεται μέρα μεσημέρι μπροστά στα μάτια όλης της Ανθρωπότητας.
Σε «ζωντανή σύνδεση» με τον Τόπο του Μαρτυρίου.
Και τη διαπράττει ένα κράτος δυτικού τύπου, μια Δημοκρατία, σε αντίθεση με τους Ναζιστές εις ό,τι αφορά το πολίτευμα, αλλά κατ’ εικόναν και ομοίωσιν εις ό,τι αφορά το έγκλημα.
Διότι το Ισραήλ είναι το ίδιο δημοκρατία κατά την τελετουργία αλλά και κατά την ουσία όσον είναι η Αγγλία ή η Γαλλία.
Είναι δηλαδή το ίδιο ιμπεριαλιστικό και καπιταλιστικό κράτος, όσο και οποιαδήποτε άλλη αστική δημοκρατία της Δύσης. Λίγοι λαοί υπάρχουν στη Γη που δεν υπέστησαν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και την καπιταλιστική εκμετάλλευση των δυτικών κρατών. Στο εσωτερικό τους και το εξωτερικό τους.
Τι κάνει λοιπόν το δημοκρατικό και ευρωπαϊκό Ισραήλ να υπερβαίνει τις αστικές δημοκρατίες στη χειρότερή τους εκδοχή και να ταυτίζεται με τον Ναζισμό στον υπέρτατο βαθμό;
Τι κάνει το Ισραήλ να πιστεύει ότι μπορεί να εξαφανίσει έναν ολόκληρο λαό, ένα ολόκληρο έθνος; Το ναζιστικό προηγούμενο μόνον; Οι σχέσεις του Ισραήλ με τις ΗΠΑ μόνον; Η ιδεολογία ενός λαού που έχει κάνει το θρήσκευμά του ιστορία (ή την ιστορία του θρήσκευμα) μόνον;
…………………………..
Ίσως όλα αυτά, αλλά και κάτι περισσότερο από όλα αυτά. Η πλήρης απουσία κάθε ηθικής από την πολιτική. Σε όλην τη Δύση. Η αποβλάκωση των μαζών που έχει επιφέρει η μακρά κυριαρχία του Νεοφιλελευθερισμού. Όλα αυτά,
και αυτό είναι το πιο τρομακτικό απ’ όλα, δημιουργούν έναν καμβά πάνω στον οποίον κάποια κράτη θα μπορούσαν να γίνουν Ισραήλ, να εξελιχθούν όπως το Ισραήλ.
Δεν θα ήθελαν οι Τούρκοι να εξαφανίσουν τους Κούρδους; Οι Αζέροι τους Αρμένιους; Και τόσοι άλλοι, τόσους άλλους;
Με δυο λόγια, το Ισραήλ επαναφέρει στην πραγματικότητα της ανθρωπότητας το Τέρας που η ανθρωπότητα έχυσε το αίμα της στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να το νικήσει.
Θα μπορούσε το Ισραήλ να πετύχει μόνον του κάτι τέτοιο; Ασφαλώς όχι. Το Ισραήλ είναι τέκνο των ΗΠΑ και της Δύσης. Και της εξέλιξής τους στη σύγχρονη εποχή.
Θα ήταν αυτό που είναι και κάνει το Ισραήλ σήμερα, αν δεν είχαν διαλύσει τη Γιουγκοσλαβία το 1992 ή το Ιράκ ή τη Λιβύη; Θα είχε το Ισραήλ σήμερα την ανοχή του μισού Αραβικού κόσμου αν δεν είχαν αποηθικοποιηθεί τελείως οι διακρατικές σχέσεις;
Στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών η ζωή των ανθρώπων έχει χάσει εν πολλοίς το νόημά της, οι άνθρωποι ζουν «επ’ άρτω και μόνον» – σιγά σιγά αδιαφορούν ή και συνηθίζουν τα βάσανα του διπλανού, ώσπου αυτά ή άλλα βάσανα να τους χτυπήσουν την πόρτα. «Άσε το Θηρίο, ζει μακριά» λες, ώσπου αρχίζει να ζει μέσα σου. Και μέχρι να έρθει η ώρα να σε φάει, δικαιολογείς το Θηρίο, ακόμα και το υποστηρίζεις, διότι έτσι λειτουργούν τα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, πάντα υπάρχει ένας άλλος σε χειρότερη μοίρα από σένα και πάντα προσκολλάσαι σε έναν δυνατό, μπας και τη γλυτώσεις.
***
Κι έτσι σιγά σιγά το Ισραήλ από ένας αγαπημένος παρίας της Δύσης εξελίχθηκε σε ένα υπόδειγμα για τη Δύση. Πολλά κράτη πλέον θέλουν να του μοιάσουν στον αυταρχισμό, στην πολεμική οικονομία, στην προπαγάνδα και την επιθετικότητα. Πολλές τέτοιες τάσεις είναι φανερές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλοί από τους Ευρωπαίους ηγέτες της ελεεινής μορφής θέλουν να μοιάσουν στο Θηρίο που πια θαυμάζουν. Να στείλουν κόσμο και κοσμάκη στα μέτωπα και να ’κονομήσουν από το αίμα του.
Αν οι αναδυόμενες δυνάμεις, αν η Κίνα, η Ρωσία και άλλα κράτη, δεν αλλάξουν τους κανόνες τους παιχνιδιού, τότε το τελευταίο στάδιο ανάπτυξης του καπιταλισμού, θα είναι το τελευταίο στάδιο της ζωής της ανθρωπότητας. Κι αν οι κοινωνίες στη Δύση παραμείνουν αιχμάλωτες της αμορφωσιάς και της προπαγάνδας (συν την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της τεχνολογίας) το τέλος θα είναι αναπότρεπτο.
Είναι φανερό λοιπόν ότι το Ισραήλ διαπράττει τη Γενοκτονία των Παλαιστινίων με ηθικούς αυτουργούς πολλές δυνάμεις στη Δύση και τον Αραβικό κόσμο, ενεργοποιώντας ταυτοχρόνως σε εκατομμύρια πολίτες πολλών χωρών σκοτεινές δυνάμεις μέσα τους, καθώς και σκοτεινές δυνάμεις από το παρελθόν τους.
………………….
Μπορεί να υπάρχουν έντονα λαϊκά κινήματα συμπαράστασης στην Παλαιστίνη, αλλά ταυτοχρόνως η τρομερή σιωπηλή πλειοψηφία καταναλώνει (όταν δεν εγκρίνει κιόλας) τη Γενοκτονία που συντελείται σε ζωντανή σύνδεση μαζί της. Αυτό ενθαρρύνει τις ηγεσίες της Δύσης να πορεύονται στα μονοπάτια (τις λεωφόρους) των πολέμων, από τη Γάζα έως την Ουκρανία.
Με δυο λόγια οι αστικές εξουσίες διαθέτουν, όπως όλες οι εξουσίες στην Ιστορία διέθεταν, τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο από όλους τους στρατούς τους, τους οπαδούς τους. Δηλαδή τους φοβισμένους, τους ραγιάδες, τους αδαείς και την κρίσιμη μάζα των ηλιθίων.
Για τους οποίους μάλιστα, στη σύγχρονη εποχή δεν χρειάζεται να καταναλώνουν και πολλή προπαγάνδα, το πολύ απλώς να την επαναλαμβάνουν.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι που γίνονται σφαίρες στα όπλα των Ισραηλινών.
Και οι υπόλοιποι γίνονται κρέας για τα κανόνια…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
18•ΙΧ•2025
